เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
My Storytoncha
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
  • {SPOILED CONTENT}

    .เมฆครึ้ม แล้วฝนก็ลงเม็ดแทบจะทันที…พายุฤดูร้อนนั่นแหละหม้อชาบูตรงหน้าเพิ่งจะปิดฝา พี่สาวกดเร่งไฟแล้วอีกไม่นานก็คงเดือดน้องสาวผมบอกว่าอยากดูหนังพากย์ไทยเพราะกินไปอ่านซับไปทำให้เธอลำบากส่วนพี่สาวผมก็ไม่ชอบหนังเต๋อเราสามคนตกลงกันไม่ได้เสียทีว่าจะเลือกหนังเรื่องไหนดูระหว่างมื้อเย็นวัน ท่ามกลางร้อยพันของหนังที่เราดูแล้วบ้างไม่ดูบ้าง ไม่อยากจะดูบ้าง ผมถือรีโมทเลื่อนหาจนหม้อชาบูเดือดปุดหลานชายกวนจะให้น้องผมตักไส้กรอกให้ อลหม่านทีเดียว

    /ฝนตกหนักขึ้น/

    .ผมเลื่อนตัวค้นหาวนกลับมาอยู่ตรงหนังเรื่องเดิมเป็นรอบที่ล้านล้าน/ Seasons Changes / พลันทรงจำเก่า ๆเมื่อสมัยอยู่ประถมมันแวบกลับเข้ามาในหัว / หนังเหี้ยนี่ตอนเด็กดูแล้วโคตรไม่เข้าใจจำได้แค่ว่าโอปอแสดง แล้วก็มีครูญี่ปุ่นคนหนึ่งตลกมาก พระเอกตีกลองตอนจบมันไปที่วัดจีนทำไมไม่รู้ เอ๊ะเรื่องนี้มีนางเอกกี่คนกันแน่วะ /

    .เสียเวลาได้ แต่ให้เสียหมูสามชั้นตอนนี้คงไม่ได้หรอก

    /กดเลือก/

    .หนังเรื่องเดิมแต่สายตาที่ผมมองมันไม่เหมือนเดิมแล้วเด็กชายคนนั้นมองหาแต่ตัวละครที่ทำให้เค้าหัวเราะ แต่ผมในวันนี้ใจเต้นแรงเมื่อ movementAllegro ของ Spring เริ่มผลิบานยิ้มหวานเมื่อเธอกับเขาตากฝนด้วยกัน ทอดถอนหายใจเมื่อเมื่อพระเอกโกหกที่บ้านดวงตาประกายเมื่ออาจารย์และเพื่อนพระเอกพูดว่าชอบและทำอย่างที่ชอบจริง ๆ

    .บางทีชีวิตเรา/คุณและผม/ก็เหมือนกับบทเพลงนี้ของวีวัลดีเหมือนกับตัวละครพวกนี้ เป็นเด็กหนุ่มปากแข็งที่วิ่งตามหัวใจวิ่งไปยังที่ที่ตัวเองไม่รู้จัก ตามดวงดาวของคุณไป ไปถึงดุริยางคศิลป์ไปรู้ว่าตัวเองมีพรสวรรค์อย่างน่าประหลาด ง้างงัดกับเจนเนอร์ชั่นก่อนและวาทกรรมเรียนอันนี้จบไปจะทำไรและยังดั้นด้นจะไปให้จนถึงบูดาเปสต์ทั้งที่ตัวเองสอบภาษาอังกฤษได้แปดเต็มสี่สิบ/ทุกอย่างขับเคลื่อนด้วยคำว่า ‘ชอบใช่ แค่คำว่า ‘ชอบ

    .แล้วมันก็จะมีตัวละครบางตัวในชีวิต ที่เข้ามาเป็นเพื่อนของคุณ/เธอพูดคำว่าชอบได้งดงามจับใจ/นั่นก็อีกอย่างที่ตัวผมในวันนี้เห็นต่างออกไปต่างกันลิบลับสินะ คำว่าชอบของลูกบ้านนั้นกับคำว่าชอบของลูกบ้านนี้ / อุปสรรค การต่อสู้ หยดน้ำตา รวดร้าว เจ็บปวด เติบโต เข้าใจ  / มันต้องมีสิ ใครสักคนหนึ่งน่ะในชีวิตของคุณที่ตัดตอนฉากพวกนั้นออกไปเลย/รู้อีกทีมันก็มายืนตีฉาบอยู่ข้าง ๆ คุณแล้วถึงผลงานจะไม่ได้เอกอุเหมือนคุณผู้มีของประทาน แต่คำว่าชอบของเธอช่างมีพลัง

