เราเชื่อว่าหลายคนในวงการนักเขียนรู้จักพี่ไข่ 

ครั้งแรกที่เจอกับพี่ไข่คือในค่ายงานเขียนค่ายหนึ่ง ที่จะบอกว่าดีที่สุดเท่าที่เคยไปมาก็พอได้ พี่ไข่ในตอนนั้นเราคิดว่าเป็นคนมีวุฒิภาวะสูงสุดและวัยวุฒิ...หรือแก่นั่นเอง คืออายุมากสุดในค่าย และเป็นคนตลกดี 

ตอนนั้นยังไม่สนิทกันเท่าไรหรอก ที่จริงตอนนี้ก็ยังไม่สนิทกัน แต่ก็สนิทมากขึ้น

ส่วนปัจจุบัน หลังผ่านการทำความรู้จักที่มากขึ้นในเฟซบุ๊ก เราก็ยิ่งรู้สึกว่าพี่ไข่เก่ง เก่งมาก เป็นคนที่เขียนได้ดีมาก และเป็นคนที่พยายาม ขวนขวาย ขยัน อย่างไม่หยุดหย่อน 
แต่สิ่งที่ทำให้เรากรี๊ดว่าพี่ไข่สุดยอดที่สุดมาจากการฟัง podcast ชื่อว่า radio read ที่คุยกับ คุณโตมร ศุขปรีชา...เป็นนักเขียน idol ของเราเลย คนนี้เรายกให้เป็นขั้นสุดสำหรับยุคปัจจุบันเลย 
-- คงได้เขียนถึงอีกเป็นคนต่อๆ ไป -- 

ตอนที่คุยเรื่องนักเขียนรุ่นใหม่ คุณโตมรเอ่ยถึงพี่ไข่ 
คิดดูนะ เรา 'ฝัน' ว่าอยากจะเขียนให้ดีพอที่คุณโตมรยอมรับ ชื่นชมนี่ไม่ต้องก็ได้แต่ถ้าได้ก็ดีมาก แล้วพี่ไข่เป็นคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นแล้ว ตรงจุดที่เราฝันว่าอยากจะไปถึง นั่นทำให้พี่ไข่เป็นคนที่เราชื่นชม

ส่วนสิ่งอื่นๆ ท่ีเราชื่นชมมากๆ ก็คือผลงานที่มากมาย หลากหลายแนว หลากหลายหัวข้อ หลากหลายสำนัก ไม่ต้องพูดอะไรก็บอกได้แล้วว่าพี่ไข่มีความสามารถมาก

สรุปสิ่งที่ได้จากการทบทวนตัวเองว่าอยากเป็นอย่างพี่ไข่ตรงไหน
พบว่าเราอยากเป็นอย่างพี่ไข่ตรงที่
-ขยัน 
-ขวนขยาย
-ฝึกฝน พัฒนาตนเอง