วันนึง ในตอนที่เรายังคงมีความรู้สึก
บางทีความรู้สึกมันอาจจะไม่ได้ตายไปตอนที่หัวใจเราหยุดเต้นก็ได้
เราอาจจะนั่งคุยกันอยู่บนกาแลกซี่เวิ้งว้างว่างเปล่า
พูดถึงเรื่องของความว่างเปล่าที่ผ่านมาทั้งหมดจนถึงจุดจบของทุกสิ่งบนโลกใบนี้
คุยกันถึงผลลัพธ์สุดท้ายของความว่างเปล่าในชีวิตของทุกสรรพสิ่ง
ที่สุดท้ายแล้วมันก็อาจจะเป็นแค่เพียงความว่างเปล่า หรือบางทีแล้วมันอาจจะเป็นได้แค่นั้น....
สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้
ที่ผ่านมาเราอาจจะแค่สร้างทุกอย่างขึ้นมาแล้วก็มอบความหมายให้กับมัน
ทั้งๆ ที่หลายๆ อย่างในที่นี้มันก็แค่ความว่างเปล่าที่มนุษย์ปั้นแต่งขึ้นมาเอง
ครั้งนึงนายอาจจะพยายามทำอะไรซักอย่างจนสุดกำลังหรือไม่ก็เกินกำลัง
และตอนนั้นมันก็ทำให้ชีวิตนายเปลี่ยนแปลงไปโคตรๆ เลย
จะมีอนุสรณ์หรือไม่มีอนุสรณ์มันก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก
ความหมายมันก็หายไปหมดเหมือนไม่เคยมีเหมือนกัน
Dectilljan.
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in