วันนี้เป็นวันแรกในรอบปีกว่า ๆ ในการเดินทางไกลจากห้องพักเกิน 10 กิโลเมตร และเป็นการเดินทางกลับบ้านครั้งแรกในรอบ 2 ปี แน่นอนว่า 2 ปีมานี้ไม่ได้เจอแม่และยายเพราะทั้ง 2 คนก็อายุไม่น้อยแล้ว อันที่จริงปีนี้ก็ไม่ได้ตั้งใจจะกลับมา กระทั่งมีเรื่องบางเรื่องทำให้เราตัดสินใจว่ากลับมาจะดีกว่า
ย้อนไปเมื่อสัก 6 ปีก่อน หลังเรียนจบใหม่ ๆ ได้งานแรกเป็นผู้ช่วยอาจารย์และผู้ช่วยวิจัยแบบเต็มเวลา และช่วงนั้นมีงานวิจัยที่ทำอยู่ ทำให้ต้องเดินทางทั่วประเทศกว่า 20 จังหวัด ลงพื้นที่พูดคุยกับคนมากหน้าหลายตา และวิธีการเดินทางก็มีแทบทุกแบบตั้งแต่เครื่องบิน รถไฟ รถยนต์ มอไซน์และการเดินเท้า ความสนุกของการเดินทางในช่วงนั้นคือการได้ "เลือกหนังสือ" สำหรับใช้อ่านประกอบการเดินทาง
.
ในการเดินทางครั้งนี้ภายใต้ความปกติใหม่ การหาหนังสืออ่านระหว่างเดินทางสำหรับคนตระหนกต่อการใช้ชีวิจภายใต้การระบาดจึงเป็นเรื่องที่ยากลำบากยิ่งกว่าเตรียมของสำหรับเดินทางเสียอีก (เพราะปกติกลับบ้านก็ไม่เคยพกอะไรกลับมา)
.
ในการเดินทางครั้งนี้เราเลยเลือกหยิบเอา "ปรัชญาชีวิต (The Prophet)" หนังสือโดย "ญิบรอน เคาะลีล ญิบรอน" ซึ่งเป็นการอ่านอีกครั้งหลังจากที่เคยอ่านเมื่อหลายปีก่อน น่าแปลกใจที่ในการเดินทางครั้งนี้ การอ่านอีกครั้งมันทำให้เราเห็นมุมมองที่ต่างออกไปมาก อาจจะด้วยอายุที่มากขึ้น เรื่องในชีวิตที่มีมากขึ้นมากาลเวลาที่เปลี่ยนแปลง ในการหยิบเอา "Prophet (ปรัชญาชีวิต) ของ คาลิล ยิบราน" มาอ่านอีกใหม่อีกครั้งมันทำให้เรามองเนื้อหาในเกือบทุกตอนเปลี่ยนแปลงไปมาก โดยเฉพาะข้อความ 2 ส่วนนี้ ที่เรามองมันต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
.
"เมื่อความรักเรียกร้อง จงตามไปเถิด แม้หนทางจะขรุขระและสูงชัน เมื่อปีกแห่งรักโอบรอบกายเธอ จงอดทน แม้จะถูกเสียดแทงจากหนามแหลมอันซ่อนอยู่ใต้ปีก และเมื่อมันพูดกับเธอ จงเชื่อตาม"
.
"จงยืนอยู่ด้วยกัน แต่ว่าอย่าใกล้กันนัก เพราะว่าเสาของวิหารนั้นก็ยืนอยู่ห่างกันและต้นไซเพส ก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันและกันได้"
.
รีวิวเว้ย (936) Prophet ( ปรัชญาชีวิต ) ของ คาลิล ยิบราน แปลโดย ระวี ภาวิไล