"สังคมรอบข้างของคุณเป็นเช่นไร ตัวคุณเองก็จะเป็นเช่นนั้น"  ไม่ได้มีใครกล่าวเอาไว้หรอก ฉันเป็นคนกล่าวเอาไว้เอง 

                          เป็นการเปรียบเทียบแบบง่ายๆเลยนะ ลองเอาไข่ไปหย่อนในน้ำต้มเดือนดูสิ แล้วจับมันขึ้นมา ดูว่ามันจะร้อนไหม? หรือไม่ก็ลองเอามือไปแตะน้ำแข็งในตู้เย็นดู แล้วถามตัวเองว่ามันเย็นหรือเปล่า?

                         การที่ตัวคุณเองเป็นคนแบบไหนอาจจะไม่สำคัญเท่าตัวคุณเองอยู่ในสังคมแบบไหน ฉันมีความเชื่ออย่างหนึ่งในการเลือกคบเพื่อน หรือการเลือกที่จะพาตัวเองไปอยู่ในที่ต่างๆ กฎเหล็กข้อสำคัญคือสถานที่ที่จะไป หรือคนๆนั้นที่จะใช้เวลาอยู่ด้วย จะต้องเต็มไปด้วยพลังงานบวก 

                         ไม่ใช่ทุกครั้งหรอกที่เราจะสามารถกำหนดเส้นทางชีวิตของตัวเองได้ ในบางครั้งมันคือเรื่องจำเป็นทางผลประโยชน์ที่เราจะต้องเอาตัวเองไปอยู่ท่ามกลางผู้คน สังคม หรือแม้แต่สถานการณ์ที่ไม่ส่งผลดีกับตัวเอง แต่ถ้าฉันสามารถหลีกเลี่ยงได้ ฉันก็ไม่ลังเลที่จะเดินออกมา โดยไม่คิดที่จะใช้เวลาอันมีค่าอยู่ท่ามกลางอะไรก็ตามที่เต็มไปด้วยพลังงานในแง่ลบ

                         ถามว่าแล้วจะรู้ได้ยังไงว่าแบบไหนคือพลังงานบวก แบบไหนคืิอพลังงานลบ? ไม่ใช่คนทุกคนจะมีเกณฑ์การตัดสินที่เหมือนกัน การตัดสินใจของฉันอาจจะไม่เหมือนกับคุณ แต่ฉันจะพูดในนามของตัวเอง

                         สถานที่ไหนก็ตามที่เป็นพลังงานบวก ฉันเองก็ไม่สามารถบรรยายออกมาได้อย่างเป็นรูปเป็นร่างแน่ชัด พลังงานบวกของแต่ละคนมักจะแตกต่างกันออกไปตามความชอบ รสนิยม แนวทางการใช้ชีวิต

                         สำหรับฉัน พลังงานบวกคือผู้คนที่ร่าเริง ยิ้มแย้ม แจ่มใส ที่สำคัญคือมีทัศนคติมองโลกในแง่ดี ฉันไม่ได้มีเจตนาจะวิ่งเล่นอยู่ในทุ่งหญ้าลาเวนเดอร์หรือป่าวประกาศถึงข้อเสียในสังคมปัจจุบัน จริงอยู่ที่ทุกวันนี้โลกมันก็เลวร้ายมากพออยู่แล้ว ฉันไม่ต้องการให้ใครมาเฝ้าพร่ำบอกหรอกนะว่าโลกนี้ยังมีข้อเสียอีกมากมาย เรียกได้ว่าฉันรับรู้ถึงความเป็นจริงที่โหดร้าย แต่ฉันเลือกที่จะไม่เก็บมันมาใส่ใจ

                         มันเป็นไปไม่ได้ที่คนๆหนึ่งจะมีแต่ข้อดีโดยไม่มีข้อเสีย นั่นไม่ใช่สิ่งที่เป็นไปตามธรรมชาติ สิ่งที่สำคัญคือคุณเลือกที่จะมองข้ามข้อเสียแล้วมองแต่ข้อดีหรือเปล่า? ตราบใดที่ข้อเสียเหล่านั้นไม่ทำร้ายฉัน หรือผู้คนที่ฉันรัก ฉันก็อยู่กับมันได้

