ที่ไหนๆ ก็โปรโมทว่าภาคนี้ชื่อ Dead Men Tell No Tales แต่ชื่อในหนังจริงๆ น่ะคือ Salazar's Revenge ก็เลยมี 'เอ๊ะ' นิดๆ งงนิดหน่อยให้เก็บมาแซวได้แบบพอเป็นกระษัย 5555555

ในภาคนี้จะเป็นเรื่องราวของทหารหนุ่ม เฮนรี่ เทอร์เนอร์ (เบรนตัน ทเวตส์) ลูกชายของวิล เทอร์เนอร์ (ออแลนโด บรูม) กับอลิซาเบธ สวอน (เคียร่าไนท์ลีย์) ที่ต้องการจะตามหาตรีศูลของโพไซดอนซึ่งตามตำนานเล่าขานกันว่าสามารถลบล้างคำสาปทุกประเภทได้เพื่อปลดปล่อยพ่อจากการเป็นกัปตันเรือฟลายอิ้ง ดัชแมน

เฮนรี่พยายามห้ามกัปตันไม่ให้แล่นเรือเข้าไปในสามเหลี่ยมปิศาจ แต่กัปตันไม่เชื่อเรื่องไร้สาระและหาว่าเขาเป็นกบฎจึงนำตัวไปขังไว้ ทั้งเรือจึงถูกกัปตันซาลาซาร์ (ฮาเวียร์ บาร์เด็ม) กัปตันเรือผีที่ถูกคำสาปกักขังไว้ในสามเหลี่ยมปิศาจฆ่าทิ้งจนเหี้ยน เหลือเพียงเฮนรี่ไว้คนเดียวเพราะต้องการให้ทำหน้าที่ส่งสารความแค้นไปถึงแจ็ค สแปร์โรว์ (จอห์นนี เดปป์) ที่เป็นต้นเหตุให้เขาต้องมาติดอยู่ในคำสาปคนตายแบบนี้

ส่วนทางด้านแจ็ค สแปร์โวร์ ระหว่างเขากับลูกน้องกำลังปล้นธนาคารก็ได้บังเอิญเจอกับแครีน่า สมิธ (คาย่า สกอร์เดลาร์ริโอ) หญิงสาวผู้กำลังหลบหนีจากการถูกกล่าวหาว่าเป็นแม่มดและช่วยให้เธอหนีรอดได้สำเร็จ แต่แท้ที่จริงแล้วแครีน่าเป็นนักดาราศาสตร์ที่ต้องการจะไขปริศนาจากสมุดที่พ่อของเธอทิ้งเอาไว้ให้ แครีน่าได้ลอบเข้าไปหาเฮนรี่ เพื่อบอกเรื่องแผนที่ที่ไม่มีใครอ่านออกซึ่งจะนำไปสู่ตรีศูลที่กำลังตามหา แต่แล้วก็โดนทหารจับตัวไปจนได้ เฮนรี่รู้ว่าแจ็คโดนทหารจับตัวไว้จึงลอบเข้าไปหาเพื่อส่งสารจากซาลาซาร์ จึงกลายเป็นว่าทั้งสามมีเป้าหมายเดียวกันคือการตามหาตรีศูลเพื่อลบล้างคำสาป และในขณะเดียวกันนั้น กัปตันบาบอสซ่า (เจฟฟรีย์ รัช) ก็กำลังทำการตกลงกับซาลาซาร์ที่หลุดออกมาจากสามเหลี่ยมปิศาจได้ว่าจะช่วยตามล่าหาตัวแจ็ค สแปร์โรว์เพื่อต่อเวลาชีวิตให้กับตัวเอง

ถ้าไม่เคยดูภาคก่อนๆ มาก่อนก็อาจจะลำบากในการเรียบเรียงเรื่องราวนิดนึง แต่ถ้าเคยดูมาแล้วแต่จำได้แบบลางๆ ก็ไม่มีปัญหาค่ะ เพราะสารภาพว่าเราเองก็จำภาคก่อนๆ ไม่ค่อยได้แล้วเหมือนกัน (โดยเฉพาะภาค 4 ที่จำไม่ได้เลย) แต่ยังจำตัวละครได้อยู่ จำเนื้อเรื่องหลักๆ ของสามภาคแรกได้ ก็เลยดูได้แบบไม่มีปัญหา แต่ถ้าจะให้เปรียบเทียบว่าภาคนี้มันดีกว่าภาคก่อนมั้ย อันนี้เราบอกไม่ได้จริงๆ (เพราะจำภาคเก่าไม่ได้ T^T) แต่ที่เราบอกได้ก็คือ สำหรับภาคนี้เนื้อเรื่องค่อนข้างสนุกและเข้มข้นพอตัวเลยค่ะ หนังยังคงความมึนๆ เมาๆ กวนๆ ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของแจ็ค สแปร์โรว์เอาไว้ได้ดีมาก (แต่ถ้าเป็นมุกจากลูกเรือบางทีมันก็ไม่ขำอ่ะ เลยมีนิ่งๆ ไปบ้างนิดหน่อย) นอกจากความบู๊ ความบ้าแล้วก็มีความฮาเนี่ยแหละค่ะ ที่ไว้ใจได้ไม่มีเปลี่ยน

ด้วยความที่มันเป็นหนังแฟรนชาย เป็นหนังแมสที่ดูง่าย เราเลยไม่ค่อยมีอะไรพูดถึงมากเท่าไหร่ เพราะมันเดาทางได้เหมือนที่เรารู้อยู่แล้วเวลาดูหนังแมสหลายๆ เรื่องว่าจะจบยังไง เพราะไม่ว่ายังไงฝั่งตัวเอกก็ต้องชนะชัวร์ๆ อยู่แล้ว เพียงแต่จะชนะยังไงเท่านั้นแหละ

สำหรับเรื่องนี้... เรารู้ค่ะว่ายังไงก็ต้องหาตรีศูลเจอ ยังไงแจ็คก็ต้องชนะซาลาซาร์ได้อยู่แล้ว ยังไงวิลก็ต้องหลุดจากคำสาป มันเหมือนเป็นสิ่งพื้นฐานที่เรารู้กันตั้งแต่ยังไม่เริ่มดูเลยด้วยซ้ำ แต่ประเด็นคือระหว่างการเดินทางกว่าจะไปถึงเป้าหมายที่ว่าไว้นั่นต่างหากที่สำคัญ เพราะมันมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นอยู่เรื่อยๆ มีอุปสรรคให้ได้ลุ้นว่าจะสามารถผ่านไปได้มั้ย (ทั้งที่ก็รู้อยู่แล้วว่ามันจะจบยังไง) ซึ่งเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นในหนังเรื่องนี้ มันทำให้หนังสนุกแล้วก็ชวนติดตามมากเลยล่ะค่ะ