เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ประตูสีน้ำเงินBlue door
เมื่อก่อนอาจใช่ แต่ตอนนี้…
  • หลายสิ่งไม่สามารถอธิบายได้ ยกตัวอย่างเช่นจานบินต่างดาวเช่นเดียวกับความรู้สึกของฉัน

    ถ้าคิดว่าการค้นพบจานบินเป็นสิ่งที่ยากเกินกว่าจะหยั่งถึง ความรู้สึกนึกคิดของฉันมันยากยิ่งกว่านั้นเสียอีก จนบางทีมันก็อยู่เหนือการควบคุมของฉัน

    ไม่ได้อยากตายเลย เพียงอยากให้ความเจ็บปวดนี้มันสิ้นสุดลง ฉันหมายถึงนั่นคือเนื้อเพลงที่ฉันฟังอยู่ในตอนนี้

    ขอให้ฉันได้รักคุณเหมือนกับผู้หญิงคนหนึ่ง ตอนนี้ฉันเริ่มเบื่อที่จะพูดเรื่องคุณอีกแล้ว คนในความฝันที่เจือจางเหมือนควันเลือนลางที่กำลังจะจางหายไป

    สิ่งที่ฉันกำลังคิดถึงอยู่ตอนนี้คือฝนที่กำลังจะตก ฉันไม่มีร่มเลย ก็แน่นอนฉันไม่เคยพกมัน เหมือนความรู้สึกของฉันที่ฉันไม่เคยมีเกาะป้องกัน ปล่อยให้มันเป็นอิสระกระจายตัวแทรกซึมไปตามอณูอากาศ

    ไม่แน่ใจว่าความฝันมันยังเป็นสิ่งที่จำเป็นอยู่หรือไม่ หรือแค่กินอิ่มนอนหลับ ไม่กระเบียดกระเสียร แต่ตอนนี้ฉันขี้เกียจกับงานที่กองอยู่ตรงหน้านี้เหลือเกิน

    มาหายตัวไปท่ามกลางสายฝนสีม่วงนี้กันเถอะ ข้างนอกนั่นฝนได้ตกลงมาแล้ว ชายที่นั่งอยู่ไม่ไกลจากโต๊ะกาแฟที่ฉันนั่งอยู่ เขายังไม่เลิกคุยโทรศัพท์ พูดแต่สิ่งลบๆ จนทำให้ฉันนึกถึงกะเทยแก่ประสาทเสียคนหนึ่งที่ปากเอาแต่พูดสิ่งที่เหลวไหลในขณะที่หูเขาแนบอยู่กับมือถือ เหมือนเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นมาพร้อมกับเขา…ฉันเกลียดเขาเหลือเกิน

    ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าตอนนี้ฉันกำลังจะทำอะไร มันอาจจะเป็นช่วงเวลาพักจากงานที่กองอยู่ตรงหน้า แล้วได้ปล่อยใจกับมือที่ละเลงบนแป้นพิมพ์โทรศัพท์

    แต่มันก็มีความสุขดี นั่งมองฝน ฟังเพลง และคิดถึงกลิ่นทะเล เชื่อเรื่องผีหรือไม่ อาจจะเชื่อ เชื่อว่าผีไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ บางทีมันมาในรูปแบบของอดีต หรืออนาคต แต่ที่แน่ๆ มันไม่ใช่ตอนนี้ ดังนั้นฉันคงจะเจอผีบ่อยครั้งน่าดู 

    ฉันควรทำหนังเรื่องนั้นต่อหรือไม่ เมื่อก่อนฉันอยากทำมัน แต่ตอนนี้พอมองกลับไป มันไม่มีตัวตนฉันเองที่อยู่ในหนังเรื่องนั้นตะโกนเรียกให้ฉันกลับไปทำ…รู้สึกคนมันเบียดเสียดเกินไป พอดีไม่ได้ชอบให้ใครก็ไม่รู้มาอยู่ในห้องนอนของฉันมากมายขนาดนั้น

    บางทีก็เริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมบางทีเรื่องมนุษย์ต่างดาว เราถึงไม่จำเป็นต้องเข้าใจมันขนาดนั้น เพราะฉันก็ยังนึกไม่ออกเลยว่าเหตุผลใดฉันต้องเข้าใจความรู้สึกตัวเองขนาดนั้นเช่นกัน เพราะมันช่างเป็นอิสระจนไม่สามารถวิ่งไล่จับมันได้เลย และฉันก็ไม่เคยคิดที่จะวิ่งไล่จับมัน ปล่อยให้มันได้โบยบินไป เพราะมันสวยยามที่มันได้กางปีกอยู่กลางอากาศ

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in