                         ในบางวันฉันก็เหนื่อยจากชีวิต เหนื่อยจากงาน เหนื่อยจากผู้คน หัวใจเหมือนลูกโป่งที่โดนเจาะลมให้ฟีบแบนอย่างไรอย่างนั้น ฉันเองก็มีวันแย่ๆไม่ต่างจากทุกคน แต่ฉันโชคดีที่มีเพื่อนที่น่ารัก เต็มไปด้วยพลังงานบวกที่ฉันไม่รู้ว่าเธอไปเอามาจากไหนเยอะแยะ ราวกับว่ามันคือพลังงานบวกที่ไม่มีวันหมด

                    "จัสมิน" หรือ "หนูมะลิ" คือเจ้าของพลังงานบวกที่ฉันพูดถึง เธอเป็นเพื่อนที่น่ารักของฉันมาตลอด ถึงเธอจะชอบจับฉันราดน้ำผึ้งบ่อยๆก็ตามที (ได้โปรดอย่าจี้ใจฉันเรื่องน้ำผึ้ง มันเกิดขึ้นครั้งเดียวตอนที่เล่นเกมคิงเมื่อปีที่แล้ว หลังจากนั้นฉันก็โดนแซวเรื่องนี้ไม่หยุด) พนักงานจอมซุ่มซ่ามประจำร้านอัปเปอโรพิซซ่า ฉันเคยแวะไปทานสองสามครั้ง อร่อยมากจนน่ากลัวว่าน้ำหนักจะขึ้นสิบกิโลเลยล่ะ! (เขียนมาถึงตรงนี้บางทีฉันก็คิดว่าตัวเองควรจะได้ส่วนลดพิเศษสำหรับค่าโฆษณา)

                         อีกคนที่เป็นพลังงานบวกของฉันคือผู้หญิงคนนี้ "แอมเบอร์ โรส บอนเน่" ที่ฉันชอบเรียกนามสกุลเธอผิดเป็น "บอนเน็ต" บ่อยๆ (ขอโทษด้วยนะแอมเบอร์ แต่เธอก็ไม่ท้วงฉันเลย) เจ้าของร้านน้ำหอมบาสม่าในปารีส คุณแม่ลูกหนึ่งกับสามีสุดฮอท คนที่ฉันไม่คิดว่าวันหนึ่งจะกลายมาเป็นเพื่อนสนิท แต่มันก็เป็นไปแล้ว ผู้หญิงที่มีวีรกรรมเรื่องต้มถั่วเขียวคั่วน้ำตาลกับซุปฟักทอง เธอบอกว่ามันอร่อย แต่ฉันคิดว่ายอมกินนมบูดยังจะมีชีวิตรอดกลับมาเสียมากกว่า

                         ยัยผู้หญิงห้องถัดไป "เดสติน เพียรช์ ธีโอดอร์" ฉันไม่รู้หรอกว่ายัยนั่นทำงานอะไรหรือเป็นใครมาจากไหน ที่รู้ๆคือเมื่อไหร่ที่เครื่องเพชรในร้านฉันหาย วันต่อมาฉันมักจะเห็นมันประดับอยู่บนคอของยัยนี่ตลอด ถ้าไม่ติดว่าเราเป็นเพื่อนกันมานานกว่าสองปีบางทีฉันอาจจะทุ่มราวแขวนเสื้อใส่เดสตินไปแล้ว   

                         ความสัมพันธ์ของเราเป็นเหมือน love-hate relationship เดสตินเป็นคนเดียวที่รู้เรื่องทุกอย่างของฉัน และฉันก็เป็นคนเดียวที่รู้เรื่องทุกอย่างของเธอ (เท่าที่เจ้าตัวจะยอมเล่าให้ฟังน่ะนะ) เมื่อไหร่ก็ตามที่ฉันมีวันแย่ๆ โดนลูกค้าเหวี่ยงใส่ หรือแม้กระทั่งอกหักมา ฉันมักจะหิ้วอูโซ่สองขวดกับอาหารทะเลไปเคาะห้องข้างๆเสมอ และเดสตินก็ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะปฎิเสธ นั่นทำให้ฉันรู้สึกว่าชีวิตของฉันจะขาดผู้หญิงคนนี้ไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด

