พี่ป่านเป็นนักเขียน เป็นกองบรรณาธิการ เป็นนางแบบ(บ้าง) มีนิสัยน่ารัก มีหน้าตาที่สวย และจบอักษรฯ จุฬาฯ

ว่ากันอย่างรวบรัด นั่นคือสิ่งที่เราชื่นชมและชอบในตัวพี่ป่าน แต่จุดเริ่มต้นที่ชอบนั้นมาจากเรื่องสั้นของพี่ป่าน 
เรารู้จักพี่ป่านจากตัวหนังสือก่อน เป็นเรื่องสั้นเล่มแรกๆ ที่เราอ่าน อาจจะเพราะตอนนั้นเป็นคนที่หมกมุ่นในความเหงามากๆ และหมกมุ่นกับความคิดที่ว่าตัวเองแย่และไม่มีใครคบ หนังสือเล่มนั้นจึงโดนใจเราจังๆ ตั้งแต่ชื่อ 
'Monsters Piece ไม่มีใครคบ'


หลังจากนั้นก็ติดตามมาเรื่อยๆ เพราะชอบเล่มนั้นมาก แล้วเผอิญได้มีโอกาสเข้าไปอยู่ในวงพี่ๆ ที่ทำงานหนังสือกลุ่มที่พี่ป่านอยู่ ได้คลุกคลีอยู่พักหนึ่งทำให้ยิ่งรู้สึกไปอีกว่าพี่ป่านเป็นคนน่ารัก


คือพี่ป่านนี่หน้าตาน่ารักอยู่แล้วนะ เราก็อยากจะหน้าตาน่ารักอย่างนั้นเหมือนกัน นั่นหนึ่งข้อละ 
แล้วพี่ป่านก็จบจากอักษรศาสตร์ จุฬาฯ ด้วย ซึ่งเราอยากเข้าคณะนี้มาก ตั้งใจเลยล่ะว่าจะเข้าให้ได้ 
และพี่ป่านก็มีภาษาในงานเขียนที่อ่านลื่น แต่สวย มีแนวการเขียนที่ทำให้ได้บรรยากาศแปลกๆ ด้วย เป็น idol ในการเขียนเรื่องสั้นคนนึงเลย
สุดท้าย(มั้ง) เราอยากทำงานเบื้องหลัง พิสูจน์อักษร กองบรรณาธิการ อะไรพวกนี้ และพี่ป่านก็ทำงานนั้นด้วย 

เขียนมายืดยาวนี่ แก่นแท้ก็แค่ว่า พี่ป่านเป็นผู้หญิงและคนแบบที่เราอยากเป็นเลย แทบจะเป๊ะๆ เลย