เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
My everydaybee_nis
-คงได้แค่นี้-
  • " Hi! How are you? "
    ประโยคนี้เคยเด้งขึ้นมาที่หน้าจอมือถือของฉัน ในวันอาทิตย์สามสัปดาห์ติด

    เมื่อเห็นชื่อคนที่ทักมาก็รู้สึกมีความสุข อยู่ดีดีก็ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว 
    แต่ก็ยังไม่เปิดอ่านหรอกนะ

    "Hi I'm fine and you? "  
    เอออ....
    หรือตอบว่า

    "Not that good , I'm a bit concern about the exam. "
     มันต้องตอบไงหว่า

    .
    .
    คิดประโยคภาษาอังกฤษไปเรื่อยๆ
    เอาวะ! ตอบก็ตอบ เขาคงแปลออกแหละ

    แล้วก็คุยโต้ตอบเขาไปเรื่อยๆ
    บางทีก็ส่งรูปให้เขาดู

    คือใจเราก็รู้แหละว่าเเราเป็นแค่เพื่อนกัน
    เขาคงไม่คิดอะไรกับเราหรอก

    แต่การที่เราเข้าไปหาเขาก่อนไม่ใช่สิ่งที่เราทำกับคนปกติทั่วไป
    ถ้าเราไม่สนใจเขาตั้งแต่แรก
    เราคงไม่ไปทัก
    ไม่ไปชวนคุย
    ไม่ชวนเขาไปเที่ยวหรอก

    แต่ก็นะ ด้วยความที่ฉันเอง ไม่กล้าที่จะพูดภาษาอังกฤษ ไม่กล้าที่จะคุยกับเข้ามากนัก 
    เลยทำให้เราไม่ค่อยสนิทกัน...

    เกลียดความโง่ภาษาอังกฤษของตัวเองก็ตอนนี้แหละ 
    .

    ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ
    ได้แต่คิดว่า เขามาแปปเดียว   เดี๋ยวเขาก็ไป

    แต่จะทำไงดี ถ้าเขาไปแล้วเราจะยังเป็นเพื่อนกันอยู่ไหม?
    เราจะคุยกับเขาได้หรือปล่าว?
    ขนาดในเฟสบุ้คเรายังไม่ได้เป็นเพื่อนกันเลย

    นับภาษาอะไรกับการที่เราอยู่กันคนละฝั่งโลก แล้วจะได้คุยกัน...
    หมดหวังแล้วUU

    ความจริงมันไม่น่าจะมีตั้งแต่แรกแล้วล่ะ
    เราก็แค่ฝันกลางวันไป แค่นั้น

    เขาเหมือนเป็นเพียงแค่สายลมที่พัดผ่านมา
    และฉันเป็นเพียงแค่ใบไม้แห้งที่แน่นิ่ง

    เมื่อลมอย่างเขาพัดมาฉันก็ปลิวไปตามลมนั้น
    แต่เมื่อลมจากไป..ฉันก็ตกลงไปอยู่บนพื้นตามเดิม :)

    ขอบคุณลมอย่างเธอที่ทำให้ฉันได้พริ้วไหว 
    ขอบคุณลมอย่างเธอที่ทำให้ฉันได้อิ่มหัวใจ

    หัวของฉันนั้นมันอยู่นิ่งมานานเหลือเกิน
    ขอบคุณลมอย่างเธอที่เตือนให้ฉันรู้สึกว่า...ยังมีหัวใจ

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in