เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บ่นเป็นหมีกินผึ้ง.babybear
เผาดอกไม้
  • ถึงแม้เราจะเป็นคนแบบไหน ชอบแบบไหน แต่มันก็จะมีบางครั้งที่เราอยากลองเปิดใจ หรือฝืนทำอะไรที่มันไม่ค่อยจะเป็นตัวเองอยู่หลายครั้ง

    "ลองดู เผื่อมันอาจจะดีกว่าแบบปกติ"

    แล้วมันก็จะมีบางอย่างที่พอเราได้ลอง แล้วก็รู้สึกว่า 

    "เออ มันดีกว่าปกติจริงๆนั่นแหละ"

    แล้วก็มาคิดอีกที คิดว่ามั่นคงแล้ว ไม่เสี่ยงเท่าไหร่หรอก 
    ก็เลยทำไปเรื่อยๆ แล้วก็แอบหวังว่ามันจะดีขึ้นเรื่อยๆ 

    แต่จู่ๆ วันหนึ่ง มันก็หวังอะไรไม่ได้แล้ว ความเสี่ยงจาก 30% พุ่งขึ้นไปเป็น 100% เต็ม
    สุดท้ายก็ต้องได้กลับมานอนนึกในช่วงเวลาที่ตื่นจากอาการแฮงค์เบียร์ 

    "ว่าเรายอมเปิดใจลองอะไรใหม่ๆ เพื่อที่จะได้มานั่งเสียความรู้สึกทีหลังเหรอวะ?"

    คนบางคน เข้ามาเพื่อขอโอกาส ขอให้เราเปิดโอกาสให้เขาแบบที่เราไม่เคยเปิดให้ใคร
    ค่อยๆ เคาะกำแพงเบาๆวันละนิด สุดท้ายเราก็เปิดประตูให้เขาเข้ามาเอง 
    เพราะเห็นถึงความพยายามนั้นๆของเขา
    เขาเข้ามารดน้ำดอกไม้ดอกหนึ่งให้ทุกวัน 
    จนพอถึงช่วงเวลาที่ดอกไม้เบ่งบาน เขาก็ถือไฟเข้ามาเผามันทิ้ง.. 
    เผาเสร็จ เขาก็กลับไปหาดอกไม้ดอกเดิมที่เขาเคยมี

    แล้วก็เป็นอีกครั้ง ที่เราปล่อยให้คนใจร้ายคนหนึ่งเข้ามาทำลายดอกไม้ที่เราปลูกไว้หลังกำแพง

    มันก็หวิวๆเหงาๆดี ตอนที่ไม่มีใครให้คอลหาก่อนนอน ไม่มีคนทำให้เขินจนต้องมุดผ้าห่ม ไม่มีคนชวนไปดูหนัง ไปเดินเล่นในสวน ไปกินนมร้านโปรด หรือลองของหวานร้านใหม่ๆ เหมือนช่วงที่ผ่านมา ปฏิเสธไม่ได้ว่าเป็นช่วงที่โคตรดี โคตรสดใส แต่ก็นั่นแหละ สุดท้ายคุณมันก็แค่คนใจร้ายคนหนึ่ง ที่ทำให้เราชินในรูปแบบชีวิตแบบที่มีคุณ แล้วคุณก็ทิ้งเราไว้กับความชินตรงนี้  คุณแม่งโคตรใจร้ายเลยรู้ตัวป่ะวะ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in