ดำขาวเล่าเรื่อง สองเมือง ของ นันทวัฒน์ By นันทวัฒน์ บรมานันท์ - รีวิวเว้ย (2)

รีวิวเว้ย (1177) ย้อนกลับไปในสมัยที่เรายังเป็นเด็กอาจจะสักช่วง พ.ศ. 2540 กว่า ๆ การถ่ายภาพด้วยฟิล์มดูจะเป็นกิจกรรมที่เป็นที่นิยมของสังคมไทยเพราะเท่าที่เราจำได้แทบทุกบ้านในระแวกบ้านต่างมีกล้องสำหรับเก็บภาพความทรงจำลงบนม้วนฟิล์มแทบทั้งสิ้นและในช่วงเวลานั้นร้านอัดรูปก็มีอยู่เยอะมากโดยเฉพาะในเมืองเล็ก ๆ อย่างสัตหีบเองก็มีร้านลักษณะนี้อยู่หลายร้าน การเก็บภาพและช่วงเวลาที่เกิดขึ้นผ่านการกดชัตเตอร์อาจจะเป็นตัวช่วยหนึ่งสำหรับการจดจำ แต่ในปัจจุบันที่การถ่ายรูปง่ายขึ้น การเก็บภาพความทรงจำจากเดิม กลายเป็นการเก็บรูปไว้กันลืม หรือบางคนก็เก็บรูปไว้เพื่อส่งเป็นภาพประกอบของการ "สวัสดีวัน..." การถ่ายภาพจึงเปลี่ยนไปอย่างมากในปัจจุบัน จากเดิมที่เรารอช่วงเวลาอยู่หลังเลนส์ก่อนกดชัตเตอร์ กลับกลายเป็นเดินผ่านแล้วรัวนิ้วเพื่อให้ได้สักภาพหนึ่งจาก 100 ภาพที่กดลงไป
หนังสือ : ดำขาวเล่าเรื่อง สองเมือง ของ นันทวัฒน์
โดย : นันทวัฒน์ บรมานันท์
จำนวน : 200 หน้า

"ดำขาวเล่าเรื่อง สองเมือง ของ นันทวัฒน์" หนังสือรวมภาพถ่ายของ ศาสตราจารย์ ดร.นันทวัฒน์ บรมานันท์ ที่รวบรวมจากการถ่ายภาพตลอดช่วงเวลาในการใช้ชีวิตใน 2 เมือง อย่างกรุงเทพฯ และปารีส ของผู้เขียน โดยเมืองทั้ง 2 เป็นเมืองที่มีความผูกพันธ์กับผู้เขียนในหลายด้าน และการเดินถ่ายภาพก็เป็นอีกงานประจำอันใหม่ของผู้เขียนหลังจากเกษียณอายุราชการ จากการเป็นอาจารย์ประจำที่คณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

เนื้อหาของ "ดำขาวเล่าเรื่อง สองเมือง ของ นันทวัฒน์" แบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ (1) ส่วนของภาพถ่ายของ 2 เมือง ที่ถูกนำมาจัดวางต่อกันอย่างกรุงเทพฯ และปารีส และ (2) ส่วนของบทสัมภาษณ์ที่เขียนถึงตัวผู้เขียนในชื่อ "นันทวัฒน์ บรมานันท์ ผู้เล่าเรื่องผ่านภาพดำขาว" โดย กษิดิศ อนันทนาธร

เมื่ออ่าน "ดำขาวเล่าเรื่อง สองเมือง ของ นันทวัฒน์" จบลง เราคิดถึงคำพูดหนึ่งที่ครูคิตติ้งใน "Dead Poets Society" ชอบพูดอย่างคำว่า "Carpe Diem" จงฉกฉวยวันเวลาเอาไว้ (seize the day) การเก็บความทรงจำเอาไว้ในภาพถ่ายก็คงมีความหมายไม่ต่างจากคำที่ครูคิตติ้งพูดเอาไว้ "Carpe Diem"

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น