สัปดาห์ที่แล้วที่ฉันบอกว่ามีอาการเจ็บคอ ซึ่งอาการก็ดีขึ้นตามลำดับ เช้าวันจันทร์ฉันจึงไปโรงเรียนได้ตามปกติ  แต่แล้วทางโรงพยาบาลก็โทรมาสอบถามว่าฉันว่างไปฉีดวัคซีนเข็มที่ 3 ในตอนเย็นไหม ฉันไม่อยากเสียโอกาส จึงตอบตกลงไปฉีดวัคซีน พร้อมกับแจ้งครูเพลงเพื่อขอกลับก่อนเวลาเล็กน้อย  (วันนั้นฉันออกจากโรงเรียนประมาณ 15.25 น.)  คุณครูวิน (รองผู้อำนวยการ) ก็บอกนะว่าถ้ามาไม่ไหวก็บอกได้เลย เพราะฉีดวัคซีนแล้วอาจจะมีอาการไม่ดี ตอนนั้นฉันก็มั่นใจเลยนะว่าฉันต้องมาไหว และไม่เป็นอะไรแน่ ๆ เพราะตอนฉีดเข็มที่ 1 กับเข็มที่ 2 ฉันแทบจะไม่มีอาการเลย (เข็มที่ 2 คือไม่รู้สึกอะไรเลยนะ) และฉันก็ไปฉีดวัคซีนเย็นวันนั้น (วันจันทร์)

เช้าวันต่อมาฉันก็ไม่เป็นอะไรมาก แค่รู้สึกปวดแขนซ้ายเลยไปโรงเรียนตามปกติ แต่เมื่อฉันมาถึงโรงเรียนก็เริ่มมีอาการปวดเมื่อยตามตัว ฉันยังคงทำหน้าที่ต่อไป รับเด็กจากหน้าประตู ปลอบเด็กที่ร้องไห้เหมือนเดิม เมื่อเข้าแถวเสร็จก็พาเด็ก ๆ ขึ้นมาบนห้องที่เปิดแอร์ ซึ่งนี่อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันมีอาการเหมือนจะวูบ เพราะข้างนอกอากาศร้อนมาก แล้วเข้ามาเจอกับอากาศที่เย็นมากทันที ร่างกายเลยปรับสภาพตามไม่ทัน แต่มีเรื่องดี ๆ คือวันนั้นคุณครูใช้สื่อที่ฉันทำด้วยนะ เป็นสื่อที่ให้เด็ก ๆ หัดหนีบผ้า บางคนหนีบไม่ได้ หรือไม่รู้เลยว่ามันคืออะไร บางคนทำได้ดีมาก เหมืิอนเกิดมาแล้วตากผ้าเป็นเลย บางคนรู้ว่าต้องทำยังไง แต่กล้ามเนื้อมัดเล็กไม่แข็งแรง บีบที่หนีบไม่ได้ก็มี 

                      สื่อที่ฉันทำ สภาพอาจจะเละเทะไปนิดนึง ที่จริงตอนทำเสร็จเชือกก็ตึงนะ 

พอให้เด็กเล่นไปสักพักฉันก็เริ่มมีอาการหนักขึ้น เจ็บเนื้อเจ็บตัว เวลาเด็กมาโดนตัวก็จะเจ็บปวดมาก เลยรู้สึกว่าร่างกายเราไม่พร้อมดูแลพวกเขาจริง ๆ บางคนอยากกอด อยากนั่งตักเรา อยากให้เราอุ้ม เราก็ทำไม่ได้เลย  พอส่งเด็กเข้านอนจนหมด ฉันจึงแจ้งครูเพลง พี่มุก พี่แต๊ก เพื่อขอกลับบ้านไปพักผ่อน (วันนั้นออกจากโรงเรียน 11.30 น.) 

วันพุธฉันมาโรงเรียนตามปกติ เพราะอาการดีขึ้น แต่อาจจะหมุนตัวเร็วมาก ๆ ไม่ได้ กิจกรรมบริหารร่างกายตอนเช้าเลยหมุนตัวหรือกระโดดโลดเต้นตามเด็ก ๆ ไม่ได้เลย การทำงานในอีกสองวันต่อมาก็เช่นกัน ร่างกายฉันไม่แอคทีฟ รู้สึกเหมือนจะหลับตลอดเวลา (วันพฤหัสเผลอหลับตอนกล่อมเด็กนอนด้วย) เลยขอโทษพี่มุกและพี่แต๊ก TT แต่พี่ ๆ เข้าใจดี เพราะสัปดาห์นี้ไปฉีดวัคซีนอาจจะยังมึนกับวัคซีนอยู่ แล้วเด็กก็เยอะกว่าทุกสัปดาห์ จึงเพลียกว่าปกติ พี่ ๆ ให้กำลังใจ "สู้ๆ เพราะเดือนหน้าเราจะได้พักเยอะ ๆ เลย" (เพราะวันหยุดยาวเยอะ เด็ก ๆ อาจจะมากันน้อย) เพราะกำลังใจจากคนรอบข้างเลยทำให้อยากพัฒนาตนเองเสมอ อยากเก่งขึ้น อยากแบ่งเบาภาระของคนอื่น รู้สึกดีใจจริง ๆ ที่มีคนที่ีแสนดีอยู่รอบตัวทุกช่วงเวลาของชีวิตเลย สัปดาห์หน้าฉันจะยังคงตั้งใจทำงาน จะรีบรักษาตัวให้หายดี แข็งแรง สดชื่น เพื่อดูแลเด็ก ๆ และช่วยเหลือคนรอบข้างต่อไป เจอกันใหม่สัปดาห์หน้านะ

สุดท้ายนี้ท่านผู้อ่านทุกท่านก็รักษาสุขภาพร่างกายด้วยนะคะ ช่วงนี้เดี๋ยวฝนตก แดดแรง ร้อนจัด พายุเข้า อากาศขุ่นมัว อย่าลืมพกร่ม เสื้อกันฝนกันด้วยนะคะ 

ด้วยรักและห่วงใยจากน้องเหมียวคุณครูเตรียมอนุบาล