หนังสือ : อยากตายแต่ก็อยากกินต๊อกบกกี
โดย : แบ็กเซฮี แปล ญาณิศา จงตั้งสัจธรรม
จำนวน : 243 หน้า
ราคา : 199 บาท

"อยากตายแต่ก็อยากกินต๊อกบกกี" หนังสือที่บันทึกบทสนทนาระหว่าง (1) ผู้ป่วยโรคซึมเศร้าและมีอาการของโรคสองบุคลิก กับ (2) หมอเจ้าของไข้ โดยที่หนังสือเล่มนี้และบทสนทนาต่าง ๆ ในเล่ม ถูกนำเสนอและถ่ายทอดโดยตัวคนไข้เอง ที่นอกจากจะมีอาการของสองโรคที่กล่าวไปแล้ว เธอยังมีอาหารของคน "ย้ำคิดย้ำทำ" ทำให้เธอต้องบันทึกเสียงของการสนทนาตลอดระยะเวลาของการรักษาเอาไว้ เพื่อให้ตัวเธอเองแน่ใจว่าเธอจะไม่ลืมมัน และจากการบันทึกและฟังซ้ำของเธอนี้เอง ทำให้เธอตัดสินใจถอดเอาบทสนทนาต่าง ๆ ให้กลายมาเป็นตัวอักษรและตัวหนังสือ

ความแปลกของหนังสือ "อยากตายแต่ก็อยากกินต๊อกบกกี" อยู่ที่การเปิดเผยให้เห็นกระบวนการในการรักษาระหว่างหมอและคนไข้ ที่นอกจากจะเห็นถึงแนวทาง ขั้นตอน และกระบวนการของการรักษาแล้ว "อยากตายแต่ก็อยากกินต๊อกบกกี" ยังบันทึกเอาความนึกคิดของตัวผู้ป่วยเมื่อได้รับคำตอบ แนวทางหรือข้อแนะนำต่าง ๆ จากหมอเอาไว้ด้วย ซึ่งการบันทึกความรู้สึกเพื่อตอบโต้จากความคิดในหัว มันช่วยให้เราในฐานะของผู้อ่านเข้าใจความคิดและวิธีคิดของผู้ป่วยมากยิ่งขึ้น

นอกเหนือไปจากการฉายภาพให้เห็น แนวทางการรักษา ความเป็นมาของโรค และปัจจัยที่เป็นเงื่อนไขที่ก่อให้เกิดอาการของโรคต่าง ๆ แล้ว "อยากตายแต่ก็อยากกินต๊อกบกกี" ยังช่วยให้เราเข้าใจผู้ป่วยได้ดียิ่งขึ้น รวมไปถึงหนังสือเล่มนี้ยังชวนให้เราย้อนกลับมามองและทบทวยตัวเราเองเช่นกัน ว่าในท้ายที่สุดแล้วบริบทต่าง ๆ ที่อยู่รอบ ๆ ตัวเรา มันสร้าง ผลักดัน กดดัน หรือส่งเสริมเราไปในแนวทางและทิศทางแบบไหนกันแน่ แล้วเราจะรับมือกับมันอย่างไร เพราะทุกวันนี้มีคนที่กำลังเผชิญกับปัญหาดังกล่าวมากมายเหลือเกิน มากเสียจนหลายครั้งในสังคมไทยก็เผลอที่จะมองปัญหาดังกล่าวเป๋นเรื่องปกติ ที่คงคิกว่าแค่ปล่อย ๆ มันไปเดี๋ยวก็จบเรื่องเอง แต่ในความเป็นจริงการคิดแบบนั้นมันจะยิ่งทวีปัญหาดังกล่าวในสังคม ให้บ่อยครั้งและรุนแรงยิ่งขึ้นหรือไม่ จะไม่ดีกว่าหรือถ้าเรามีโอกาสได้ลองทบทวนปัญหาและหาแนวทางในการแก้ไขไปพร้อม ๆ กัน ซึ่งแน่นอนว่าแนวทางต่าง ๆ ควรเริ่มต้นจากการเปิดใจและยอมรับฟังอย่างไม่มีอคติ