ถามบังว่า บังหนีดไปเที่ยวเกาะรอบๆนี้มาครบหรือยัง บังหนีด "ผมไปมาหมดเเล้ว เเต่กล้าไปไหนไกล ถ้าผมไปเช้า ผมต้องรีบกลับมาบ่าย ไม่กล้าไปนาน"เราเเละเพื่อนสงสัยถามกลับไปว่า "ไม่มีใครช่วยดูกระชังหรือคะ"บังหนีดตอบว่า "ที่นี่ไม่มีขโมยนะ ที่รีบเพราะว่า มีครั้งหนึ่งจะมีคนมาดูกระชังปลา เขาโทรมาตอนเช้าเเต่ผมอยู่ภูเก็ต เลยบอกว่าขอเป็นช่วงบ่าย พอเขามาเลยได้คุยว่าไปเที่ยวไหนมาบ้าง เขาบอกว่าไม่ได้ไปไหน เเล้วพรุ่งนี้ก็กลับเเล้ว คุณคิดดูนะ เขาเสียค่าเครื่องบินมา เสียค่าที่พักเเพงๆ เพื่อมากระชังผม ถ้าเป็นคุณคุณจะรู้สึกอย่างไร ผมตอนนั้นผมอึ้งนะ พูดอะไรไม่ออก ผมเลยไม่กล้าไปไหนนานๆ เผื่อมีคนจะมาชมกระชัง"

เราประทับใจมาก ไม่ใช่เรื่องเงิน ค่าชมกระชัง 50 บาท บังขับเรือไปรับที่ท่าเองด้วย เเต่คือหัวใจของบัง อยากให้คนที่มาเที่ยวได้ชมวิถีชีวิตได้เห็นความเป็นเกาะยาว สิ่งที่ชาวบ้านคิด ทัศนคติต่างๆที่ชาวบ้านมอง เเละรู้สึก นั่งคือสิ่งสำคัญ ที่เขาอยากบอกเราความรู้สึกจากหัวใจของบังหนีด

เราได้เรียนรู้หลายอย่างมากจากบัง ได้มองมุมมองจากบังขอบคุณค่ะ

เรารู้สึกการเดินทางมันไม่ใช่เพื่อถ่ายรูปเพื่อบอกว่าเรามา ไม่ใช่การอวดอ้างตัวตนของเรา

เเต่มาเพื่อเรียนตัวตนของเขา

 รู้ถึงสิ่งเหล่านี้ว่ามันสำคัญเเค่ไหน เราควรทำอย่างไรเพื่อความคงอยู่ 

บันทึกการเดินทางเกาะยาวน้อย ประเทศไทย

ชิดา