สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยแสงสีและความมัวเมามากมาย เพลงที่เปิดด้วยดีเจอันดับหนึ่งในเขตนี้กำลังบรรเลงลวดลายผ่านเสียง ทันที่ทีเพลงดังขึ้นแสงสีจากด้านบนก็สาดลงมาในฟลอร์ด้านล่าง ร่างของหนุ่มสาวต่างออกท่าทางอย่างสนุกสนาน

จุน มองภาพพวกนั้นแล้วก็ได้แต่ยกยิ้มและต้นเหตุของรอยยิ้มมาจากสวี หมิงฮ่าว ที่ตอนนี้กำลังวาดลวดลายของตัวเองอยู่ ด้วยร่างกายที่สูงโปร่งแต่ผอมบางนั้นทำให้เป็นจุดสังเกตได้ไม่ยาก

หมิงฮ่าวกำลังเต้นเพื่อเชื้อเชิญแขกในวันนี้ ใช่ หมิงฮ่าวเป็นทำงานอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนเที่ยวและเพื่อนบนเตียงในบางครั้ง ถึงแม้ว่าตัวเองจะเป็นที่รู้จักและเป็นที่ต้องการของคนที่นี่อยู่แล้วแต่การได้ออกไปล่าเองมันสนุกกว่า

            “พาหมิงฮ่าวขึ้นไปห้องฉัน” จุนดีดนิ้วเรียกบริกรและบอกไป มือวางแก้วสีอำพันในมือลงและเดินไปที่ลิฟต์ของร้าน

จุนคือเจ้าของสถานที่แห่งนี้ ร้านนี้เขาเปิดด้วยเงินของตัวเอง เฟ้นหาดีเจและบริกรหน้าตาดี รวมถึงเครื่องดื่มนำเข้าจากต่างประเทศ ส่วนเรื่องเพื่อนเที่ยวที่ทำงานที่นี่เขาก็เป็นคนหามาเองโดยเฉพาะหมิงฮ่าว

หมิงฮ่าวคือรุ่นน้องที่มหาลัยของเขาและเขาก็ได้ไปรู้ภูมิหลังของอีกคนมาตอนที่อีกคนอยู่ต่างประเทศเคยทำงานนี้มาก่อนและเป็นอันดับหนึ่งของที่นั่น นั่นทำให้เขาเชิญชวนมาทำงานนี้ด้วยกัน

เขาเคยลองงานกับหมิงฮ่าว2-3ครั้ง การบริการและลีลาบนเตียงนั้นเข้าขั้นขึ้นหิ้งก็ว่าได้ หมิงฮ่าวไม่ต้องไปหาคนพวกนั้นซะให้ยาก แค่เจ้าตัวนั่งเฉยๆก็มีคนมาซื้อแล้ว

            “รีบเรียกมาทำไมเนี่ย จะได้แล้วเชียว” ใบหน้าที่คุ้นเคยเปิดเข้าห้องของเขามา ใบหน้านั้นดูหงุดหงิดไปน้อย สงสัยจะไปดีลเสี่ยกระเป๋าหนักมาได้แน่ๆ

            “เกินเวลาแล้ว ให้ถึง2ทุ่มพอ”

            “แต่นี่เพิ่ง2ทุ่มห้านาทีนะ หยวนกันไม่ได้หรอ” ปากสีชมพูระเรื่อนั่นบ่นงุบงิบออกมา เขายกยิ้มก่อนจะตบตักตัวเอง หมิงฮ่าวเดินมานั่งอย่างรู้งานก่อนจะป้อนจูบลงไป

ปากสีชมพูระเรื่อดูดคลึงริมฝีปากล่างของเขาเบาๆ ก่อนจะเริ่มขบเม้มอย่างเอาแต่ใจ ลิ้นร้อนไล้ตามรอยแยกของปากก่อนจะสอดเข้าไปตักตวงความหวานในทุกซอกทุกมุม เขาแกล้งดูดลิ้นร้อนของหมิงฮ่าวจนหมิงฮ่าวตีเข้าที่อกของเขา เราจูบกันเนินนานอย่างไม่รู้ก่อนเหนื่อย มือใหญ่ของเขาบีบบั้นท้ายกลมอย่างมันส์มือ เสียงครางอื้ออึงของคนบนตักทำลายความเงียบทุกอย่างภายในห้องแห่งนี้

            “พ พี่จุน พอแล้ว” มือเล็กผลักตัวเองออก คนบนตักหอบหายใจหนัก จะเก่งมากจากไหนแต่ถ้าจูบกับเขาแล้วยังหอบก็ยังคงเป็นไอลูกแมวอยู่ดี

นิ้วเรียวไล้ไปตามกรอบหน้าของหมิงฮ่าว เชยชมทุกอย่างบนใบหน้าเหมือนที่เคยทำทุกครั้ง ตาโตคู่สวยนั่นเปล่งประกายทุกครั้งที่มองเขา น้ำในตาเหมือนรู้งานมันดีคอยเคลือบตาคู่นั้นให้ฉ่ำสวยอยู่ตลอด สันจมูกได้รูปที่รับกับริมฝีปากบางนั่นก็ด้วย ไหนจะทรงผมที่เพิ่งไปย้อมมาใหม่อีก สีดำของผมนั้นตัดกับทุกอย่างภายในห้องนี้

