เรื่องย่อสั้น ๆ

"เรื่องเล่าถึงลูกชายคนที่ 2 ของครอบครัว sasaki ryohei เป็นกัปตันทีมฟุตบอลของโรงเรียนมัธยมปลาย และเป็นคนที่เอาจริงเอาจังกับสิ่งที่รัก คือการได้ไปแข่งขันกับเพื่อนๆ อยู่มาวันหนึ่งเขาถูกส่งตัวมาโรงพยาบาล แล้วพบว่ามีเนื้องอกในสมองซึึ่งอยู่ในจุดที่เสี่ยง เขารู้ดีว่าหลังผ่าตัดจะทำให้เขาไม่สามารถเล่นฟุตบอลได้อีกต่อไป  เขาจึงพยายามทำกายภาพบำบัดทุกวัน และเขาอัดวีดิโอพยายามเตะให้โดนลูกฟุตบอล พยายามเดินด้วยขาของตัวเอง ถึงเขาจะลงไปแข่งกับเพื่อนๆไม่ได้ แต่เขาก็ต่อสู้เพื่อเอาชนะกับโรคร้าย เป็นกำลังใจให้โค้ชและเพื่อน ๆ ทีมฟุตบอลสู้จนถึงที่สุด"

ตัดกลับมาในชีวิตจริง สังคมสมัยนี้ผู้คนเกิดแข่งขันกันสูง มีโปรโมทอายุน้อยร้อยล้าน อายุเท่านี้ต้องมีบ้าน มีรถ หรือกระทั่งการสอบเข้าเรียนก็เช่นกัน ถ้าอยู่ในรร. ที่มีชื่อเสียง ถึงจะดูดีว่าเป็นคนประสบความสำเร็จของสังคม เป็นที่นับหน้าถือตา แต่เราไม่ได้หมายถึงว่า ชีวิตของคนเราต้องชนะหรือประสบความสำเร็จเสมอไป มีชนะก็ต้องมีแพ้ คือเมื่อแพ้แล้ว ต้องสู้ต่อไป  ขอแค่เรามีเป้าหมาย มีคุณค่าในตัวเอง ทำในสิ่งที่พอทำได้และ สู้จนถึงที่สุดโดยไม่นึกเสียดายภายหลังไม่ว่ากับเรื่องอะไรก็ตาม เราอาจไม่ได้มีชีวิตแบบค่านิยมของสังคม แต่เราก็สามารถ "ชนะ" แบบเล็ก ๆ ของตัวเองได้ เพราะสังคมประกอบด้วยคนหลาย ๆ แบบรวมกัน และเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน