ผมหลงรักคนๆ หนึ่ง .
.
หลังจากห่างหายจากความรู้สึกแบบนี้มานาน
ที่ผ่านมามีแต่ความสัมพันธ์ฉาบฉวยบ้าง
หรือความสัมพันธ์แปรเปลี่ยนเป็นมิตรภาพบ้าง
หรือบางครั้งก็หล่นหายไปเลย
.
จากกมลสันดานตัวผมที่มักจะนำความรู้สึกของทุกวันมานั่งวิเคราะห์นั้นนับว่าเป็นเรื่องไม่ค่อยดีนัก
.
.
ทำไมน่ะหรือ? บางอย่างปล่อยให้เป็นแค่ความรู้สึกอันผิวเผินจะดีกว่าน่ะสิ
.
ยามผมรักคุณผมรู้สึกตัวเล็กกระจ้อยร่อย สิ่งที่ผมมั่นใจในตัวเองกลับไม่ใช่สิ่งที่คุณจะยอมหลงรัก
.
.
ดังนั้น
ผมยอมเลี้ยวกลับมาไม่รักคุณอีกแล้ว
ราวกับความรู้สึกที่ผ่านมาไม่เคยเกิดขึ้น
แล้วเอาสิ่งที่ผมมั่นใจไปตามหาคนที่พอใจในผม
เท่าที่มี เพื่อที่ผมจะได้กลับมารักตัวเองเหมือนเดิม
.
คงจะดีกว่า
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in