หนังสือ : A (dd) - perture
โดย : A (dd) candid
จำนวน : 312 หน้า
ราคา : 390 บาท

"A (dd) - perture" หนังสือที่ว่าด้วยเรืองราวของภาพถ่าย ที่หลายครั้งหลายหน คนหลาย ๆ คนเคยมองมันว่าเป็น "สิ่งสำคัญ" เพราะมันเป็นการ "หยุดห้วงเวลา" ที่สำคุญของใครบางคนเอาไว้ ทั้งห้วงเวลาของความสุข ความทุกข์ ความเศร้า และอีกหลาย ๆ ห้วงเวลาที่เราสามารถฉวยคว้าและเก็บรักษามันเอาไว้ด้วยภาพถ่าย

เมื่อก่อนการถ่ายภาพยังไม่ใช่เรื่องง่ายที่ทุก ๆ คนทำได้ในแบบทุกวันนี้ ทำให้ภาพถ่ายสมัยก่อน กลายเป็นช่วงเวลาของความทรงจำบางประการ หากย้อนกลับไปซักเมื่อ 10-20 ปีก่อน เราจะพบว่าตามผนังบ้านของเราหรือของใครหลาย ๆ คน จะเต็มไปด้วยภาพถ่ายต่าง ๆ มากมาย อาจจะเรียกได้ว่าในบางผนังของฝั่งบ้าน เราแทบจะสละผนังฝั่งนั้นหรือแทบทั้งหลังให้กลายเป็นพื้นที่ของการเก็บรวบรวมความทรงจำ

แต่ในปัจจุบัน "ผนังของความทรงจำ" ค่อย ๆ ลางเลือนลงไปตามการเปลี่ยนแปลงของเทคโนโลยีของการถ่ายภาพ จากภาพถ่ายที่จะถูกถ่ายตามวาระและโอกาสอันสำคัญ กลับกลายเป็นว่าภาพถ่ายสามารถถูกถ่ายได้ทุกที่ ทุกเวลา และแทบทุกขณะของการทำกิจกรรมอะไรบางอย่าง

ในวันที่เราถ่ายภาพกันได้ง่าย ไว เยอะ สะดวก ขึ้นอย่างมากเมื่อเทียบกับสมัยก่อน ความหมายของการถ่ายภาพในแต่ละครั้งที่กดถ่ายมันก็น้อยลงไปด้วย ทุกครั้งที่เรากดถ่ายภาพ สิ่งหนึ่งที่เราไม่ค่อยได้ทำคือการ "ย้อนกลับไปดูภาพที่เราถ่าย" อาจจะเรียกได้ว่าถ่ายเก็บไว้เพื่อ "รอวันลบออกจากคลังภาพ"

เมื่อภาพถ่ายและการถ่ายภาพเปลี่ยนแปลงความหมายจากการเก็บเกี่ยวช่วงเวลาและความทรงจำ มาสู่การกดถ่ายเพื่อให้รู้ว่ากูถ่ายแล้ว สิ่งเหล่านี้คือการเปลี่ยนแปลงความทรงจำครั้งสำคัญของคนเรา เพราะเราเองจะรู้สึกดีกับช่วงเวลาต่าง ๆ ลดน้อยลงอย่างมาก ตัวอย่างที่เห็นชัดเจนคือรูปถ่ายวันรับปริญญา หลังจากเรียนจบและจบพิธีกรรมของการรับปริญญา สำหรับใครหลาย ๆ คน ภาพเหล่านั้นไม่เคยถูกเปิดขึ้นมาดูอีกเลยนับตั้งแต่วันนั้น

"A (dd) - perture" ช่วยกระตุ้นเตือนให้เรากลับมามองการถ่ายภาพและการเก็บเกี่ยวช่วงเวลาของการถ่ายภาพอีกคราหนึ่ง ในหนังสือ "A (dd) - perture" มีข้อความตอนหนึ่งที่เขียนเอาไว้ปรเมานว่า "เราไม่จำเป็นต้องกดถ่ายภาพในทุก ๆ จังหวะของชีวิต เพราะจังหวะบางจังหวะ การให้ตาจดจำและความทรงจำบันทึก ดูจะเป็นสิ่งที่ทรงคุณค่ายิ่งกว่า"

คล้ายกับข้อความตอนหนึ่งในหนังเรื่อง "The Secret Life of Walter Mitty" ที่ว่า "..... Sometimes I don't. If I like a moment, for me, personally, I don't like to have the distraction of the camera. I just want to stay in it. ......" ในบางจังหวะชีวิตความทรงจำก็สำคัญไม่แพ้การยกกล้องขึ้นมาถ่าย