MONOCHROMATIC NIGHT By จินดานันท์ เหลืองเพียรสมุท - รีวิวเว้ย (2)

รีวิวเว้ย (1035) "เราล้วนใช้ชีวิตอยู่ภายใต้เชือกบางเส้น ถูกมัดด้วยอะไรบางอย่าง และสิ่งนั้นทำให้เราร้องไห้ในใจเงียบ ๆ สัตว์ประหลาดตัวหนึ่งสิงอยู่ในใจเรา มันร้องไห้อยู่ข้างในนั้น บางส่วนของหัวใจมันกระซิบบอกเราว่าอยากกรีดร้องออกมาให้ดังที่สุด ทว่าสัตว์ประหลาดตัวนั้นเป็นใบ้ ความอึดอัดของเราจึงไม่มีทางให้ระบายออก" สำหรับหลายคนที่เพิ่งอ่านข้อความดังกล่าวจบลงอาจจะคิดว่าเหมือนชีวิตของเราเลยเนอะ และน่าจะมีอีกหลายคนที่เห็นพ้องกับข้อความดังกล่าว เมื่อเป็นเช่นนั้นเราอาจจะหลงลืมอะไรบางอย่างไปภายใต้การใช้ชีวิตในทุก ๆ วันที่เราอึดอัดกับหลายเรื่องแต่ก็ไม่สามารถบอกเล่าหรือระบายมันออกมาได้ ในสังคมหนึ่ง ๆ เราไม่สามารถปลดปล่อยปีศาจในตัวของเราออกมาได้ กี่ครั้งกี่หนที่เราเก็บกดมันไว้จนในท้ายที่สุดเราก็แยกแทบไม่ออกว่า สิ่งที่กำลังกรีดร้องอยู่ข้างในมันคือเสียงของปีศาจหรือสุดท้ายแล้วมันคือตัวกูเองวะที่กรีดร้องจนแทงคลั่งแต่ก็ไม่มีเสียงที่ส่งถึงภายนอกได้เลยสักน้อย
หนังสือ : MONOCHROMATIC NIGHT
โดย : จินดานันท์ เหลืองเพียรสมุท
จำนวน : 160 หน้า

หนังสือ "MONOCHROMATIC NIGHT" สีสุดท้ายของกลางคืน เป็นนวนิยายขนาดสั้นที่ว่าด้วยเรื่องของตัวละครที่พบเจอบนความธรรมดาของชีวิตที่ถูกแสดงออกของตัวละคร แต่ภายใต้สิ่งที่สังคมนิยามว่าปกติธรรมดานั้นแท้จริงแล้วมันกำลังกีดกันตัวตนบางอย่างของตัวละครใน "MONOCHROMATIC NIGHT" โดยที่เนื้อหาใน "MONOCHROMATIC NIGHT" บอกเล่าความสัมพันธ์ของตัวละครผ่าน "ศิลปะการมัดเชือกชิบาริ"

ที่ถ้าเราล้องค้นความหมาของคำว่า "Shibari (ชิบาริ)" เราจะพบว่ามันมีความหมายถึง "ศาสตร์ศิลปะการมัดเชือกอย่างนึงในประเทศญี่ปุ่น ซึ่งทำให้เหล่าศิลปินประยุกต์นำชิบาริมา สื่อถึงความคลั่งไคล้ ความอยากตอบสนองอารมณ์ที่เจ็บปวด ด้วยการสร้างความสุข ในรูปแบบหนังผู้ใหญ่ รวมไปถึงการถ่ายแบบ เพื่อสร้างอารมณ์ร่วมที่เจ็บปวดแต่งดงามต่อผลงานศิลปะชิ้นนั้น อีกทั้ง “Shibari” ไม่ได้มีไว้สำหรับการเสพเพื่อตอบสนองอารมณ์เพียงอย่างเดียว ยังรวมไปถึงรูปแบบ และเทคนิคการมัดเชือกที่แอบแฝงศิลปะไว้ในผลงานอย่างประณีต ด้วยการมัดแบบญี่ปุ่น ปมล็อกต่าง ๆ การไขว้ของเชือกที่แตกต่างกัน ถ้าสังเกตดี ๆ จะมีการมัดที่ไม่เหมือนกัน"

นอกจาก "MONOCHROMATIC NIGHT" จะทำให้เราต้องไปค้นเพิ่มเติมถึงความหมายของชิบาริแล้ว "MONOCHROMATIC NIGHT" ยังทำให้เรามองเห็นความจริงบางประการของสังคมที่ซ้อนทับอยู่ในหนังสือ โดย "MONOCHROMATIC NIGHT" ทำให้เรากลับมาย้อนคิดว่า อันที่จริงเราทุกคนล้วนถูกมันเอาไว้ด้วยเชือกที่มองไม่เห็นไม่เส้นใดก็เส้นหนึ่ง อาทิ วัฒนธรรม ประเพณี จารีต ความเชื่อของครอบครัวและสังคม หรือกระทั่งบาดแผลในชีวิตของเราไม่ว่าจะตอนเด็กหรือตอนโต เรื่องราวเหล่านั้นล้วนเป็นเชือกบางเส้นที่ผูกมันเราเอาไว้จนบางครั้งเราเลือกที่จะละเลยและกลบฝังมันเอาไว้ ทั้งที่จริง ๆ แล้วข้างในตัวเรากรีดร้องจนแทบวายวอด

อ่านเพิ่มเติมเรื่อง "ชิบาริ" ได้ที่
• https://thomasthailand.co/activity/shibari-%e0%b8%8a%e0%b8%b4%e0%b8%9a%e0%b8%b2%e0%b8%a3%e0%b8%b4-%e0%b8%a8%e0%b8%b2%e0%b8%aa%e0%b8%95%e0%b8%a3%e0%b9%8c%e0%b9%81%e0%b8%ab%e0%b9%88%e0%b8%87%e0%b9%80%e0%b8%8a%e0%b8%b7/
• https://www.gqthailand.com/culture/article/beautifully-pain-in-shibari
• https://today.line.me/th/v2/article/qowzGqW

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น