หน้าบ้านพัก 

เราวางกระเป๋า เเล้วออกมานั่งพักจากการเดินทาง  สังเกตเห็นเด็กๆเล่นน้ำ เลยรีบหยิบกล้องเดินตามไป ยิ่งเข้าใกล้ยิ่งได้ยินเสียงหัวเราะ พร้อมเสียงบรืนๆๆ  สงสัยว่าเด็กๆเล่นอะไรกันดูสนุกสนานเชียว เเข่งเรือ หรือเเข่งมอเตอร์ไซต์ไม่เเน่ใจ มีท่อนต้นมะพร้าวอยู่สองท่อน เเบ่งเป็นสองทีม เสียงบรืนๆ เเข่งกันอีกรอบ เเละอีกหลายรอบ เรานั่งมองสักพัก  คิดว่าเด็กๆมีความสุขกันง่ายจังเลย สนุกกันดีจริงๆ เพียงท่อนมะพร้าวกับจินตนาการ เขาก็มีความสุขกันเเล้ว ไม่ต้องเรียกร้อง ไม่ต้องพยายาม ไม่ต้องประกาศบอกใคร ไม่ต้องโหยหาเกินจำเป็น

หลายครั้งเหลือเกินที่คนเราพยายามจะมีความสุข
เเต่เราไม่เคยเลยที่จะพอใจในสิ่งที่มี มองอย่างที่เป็น 
เราเลยโหยหาสิ่งต่างๆ วิ่งตามคนต่างๆเพื่อมีความสุขเเบบเขา

เรามีความสุข ทั้งๆหัวใจกลับว่างเปล่า
เพราะเราไม่เคยพอใจ ไม่เคยไปยืนในจุดที่เราสุขด้วยหัวใจจริงๆ

จุดที่เราพอใจในสิ่งที่ตัวเองมี เเละเป็นอยู่

บันทึกจากเกาะยาวน้อย ประเทศไทย

ชิดา