จุดเริ่มต้นของการเดินทางครั้งนี้ เป็นเพียงการเล่าให้พ่อฟังตอนเอาขนมไปให้เพื่อนข้างบ้าน (เก่า) ว่าเขาชวนไป Work and Travel แล้วพ่อก็บอกว่า ไปสิ ไม่รอช้า เราก็กดปุ่มเข้าร่วมโครงการ
ความวุ่นวายอีรุงตุงนังก็เกิดขึ้นตั้งแต่ปลายเดือนสิงหาคม 2564 เริ่มตั้งแต่ ตัวสะกดภาษาอังกฤษที่เราใช้ปัจจุบันไม่ตรงกับตัวสะกดในพาสพอร์ต ต้องทำบัตรประชาชนใหม่ แจ้งข้อมูลใหม่กับทางมหาลัยเพราะเอกสารที่ต้องใช้จะยึดตัวสะกดตามบัตรประชาชนเท่านั้น เกรดออกครบก่อนได้ใบทรานสคริปต์ ก่อนวันสัมภาษณ์วีซ่าสี่วันมีประสบการณ์เสียวตรวจ ATK ขึ้น 2 ขีด (แต่ไม่ติดนะ) รวมถึงหาตั๋วเครื่องบินที่ราคาพุ่งไปถึงเกือบ 40k และค่าเงินดอลลาร์ที่ค้างเติ่งอยู่ที่ 33.34 บาท
หายใจสักหน่อย
การไปอเมริกาครั้งนี้ จะบอกว่าไม่รู้สึกตื่นเต้นเลยก็คงเหมือนโกหกแต่จะบอกว่าตื่นเต้นจนนอนไม่หลับเลยก็คงดูเว่อร์ไป จะเรียกว่าเป็นการเดินทางที่ไม่คาดหวังก็ไม่ได้ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะได้พบเจอกับอะไรบ้าง เพราะใจที่มีพันธะ มันเลยยังคงห่วงคนที่อยู่ทางนี้ หวังว่าในตอนที่เราไม่อยู่บ้าน พ่อแม่เราจะสบายดีนะ
อ้อ ที่เกริ่นไว้ว่าเพื่อนข้างบ้านมาชวนไปด้วยกันน่ะ สรุปแล้วก็คือ เราไปช่วง spring เพื่อนไปช่วง summer ถึงจะมีคาบเกี่ยวที่ได้เจอ แต่เพื่อนไปเมืองเหนือ ส่วนเราไปเมืองเกือบจะใต้สุด เลยได้บทสรุปว่า ไปคนเดียว
เจอกันที่ไทยแหละ อย่าหาทำเลยลิลลี่ ^^
พรุ่งนี้จะเป็นวันเดินทางไกลครั้งแรกที่ไม่ได้มีพ่อแม่หรือคนสนิทที่รู้ใจไปด้วย จะเป็นครั้งแรกในหลาย ๆ อย่างที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคต ผู้คนเปรียบเปรยว่ามันเป็น another chapter of your life เราจึงเลือกที่จะมาบันทึกเรื่องราวลงในพื้นที่นี้ เผื่อว่าวันใดวันหนึ่งเราจะย้อนกลับมาอ่านด้วยความเพลิดเพลินอีกครั้ง เป็นกำลังใจในการเติบโตของเราด้วยนะทุกคน!
ทานตะวัน
13/03/22
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in