หนังสือ : บันทึกลับเซินเจิ้น
โดย : ศิลา บัวเพชร
จำนวน : 240 หน้า
ราคา : 275 บาท

นอกจากคำว่า "เซินเจิ้น" จะดูเป็นคำที่คนไทยหลาย ๆ คนใช้เป็นเครื่องใือในการตัดสินเหล่าสิ่งค้าที่มาจากประเทศจีนแล้ว "เซินเจิ้น" ยังกลายมาเป็นคำ "วิเศษ" ที่ทำหน้าที่อป๋นคำจยายสินค้าเหล่านั้นในภาษาไทยอีกที ในภาพแทนของคำว่า "ของปลอม ของก๊อป ของห่วย" เช่น โทรศัพท์เซินเจิ้น USBเซินเจิ้น ไข่ไก่เซินเจิ้น ข้าวเซินเจิ้น ซึ่งไม่ว่าสินค้าใด ๆ ตามท้ายด้วยคำว่า "เซินเจิ้น" สำหรับคนไทยหลาย ๆ คนแล้วสินค้าเหล่านั้นจะกลายเป็นของคุณภาพต่ำทันที โดยที่เราไม่เคยรู้และคิดจะทำความเข้าใจเลยว่าแท้จริงของที่มาจาก "เซินเจิ้น" หรือ "เมืองเซินเจิ้น" มันห่วย มันแย่ มันบรรลัย เท่ากับขนาดความรับรู้ของเรรึเปล่า (?)

"บันทึกลับเซินเจิ้น" ของ "ศิลา บัวเพชร" ดูจะเป็นตัวเลือกที่ดีในการมำความรู้จัก และทำความเข้าใจ "เซอนเจิ้น" ผ่านสายตาของสถาปนิกนักวาดการ์ตูน ที่ก็เคยเชื่อว่า "เซินเจิ้น" เป็นดินแดนของปลอมที่ดูไม่น่าจะปลอดภัย และจัดเป็นดินแดนเสี่ยงภัยต่อชีวิตชาวไทยเป็นอันดับต้น ๆ

แต่สำหรับหนังสือความยาว 240 หนเา กับระยะเวลา 5 ปีใน "เซินเจิ้น" ของเขา ภาพของเมืองแห่งความไม่ปลอดภัย ดอนแดนแห่งปลอม คุณภาพชีวิตระดับติดลบ ทุกสิ่งทุกอย่างดูแตกต่างไปจากที่เขาเคยคิด ชนิดที่เรียกว่าจากหน้ามือเป็นหลังคาบ้าน ทุกสิ่งทุกอย่างดูตรงข้ามกับความคิดและความเชื่อที่คนไทยเคยมีภาพจำของเมืองเซินเจิ้น รวมไปถึงภาพและเรื่องราวที่ถูกถ่ายทอดออกมา มันกลายเป็นว่า "เซินเจิ้น" กลายเป็นเมืองเจริญแล้ว ที่ดูเจริญกว่าเมืองกรุงเทพฯ ของสยามประเทศในทุก ๆ ด้าน

ทั้งเรื่องของคุณภาพชีวิต การเดินทางในเมือง คุณภาพของที่อยู่อาศัย พื้นที่สีเขียวและพื้นที่สาธารณะในเมือง แหล่งเรียนรู้ทางด้านศิลปะ ห้องสมุด พื้นที่สำหรับทำกิจกรรมสาธารณะที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้โดยรัฐบาล ถึงแม้จะเป็นประเทศคอมมิวนิสต์ก็ตามที แต่ทุกสิ่งทุกอย่างในเซินเจิ้นก็ดูจะผิดจากภาพจำของสิ่งที่เรียกว่า "ประเทศคอมมิวนิสต์" ตามความทรงจำ การปลูกฝังค่านิยม สมัยยุคสงครามเย็นที่เกิดจาดดารขับเขี้ยวกันของ 2 ขั่วอำนาจ ซึ่งการศึกษาและทัศนคติของคนไทยดูจะติดอยู่ในช่วงเวลาดังกล่าว

"บันทึกลับเซินเจิ้น" เป็นหนึ่งในหนังสือที่ทำลาย "มายาคติ" ของคนไทย เกี่ยวกับดินแดนจีนแดงได้เป็นอย่างดี ถึงแม้ว่าภาพและข้อมูลทั้งหมดจะไม่ชัดเจนเท่ากับหนังสือเรียน ที่นักรัฐศาสตร์และคนที่มาจากสายสังคมศาสตร์หลายคนชอบพูดกันว่าเป็น "ข้อมูลไร้สาระ" กับหนังสือเหล่านี้ แต่อย่างน้อย ๆ "บันทึกลับเซินเจิ้น" ก็ช่วยทำให้เราสามารถลบมายาคติบางอย่างออกไปจากใจ รวมถึงมายาคติด้านการศึกษาที่ใครหลายคนเคยเชื่อว่าเราเก่ง เราดี เรายอดเยี่ยมที่สุดใน

เหมือนที่เคยมีดราม่าอะไรสักอย่าง แล้วคนไทยแปลข้อความภาษาอังกฤษว่า "การศึกษาไทยต่ำที่สุดในทะเล" โดยแปลคำว่า "SEA" ว่า "ทะเล" ซึ่งที่จริงแล้วมันมาจาก "SEA: SOUTHEAST ASIA"