    .ใครใครก็อยากจะมีชีวิตเหมือนพระเอกนางเอกทั้งแหละคุณ

    .แต่คุณน่ะไม่รู้อะไร ผมบอกคุณแล้วว่าคุณมีดวงดาวในหัวใจวิ่งตามเธอไปเรื่อย ๆ – วันหนึ่ง ดาวดวงนั้นโคจรมาหาคุณ/ปกติแล้วเธอเจิดจรัสเป็นนักไวโอลินที่ได้ยืนโซโลข้างวาทยากรของวงออร์เคสตรา/คนที่คุณจินตนาการว่าจะพาเธอไปนั่งคุยเรื่องความฝันบนดาดฟ้าประดาด้วยดวงไฟเชียวนะ/จากห่าง ๆ ไม่กล้าเดินข้างกัน กลายเป็นว่า/หนุ่มสาวบทเพลง ภาพถ่ายเคียงคู่ ตู้โทรศัพท์ จานอาหารกลางวัน เธอยิ้ม คุณยิ้ม/นั่นไง นั่นไง คุณจับเธอได้แล้ว

    /สอนให้รู้ว่า คนสวย ๆ น่ะ มักทำให้ผู้ชายประหม่า แม้จะหาโอกาสมาจีบแต่พอถึงเวลาก็เคอะเขินไม่กล้าใกล้ เหมือนเลย เหมือนชีวิตของผมเลยคงมีบางคนบางคุณแน่แน่ที่แอบชอบผมอยู่แต่ยังไม่กล้าเข้าใกล้/

    .คงเป็นมูฟเมนต์ L’inverno /ครูคนนั้นที่เคยทำคุณหัวเราะบอกว่า/น้ำเย็นยะเยียบกรีดเข้าไปในหัวใจ/เจ็บอะไรเล่าจะเท่าเจ็บที่เค้าไม่รัก/ไม่รัก/ไม่รัก/ไม่รัก/บางใครที่คุณเคยสนิทสนมเลือนรางไปจากคุณเพราะโคจรที่คุณระบำดำว่ายไปกับดวงดาวดวงนั้น/เธอร้องไห้/แล้วทำไมคุณถึงร้องไห้ด้วยล่ะ

    .ก็จนได้รู้ว่าใจจริงคุณชอบใคร/คนที่กินผักให้คุณกับคนที่คุณฝืนกินผักที่เค้าตักให้/คุณทิ้งทุกอย่าง/ทิ้งแทบจะทุกบรรทัดที่ผมเขียนมาทั้งหมด/ทิ้งบูดาเปสต์/ทิ้งง่ายดายและไม่น่ารำคาญเหมือนหนังเต๋อ/ไม่อยากจะขอเก็บหินเก็บแดดอะไรเอาไว้ทั้งนั้น/คุณปล่อยดวงดาวไปกับวงโคจรของเธอ/คุณอยู่กับหญิงสาวที่เล่นดนตรีไม่เอาไหน/แต่คำว่าชอบคงเธอยังคงจับใจ/บันดาลใจ/เธอผู้เรียบเรียงบทเพลงและบรรเลงอยู่ข้างคุณเสมอมา

    .จึงได้ชื่อว่าเพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย

    .ไงล่ะ/ผม--เด็กป.2ตอนนั้นมันจะรู้เรื่องได้ยังไง/ศิลปะก็เรื่องยาก/ดนตรีก็เรื่องยาก/ความรักยากที่สุด/บางเรื่องบางราวก็ต้องผ่านช่วงชีวิตบางคราวกว่าจะเข้าใจ/เข้าใจเหรอ/อย่างผมคงใช้คำว่าเข้าใจกับศิลปะ/กับดนตรี/และกับความรักไม่ได้หรอก/ต่อให้อ่านต่อให้เขียนต่อให้เรื่องรักมาสมควรนักแล้ว/ก็ไม่แน่ใจเลยว่าเข้าใจความรัก/ในถ้อยคำ/ในตัวโน้ต/ในจานสี/ของปราชญ์/ของศิลปิน/ของนักจัดรายการวิทยุ/ความรักก็หาไม่เค้ารูปใดจะให้เราได้จับต้อง/คุณกับผมและคนพวกนั้นเข้าใจความรักแบบเดียวกันหรือไม่/ไม่มีใครรู้

    /เอาเป็นว่าเรารู้จักมันในแบบของเราก็แล้วกัน/

    .นานแล้วที่ผมไม่ได้เขียนอะไรแบบนี้/แค่อยากจะบอกว่าเป็นห่วง/แค่เผื่อว่าบางใครจะกำลังหาหนังดู/แค่หวังว่าบางคนจะก้าวข้ามแปดบรรทัด/ผมเขียนทั้งหมดนี่ด้วยความรู้สึกที่ผมเองก็ไม่เข้าใจ

    .แต่ผมว่าผมรู้จักความรู้สึกนั้น

    (รัก)

    สวัสดี

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
dddd (@fb1479139878828)
เอาจริงไม่เคยดูหนังเรื่องนี้แบบต้นจนจบเลย ได้แต่แฉลบฉลาบไปมาในจอเงินตามโอกาสที่เจอ ในตอนนั้นนะ ตอนนี้ก็คงต้องลองเก็บเอามาตั้งใจดูบ้างแล้ว