จนกว่าโลกจะโอบกอดเราเอาไว้ By ปาลิตา ผลประดับเพ็ชร์ - รีวิวเว้ย (2)

รีวิวเว้ย (1110) วันก่อนเห็นโพสหนึ่งใน Facebook จั่วหัวเอาไว้ว่า "หรือซีไรต์ 2565 จะเป็นลิ่มอีกดอกที่ตอกให้วงการวรรณกรรมไทยยิ่งตกต่ำ" และร่ายเนื้อหาความยาวอีกหลายหน้ากระดาษที่เขียนขึ้นมาเกี่ยวกับรายชื่อหนังสือ 7 เล่มที่เข้ารอบรายการ "กวีนิพนธ์" ของ "ซีไรต์ 2565" ซึ่งเนื้อหาที่ยาวยืดหากใครสนใจก็ลองไปหาอ่านดูน่าจะยังพอมีให้เห็นอยู่ใน Facebook ซึ่งโดยส่วนตัวเราอ่านข้อความทั้งหมดเราก็ไม่อาจจะตอบได้ว่าเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย เพราะรายการหนังสือกวีนิพนธ์ทั้ง 7 เล่มนั้นเรายังไม่ได้อ่าน และด้วยความบังเอิญหนังสือกวีนิพนธ์เล่มหนึ่งที่เราสั่งจองไว้ ดันอยู่ในรายการหนังสือทั้ง 7 เล่มนั้นพอดี และเมื่อเราอ่านกวีนิพนธ์เล่มนั้นจบลง เราเกิดคำถามขึ้นทันทีจากการจั่วหัวโพสใน Facebook ที่ว่า "หรือซีไรต์ 2565 จะเป็นลิ่มอีกดอกที่ตอกให้วงการวรรณกรรมไทยยิ่งตกต่ำ" ในฐานะของนักเรียนรัฐศาสตร์ มันทำให้เรากลับมาตั้งคำถามว่า "สลิ่ม" ในความหมายของผู้โพสนั้นนิยามมันอย่างไร (?) เพราะถ้านิยามคำว่าสลิ่มในแบบที่เราในฐานะของนักเรียนรัฐศาสตร์เข้าใจ เราพบว่ากวีนิพนธ์เล่มที่เราเพิ่งอ่านจบไปจากใน 7 เล่มที่เข้ารอบปีนี้ ก็ดูจะไม่เห็นสลิ่มตรงไหนเลย กลับกันหากกวีนิพนธ์เล่มนี้ตกไปอยู่ในมือของ "สลิ่ม" ผู้เขียนอาจจะถูกหาว่า "สามกีบ" และ "ชังชาติ" ก็ได้เช่นเดียวกัน สมัยเรียนในห้องเรียนวิชารัฐศาสตร์ อาจารย์ท่านหนึ่งเคยกล่าวเอาไว้ว่า "พวกคุณอย่างทำตัวชุ่ย ๆ และตอบอะไรแบบคนไม่อ่านหนังสือ" คำสอนนี้เรายังจำมาถึงทุกวันนี้ ถึงแม้นว่าตอนนี้อาจารย์ท่านนั้นจะกลายไปเป็น "ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ" ผู้ซึ่งหลงลืมสิ่งที่ได้สอนเอาไว้ในห้องเรียนไปเสียสิ้นแล้วก็ตามที
หนังสือ : จนกว่าโลกจะโอบกอดเราเอาไว้
โดย : ปาลิตา ผลประดับเพ็ชร์
จำนวน : 168 หน้า

"จนกว่าโลกจะโอบกอดเราเอาไว้" 1 ใน 7 หนังสือกวีนิพนธ์ที่เข้ารอบซีไรต์ 2565 ที่รวบรวมบทกวีนิพนธ์จากบทสนทนาแห่งชีวิต ที่สะท้อนภาพของชีวิตในช่วงเวลาของการแพร่ระบาดของโควิด-19 โดยเนื้อหาของ "จนกว่าโลกจะโอบกอดเราเอาไว้" แบ่งออกเป็น 4 ภาค ได้แก่ Pandemic: ยุคแห่งการแพร่พันธ์, Romanticize: เราจะทำให้ทุกอย่างโรแมนติก, จนกว่าโลกจะโอบกอดเราเอาไว้ และไปสู่อ้อมกอดอันเป็นนิรันดร์ ที่แต่ละภาคจะบอกเล่าเรื่องราวบทสนทนาของชีวิตในช่วงเวลาหนึ่ง ๆ

และบทกวีนิพนธ์บทหนึ่งใน "จนกว่าโลกจะโอบกอดเราเอาไว้" ที่เราขอหยิบยกมาบอกเล่าเพื่อเป็นการสะท้อนคำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญ ในกรณี 8 ปีตำแหน่งนายก ดังนี้

ต้องอดทนเท่านั้นแหละหลานรัก
อดทนจนสำลักความฉิบหาย
อดครึ่ง กินครึ่ง ไม่ถึงตาย
"คนละครึ่ง" นโยบายปัจจุบัน

สงครามครั้งนี้ยังยืดเยื้อ
รีดเลือดเนื้อไม่เหลือสิ่งใดให้ใฝ่ฝัน
ขโมยจิตวิญญาณอีกนานวัน
แพร่พันธ์ความสิ้นหวังอย่างวังเวง
(น. 28)

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น