เราเชื่อมาตลอดว่า
คนเราทุกคนย่อมเคยทำสิ่งที่ผิดพลาดกันทั้งนั้น
คนที่ไม่เคยทำพลาดเลย แท้จริงแล้วคือคนที่ไม่ได้ลงมือทำอะไรเลยต่างหาก... จนมาถึงวันนี้ วันที่เราทำผิดพลาดครั้งแรกในการทำงานที่นี่...
เราเริ่มงานที่นี่เมื่อเดือนที่แล้ว ทุกอย่างก็ราบเรียบดี ไม่มีอะไร แต่ในใจเราก็ยังเหมือนเดิมนะ คือ อึดอัดและรู้ตัวว่า This place doesn't suit me. เราพยายามอย่างมากที่จะหาข้อดีของการทำงานที่นี่ เราพยายามที่จะทำตัวร่าเริง และคิดบวกในแต่ละวันที่ตื่นนอน แต่ทุกอย่างล้วนเป็น 'ความพยายาม' ทั้งสิ้น
งานที่ผิดพลาดนั้น สำหรับเราแล้ว เรามองว่ามันค่อนข้างใหญ่และเป็นปัญหา ซึ่งเรารู้ตัวดีว่า งานนี้มันผิดก็เพราะเราไม่ตรวจสอบเนื้อหาให้ดีและถี่ถ้วน จนทำให้ทุกอย่างเป็นขนาดนี้ เรา...เรายอมรับและแบกความผิดพลาดครั้งนี้ไว้คนเดียว ถึงแม้จะมีคนอื่น ๆ บอกว่า 'ทุกคนย่อมผิดพลาดได้ แกไม่ใช่คนแรกที่เคยทำผิดพลาดในเรื่องนี้นะ เรื่องแบบนี้มันมีทุกปีนั่นแหละ' แต่สำหรับเราแล้ว ความผิดพลาดก็คือความผิดพลาด และมันเกิดมากจาก 'เรา'
เมื่อเกิดเรื่องนี้ขึ้นเรายอมรับว่าเครียดและเสียใจมาก ความรู้สึกล้มเหลวต่าง ๆ ประเดประดังเข้ามา แต่เราต้องยอมรับและต้องแก้ไขมันต่อไป ที่สำคัญตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้น ความรู้สึกอยากจะอยู่ที่นี่ต่อของเราแทบไม่เหลือเลย ไม่ใช่ว่าเราจะหนีปัญหานะ แต่เพราะอะไรหลาย ๆ อย่างต่างหากล่ะ
เอาเป็นว่าเราจะเอาความผิดพลาดครั้งนี้ไว้เป็นบทเรียนใหญ่ เพื่อใช้ในการพัฒนาและปรับปรุงตัวต่อไป ส่วนเรื่องเวลาที่จะอยู่ที่นี่มันคงอีกไม่นานแล้วล่ะ แค่ตอนนี้เราต้องสู้และพยายามฝ่าฟันทุกอย่างต่อไป มันอีกไม่นานแล้ว ไ ม่ น า น แ ล้ ว จ ริ ง ๆ
ขอบคุณ...
ผู้อ่านทุกคน
ด้วยรัก
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in