รีวิวเว้ย (459) "กรุงธนบุรี นามนี้ดังไปทั่วถิ่น สมเด็จพระเจ้าตากสิน ยิ่งใหญ่ป้องไทยเรื่อยมา เกริกก้องเกรียงไกร วงเวียนใหญ่ ผ่านไปบูชา ผสกนิกรทั่วหล้าต่างก็มาขอพร" (วอนพ่อตากสิน: รุ่ง สุริยา) เวลาที่ใครพูดถึง "ธนบุรี" เพลงนี้จะดังขึ้นมาในหัวทันทีและเพลงนี้กลายเป็นภาพจำของคสามเป็นธนบุรีสำหรับเรา ถ้าให้นึกถึงธนบุรีจริง ๆ ตอนนี้เท่าที่คิดออกคงจะมีชื่อของ สมเด็จพระเจ้าตากสิน, วัดอรุณ, ตลาดพลู, วังหลัง, กองทัพเรือ นี่น่าจะเป็นภาพจำคร่าว ๆ ของเราเกี่ยวกับคำว่า "ธนบุรี" พอโตขึ้นมาหน่อยการสั่งสอนและสั่งสมความรู้เริ่มออกจากขนบของการศึกษาที่รัฐไทยกำกับ "ธนบุรี" ในความรับรู้ของเราเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก โดยเฉพาะเรื่องราวของการเปลี่ยนแปลงราชวงศ์และเปลี่ยนแปลงราชธานีจาก "กรุงธนบุรีศรีมหาสมุทร" มาสู่ "กรุงรัตนโกสินทร์" รวมถึงเรื่องราวอื่น ๆ เกี่ยวกับพระเจ้าตากและตระกูลของพระองค์ในระยะเวลาต่อมาหลังจากการสูญเสียสถานะขอฝการเป็นกษัตริย์ไปโดยสิ้นเชิง
หนังสือ : ศิลปะกรุงธนบุรี
โดย : ประภัสสร์ ชูวิเชียร
จำนวน : 208 หน้า
ราคา : 295 บาท
"ศิลปะกรุงธนบุรี" ไม่ได้บอกเล่าถึงเรื่องราวของการเสียกรุงธนบุรีให้แก่กรุง...แต่ประการใด หากแต่หนังสือเล่มนี้ จะพาเรากลับไปศึกษากรุงธนบุรีในฐานะของพื้นที่ศิลปะ ในยุคกรุงธนบุรี เพราะเอาเข้าจริงแล้ว เราหลายคนน่าขะรู้จักลักษณะของศิลปะไทยแบบ ศิลปะสุโขทัย ศิลปะอยุธยาตอนต้น ศิลปะอยุธยาตอนปลาย และศิลปะรัตนโกสินทร์ จากการไล่เรียงช่วงเวลาเราจะเห็นว่าสกุลของศิลปะแบบธนบุรีนั้นหายไป เป็นที่น่าแปลกใจว่าสกุลศิลปะแบบธนบุรีนั้นหายไปไหน และเหตุใดจึงไม่ถูกนับรวมอยู่ในสกุลศิลปะของไทย แค่ประวัติศาสตร์ข้อเท็จจริงในเรื่องของการเปลี่ยนแปลงผู้ปดครองยังคงลึกล้ำไม่พอหริอประการใด จึงต้องทำให้ประวัติศาสตร์ในเรื่องของสกุลศิลปะธนบุรีลบเลือนไปด้วยเช่นนั้นหรือ
"ศิลปะกรุงธนบุรี" พาเรากลับไปสืบหาถึงสกุลศิลปะของกรุงธนบุรี โดยการกำหนดและแยกสกุลศิลปะแลพงานศิลปะต่าง ๆ ของยุคธนบุรีให้เห็นออกมาอย่างชัดแจ้ง โดยการแยกเอาศิลปะของธนบุรีออกจากศิลปะแบบอยุธยาตอนปลาย งานศึกษาในหนังสือเล่มนี้ได้แสดงให้เห็นว่าแท้จริงแล้วในช่วงเวลา 15 ปีที่เมืองธนบุรีเป็นราชธานีในสมัยสมเด็จพระเจ้าตากสินนั้น ศิลปะแบบธรบุรีมีให้พบเห็นอยู่บ้าง และศิลปะเหล่านั้นก็มิใช่ศิลปะแบบอยุธยาเสียทีเดียว แต่อาจจะด้วยปัญหาในเรื่องของการเทครัวไทยตอนการเสียกรุงฯ ครั้งที่ 2 และจากการสร้างบ้างแปงเมืองผ่านการทำศึกเพื่อรวมแผ่นดิน ของพระเจ้าตากสิน ทำให้ศิลปะแบบธรบุรีมีไม่มากหลายเท่าใดนัก
อาจจะเรียกได้ว่าศิลปะยุคกรุงธนบุรี ในฐานะราชธานี 15 ปีนั้น เรื่องราวของศิลปะในห้วงเวลาดังกล่าว คือ การซ่อมแซมของเก่า ดก็บรักษาและฟืนฟูของเดิมเป็นสำคัญ ทำให้ศิลปะแบบธนบุรีนั้นมีอยู่ไม่มากนัก และแน่นอนว่าด้วยอายุของราชธานีและยุคสมัยที่สั้นยาวเพียงแค่ 15 ปี ทำให้ในช่วงเวลาดังกล่าวเวลามีไม่มากพอที่จะยังผลให้ยุคสมัยธนบุรีนั้นรุ่มรวยกับงานศิลปะได้เท่าเทียมช่วงเวลาอื่นบนเส้นเวลาของประวัติศาสตร์ อโยธยา สยาม ไทย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in