                         เบื้องหลังความสุข เบื้องหลังความสำเร็จ เบื้องหลังกำลังใจของฉันคือผู้หญิงเหล่านี้ หากขาดพวกเธอไป วิคตอเรียอาจจะไม่เป็นวิคตอเรียอย่างที่เป็นในทุกวันนี้ เพื่อนสาวที่รู้ใจคือสิ่งสำคัญในชีวิตนะ :)

                         ฉันไม่คิดว่าจะมีวิธีไหนที่จะมีชีวิตอย่างมีความสุขได้มากไปกว่าการมีเพื่อนที่ดี เพื่อนที่เต็มไปด้วยพลังงานบวกและพร้อมจะแบ่งปันให้กับคุณ แต่แน่นอนว่าฉันไม่ได้จะคบพวกเธอเพราะหวังแต่จะหวังเอาพลังงานจากสาวๆอย่างเดียว ฉันเองก็จะเป็นแหล่งพลังงานให้กับพวกเธอเหมือนกัน

                         ในวันที่พวกเธอล้ม ฉันก็พร้อมที่จะช่วยพยุง นั่งทาแผล รับฟังปัญหา แบ่งพลังงานให้จนกว่าเพื่อนสาวของฉันจะหายดี หรือในวันที่พวกเธอต้องการความช่วยเหลือ ฉันไม่ลังเลที่จะเอาตัวเองไปอยู่ตรงนั้น ให้ความช่วยเหลือเท่าที่คนๆหนึ่งจะสามารถทำให้ได้ การเสียสละเพื่อเพื่อนสาวไม่ใช่เรื่องที่เกินจริง มิตรภาพเหนียวแน่นยังคงมีอยู่ ฉัน จัสมิน แอมเบอร์ และเดสตินคือข้อพิสูจน์ทฤษฎีเหล่านั้น

                         อย่าลังเลที่จะออกไปข้างนอก พบปะผู้คนใหม่ๆ สร้างมิตรกับคนอื่น แบ่งปันความรักของคุณต่อโลกใบนี้ หากคุณใจดีต่อโลก โลกก็จะใจดีต่อคุณเช่นกัน แม้ว่าบางครั้งอาจจะสะดุด เจอผู้คนใจร้าย หรือพระเจ้ากำลังเล่นตลกกับชีวิต ขอให้จำเอาไว้ว่าฉันยังอยู่ตรงนี้ เป็นกำลังใจให้พวกคุณ อย่ายอมแพ้ต่อโลกแค่เพียงเพราะโลกยอมแพ้ต่อคุณ ขอให้ยิ้มรับทุกบาดแผลและสู้ต่อไป วันนี้อาจจะยังไม่ใช่วันของคุณ แต่ขอให้เชื่อเอาไว้ว่าสักวัน วันของคุณจะมาถึงอย่างแน่นอน และเมื่อวันนั้นมาถึง คุณจะขอบคุณตัวเองที่สามารถอดทนฝ่าฟันไปได้ถึงวันนั้น

                          อย่าให้เพื่อนที่เป็นพิษแค่เพียงสองหรือสามคนปิดกั้นคุณจากการพบมิตรแท้อีกนับไม่ถ้วนรอบโลก การปิดกั้นตัวเองไม่ใช่การกระทำที่ส่งผลดี แต่มันคือการทำร้ายตัวเองในทางอ้อมที่ส่งผลระยะยาว 

                           ในทุกบาดแผลจากอดีตจะเป็นเกราะปกป้อง ส่งเสริมให้จิตใจคุณเติบโตและแข็งแกร่งขึ้นมาทีละนิด กว่าที่จะรู้ตัวอีกที คุณจะกลายเป็นคนที่จิตใจงดงาม เปิดกว้าง และไม่มีวันทำลายได้อย่างแน่นอน ขอเพียงแค่มีความกล้าที่จะปล่อยให้ตัวเองมีความสุข อย่าให้ความกลัวชนคุณจนกระเด็น