30 วัน เล่ม 1, 2 และ 3 By ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา - รีวิวเว้ย (2)

รีวิวเว้ย (949,950,951) การกลับมาย้อนอ่านหนังสือที่เคยอ่านเมื่อหลาย 10 ปีก่อน ก็น่าสนใจดีว่าเราจะได้อะไรจากมันบ้าง ยิ่งหนังสือเล่านั้นเป็นการบันทึกเหคุการณ์และความคิดของผู้เขียน ณ ช่วงเวลาหนึ่ง ๆ เอาไว้ในหนังสือ การกลับมาอ่านอีกครั้งนอกจากเราจะได้ตั้งคำถามกับตัวเราเองแล้วว่าเราได้อะไรจากการอ่านอีกครั้งในครั้งนี้บ้าง (?) เรายังจะได้ทบทวนดูอีดครั้งด้วยว่าเมื่อหลายปีก่อนผู้เขียนเป็นเช่นไร เมื่อกาลเวลาเปลี่ยนตัวผู้เขียนเปลี่ยนแปลงไปเป็นแบบไหน และหนังสือในลักษณะนี้ยังทำหน้าที่เป็นเสมือนบันทึกช่วงเวลา และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในแต่ละขณะให้คงอยู่ในหนังสือ แน่นอนว่าการกลับมาอ่านใหม่มันอาจจะทำให้เราสับสนในเรื่องของบริบทที่เปลี่ยนแปลงไป แต่บางครั้งมันก็ช่วยสอบทานความเปลี่ยนแปลงของสภาพสังคม ตัวผู้เขียน และรวมถึงตัวตนของผู้อ่านไปด้วยพร้อม ๆ กัน
หนังสือ : 30 วัน เล่ม 1, 2 และ 3
โดย : ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา
จำนวน : 222, 176, 207หน้า
.
30 วันเล่มที่ 1 ว่าด้วยเรื่องเล่าเรื่องราวของฮ่องกง ปารีส นีช และโมนาโค ที่ผู้เขียนเก็บเกี่ยว มองเห็น และนึกขึ้นได้ระหว่างเดินทาง ทั้งเรื่องของเมือง ผู้คน งานศิลปะ ธุรกิจ การเมือง และอื่น ๆ
.
30 วันเล่มที่ 2 ว่าด้วยเรื่องเล่าเรื่องราวของลอนดอนประวัติศาสตร์ พัฒนาการ ความคิด ประชาธิปไตย และการตัดหัวกษัตริย์ รวมถึงพัฒนาการเรื่องอื่น ๆ ที่มีอังกฤษเป็นศูนย์กลาง ซึ่งบางครั้งก็เป็นศูนย์รวม อันเป็นผลมาจากยุคของการพัฒนาอุตสาหกรรม การล่าอาณานิคม และการเติบโตขึ้นของระบอบประชาธิปไตยในอังกฤษ
.
30 วันเล่มที่ 3 ว่าด้วยเรื่องของการพาผู้อ่านไปเปิดโลกหนังสือ โดยที่มุ่งเน้นไปที่เรื่องของประวัติศาสตร์ พัฒนาการ และวิวัฒนาการของระบอบการทำงานของสิ่งพิมพ์ โดยเฉพาะสิ่งพิมพ์ที่เกิดขึ้นในอังกฤษ ผ่านเรื่องเล่า เรื่องราว และบริบทที่น่าสนใจของบรรดาสิ่งพิมพ์ (อังกฤษ) ที่ถูกหยิบยกมาเล่าเอาไว้ในหนังสือเล่มนี้
.
เราเข้าใจว่าหนังสือทั้ง 3 เล่มนี้เขียนขึ้นในชาวงเวลาต่อเนื่องกันตั้งแต่ช่วง พ.ศ. 2547 กระทั่งถึงก่อน พ.ศ. 2557 ทำให้ข้อความในหลายช่วงหลายตอนของหนังสือเล่มนี้ทำให้เราค้องสะดุดกับทั้งข้อคำถามและความคิดเห็นที่ผู้เขียนได้เคยเขียนถึงเอาไว้ในหนังสือทั้ง 3 เล่มนี้ และในวันนี้เราก็อยากจะลองตั้งคำถามต่อผู้เขียน ในแบบเดียวกันกับที่ผู้เขียนตั้งเอาไว้ในเล่ม 1 ของหนังสือชุดนี้ที่ว่า "ผมเดินไปหยุดมองรูปปั้นของไอเฟลที่ตั้งอยู่ในมุมหนึ่งของหอเงียบ ๆ แล้วแอบถามเค้าว่า คุณคิดอะไรของคุณในวันนั่นละคุณกำลังคิดอะไรของคุณในวันนี้หรือสหายชาวฝรั่งเศสของผม" (น.119/เล่มที่ 1)

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น