จุนตกแต่งทุกอย่างด้วยสีขาวและเปลี่ยนไฟในห้องนี้เป็นสีแดง ทุกอย่างในห้องจึงเต็มไปด้วยสีแดงสด เขาชอบมัน เพราะมันทำให้หมิงฮ่าวดูโดดเด่นภายใต้ร่างของเขา เขามีผิวที่เข้มกว่าอีกคน ส่วนอีกคนก็ขาวเหมือนปุยนุ่นแถมยังนุ่มนิ่มเหมือนอีกด้วย

            “อ อื้อ- พี่จุน” มือจิกเข้าที่ผมสีเข้มของเขาแน่น ร่างบางหดเกร็งอย่างอัตโนมัติเมื่อเขากระแทกแก่นกายเข้าไป ด้านในมันตอดรัดเขาจนเขาต้องซี๊ดปาก ร่างกายหมิงฮ่าวนั้นรู้ดีว่าจะทำให้เขาพอดีได้ยังไง

เขาช้อนอีกคนไว้บนตักอีกครั้ง ถกเสื้อที่อยู่ไหล่ลาดลงจนถึงท่อนแขนก่อนจะขบเม้มเนื้อผิวอ่อนจนเกิดรอยแดงพร้อมกับสวนกายกระแทกเข้าไปจนอีกคนครางฮือออกมา

หมิงฮ่าวสวนกระโพกกลับอย่างรู้งานและรางวัลที่ได้จากเขาก็เป็นจูบที่เร่าร้อน ลิ้นร้อนคลอเคลียกันจนไม่รู้ว่าของใครเป็นของใคร น้ำสีใสไหลออกมาจากมุมปาก เขารีบผละออกมาแล้วจูบซับมันก่อนจะประกบปากกันอีกครั้ง

            “พี่จุน อ อะ อื้อ” จุดกระสันอยู่ตรงไหนเขารู้ดีเลยสวนสะโพกเน้นย้ำจุนนั้นแรงๆจนอีกคนครางชื่อเขาออกมา เขาเงยหน้ามองหมิงฮ่าว น้ำสีใสที่หางตาเริ่มปริ่มคลอ ริมฝีปากบางแห้งผากเพราะหอบหายใจ ใบหน้าหวานที่เชิดขึ้นอย่างทุกครั้งที่ได้ร่วมรักกัน รายละเอียดทุกๆอย่างที่หมิงฮ่าวทำมันทำให้เขาติดใจและไม่สามารถจะร่วมหลับนอนกับคนอื่นได้อีก

มือเล็กขยุ้มผมเพื่อระบายอารมณ์ หน้าท้องแบนหดเกร็ง น้ำสีขาวขุ่นไหลเปรอะเปื้อนหน้าท้องแบนพร้อมกับเสียงครางที่ข้างหูของเขา

เขารีบสวนกายเข้าไปเพื่อจะปลดปล่อยบ้าง

            “พ พี่จุน ข้างใน ปล่อยข้างใน” หมิงฮ่าวไม่เคยให้ใครปล่อยน้ำสีขุ่นข้างในจากที่เขาถามลูกค้าของอีกคนมา คงจะเป็นเขาคนเดียวที่มีสิทธิในร่างกายนี้

            “อึก อื้อ” น้ำสีขุ่นฉีดเข้าที่ช่องทางสีหวานของหมิงฮ่าว เขาจูบที่ขมับของคนที่พักพิงกายอยู่บนไหล่ของเขาเบาๆ เจ้าตัวดูเหนื่อยและหอบหนักมาก ถ้าลูกค้าคนอื่นมาเห็นสภาพหมิงฮ่าวแบบนี้คงไม่เชื่อแน่ว่านี่คืออันดับหนึ่งของร้าน

            “พี่ไม่ต้องมามองแบบนั้นเลย”

            “พี่ทำอะไรยัง” เขาตอบด้วยสีหน้ายียวน หมิงฮ่าวคงจะอ่านความคิดของเขาได้มั้ง

            “เป็นแบบนี้แต่กับพี่นั่นแหละ กับลูกค้าคนอื่นไม่เหนื่อยแบบนี้” หใงฮ่าวแลบลิ้นใส่เขาก่อนจะรีบลุกออกจากตัก น้ำสีขุ่นไหลย้อนออกมาที่เรียวขาสวย หมิงฮ่าวขยับตัวไปนั่งพิงกับหัวเตียงก่อนจะชันขาขึ้น

            “พี่ทำเลอะพี่ต้องทำความสะอาดด้วย”

            “แล้วไม่ใช่ให้เอาทิชชู่เช็ดตัว” เขายกยิ้ม นี่มันคงเป็นคำเชื้อเชิญจากเด็กปากแข็งอย่างหมิงฮ่าว

เอาล่ะ ร้านเขาคงขาดทุนไปเยอะหากหมิงฮ่าวไม่ไปทำงาน

แต่ก็นั่นแหละ ช่างมันเถอะ

#SSfiftyFic