" Hi! How are you? "
ประโยคนี้เคยเด้งขึ้นมาที่หน้าจอมือถือของฉัน ในวันอาทิตย์สามสัปดาห์ติด
เมื่อเห็นชื่อคนที่ทักมาก็รู้สึกมีความสุข อยู่ดีดีก็ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว
แต่ก็ยังไม่เปิดอ่านหรอกนะ
"Hi I'm fine and you? "
เอออ....
หรือตอบว่า
"Not that good , I'm a bit concern about the exam. "
มันต้องตอบไงหว่า
.
.
คิดประโยคภาษาอังกฤษไปเรื่อยๆ
เอาวะ! ตอบก็ตอบ เขาคงแปลออกแหละ
แล้วก็คุยโต้ตอบเขาไปเรื่อยๆ
บางทีก็ส่งรูปให้เขาดู
คือใจเราก็รู้แหละว่าเเราเป็นแค่เพื่อนกัน
เขาคงไม่คิดอะไรกับเราหรอก
แต่การที่เราเข้าไปหาเขาก่อนไม่ใช่สิ่งที่เราทำกับคนปกติทั่วไป
ถ้าเราไม่สนใจเขาตั้งแต่แรก
เราคงไม่ไปทัก
ไม่ไปชวนคุย
ไม่ชวนเขาไปเที่ยวหรอก
แต่ก็นะ ด้วยความที่ฉันเอง ไม่กล้าที่จะพูดภาษาอังกฤษ ไม่กล้าที่จะคุยกับเข้ามากนัก
เลยทำให้เราไม่ค่อยสนิทกัน...
เกลียดความโง่ภาษาอังกฤษของตัวเองก็ตอนนี้แหละ
.
ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ
ได้แต่คิดว่า เขามาแปปเดียว เดี๋ยวเขาก็ไป
แต่จะทำไงดี ถ้าเขาไปแล้วเราจะยังเป็นเพื่อนกันอยู่ไหม?
เราจะคุยกับเขาได้หรือปล่าว?
ขนาดในเฟสบุ้คเรายังไม่ได้เป็นเพื่อนกันเลย
นับภาษาอะไรกับการที่เราอยู่กันคนละฝั่งโลก แล้วจะได้คุยกัน...
หมดหวังแล้วUU
ความจริงมันไม่น่าจะมีตั้งแต่แรกแล้วล่ะ
เราก็แค่ฝันกลางวันไป แค่นั้น
เขาเหมือนเป็นเพียงแค่สายลมที่พัดผ่านมา
และฉันเป็นเพียงแค่ใบไม้แห้งที่แน่นิ่ง
เมื่อลมอย่างเขาพัดมาฉันก็ปลิวไปตามลมนั้น
แต่เมื่อลมจากไป..ฉันก็ตกลงไปอยู่บนพื้นตามเดิม :)
ขอบคุณลมอย่างเธอที่ทำให้ฉันได้พริ้วไหว
ขอบคุณลมอย่างเธอที่ทำให้ฉันได้อิ่มหัวใจ
หัวของฉันนั้นมันอยู่นิ่งมานานเหลือเกิน
ขอบคุณลมอย่างเธอที่เตือนให้ฉันรู้สึกว่า...ยังมีหัวใจ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in