ระหว่างที่ฉันใช้ชีวิตปกติไม่สุขไม่ทุกข์ และคิดว่าจะมีความสุขเพิ่มขึ้นอย่างไรนั้น(ฉันงงว่ามันวัดกันได้ขนาดนั้นเลยหรือ) ความคิดเสี้ยวหนึ่งเกิดขึ้นในใจของฉัน

ความคิดที่เกิดขึ้นในใจของฉันก็คือ ฉันอยากจะของให้ผู้มีทั้งอำนาจเงิน และอำนาจบารมี ช่วยทำให้เมืองกรุงนี้เงียบซักอาทิตย์หนึ่งจะได้ไหม ถ้าเขาถามว่าจะทำอย่างไร ฉันก็เต็มใจที่จะอธิบาย กล่าวคือ ฉันอยากจะให้ปิดสถานีวิทยุสักหนึ่งอาทิตย์ ปิดโฆษณาบน BTS ซักหนึ่งอาทิตย์ ทีวีจอขาวสักหนึ่งอาทิตย์ งดใช้รถซักหนึ่งอาทิตย์ (โดยมีรถประจำทางที่ไม่พ่นควัน และท่อเบาๆให้บริการอย่างทั่วถึง ทั้งปริมาณและเส้นทาง) มอเตอร์ไซค์ให้ติดท่อเก็บเสียง ป้ายโฆษณา outdoor ทั้งหมดขึ้นภาพสีขาวสะอาดตา ป้ายไฟ LED ทั้งหลายปิดการใช้งานหนึ่งอาทิตย์ คนจะสามารถเสพข่าวสารได้ทางหนังสือพิมพ์ และสื่ออนไลน์ทั้งสิ้น โดยผ่านทางการอ่าน

กรุงเทพฯจะอยู่ใน theme สีขาว และเงียบหนึ่งอาทิตย์ ฉันคิดเห็นว่า คนเมืองน่าจะคลายเครียดลงได้บ้าง ทั้ง แสง สี เสียง ที่ไม่แยงตา ไม่กระแทกหู 

ทั้งหมดทั้งมวลนี้เพื่อที่จะทำให้ฉันได้อ่านหนังสือได้ ในสภาวะที่เงียบๆบ้าง เดินดูถนนแบบเงียบๆบ้าง กินเย็นตาโฟริมถนนอย่างเงียบๆบ้าง เดินสยามอย่างเงียบๆบ้าง ฯลฯ

ถ้าผู้มีทั้งอำนาจเงิน และอำนาจบารมีถามฉันว่าทั้งหมดนี้ทำไปเพื่ออะไร ฉันจะตอบโดยสบตาบ้าง ไม่สบตาบ้างแก่ท่านเหล่านั้นว่า "เวลาคนอยู่ในที่สงบ ใจเขาอาจจะสงบขึ้นบ้างไม่มากก็น้อย ท่านเองก็อยากอยู่ในที่สงบไม่ใช่หรือ ในที่สงบนั้น อะไรหลายอย่างดำเนินไปได้ดียิ่งขึ้น โดยเฉพาะในตัวของเราเอง เช่น ความคิดดีขึ้น ใจเย็นขึ้น ผ่อนคลายขึ้น คุยกับลูกเมียมากขึ้น คุยกับพ่อแม่มากขึ้น ซึมซับกับสิ่งตรงหน้าได้มากขึ้น ทำไมท่านถึงจะแบ่งความสงบให้คนทั่วไปบ้างไม่ได้"

ฉันขอถือวิสาสะตั้งชื่อ campaign นี้ว่า "โครงการคืนความเงียบสู่เมือง"

ฉันเคยเล่าความคิดนี้ให้แม่ของฉันฟังอยู่บ้าง สิ่งที่แม่ฉันกล่าวคือ "มึงเลิกเพ้อเจ้อ แล้วไปล้างจานเร็วๆ"