หนังสือเล่มนี้เป้นหนังสือทรงคุณค่าเรื่องหนึ่งเลย เพราะผู้อ่านทุกคนเห็นถึงเหยื่อผู้บริสุทธิ์ที่อยู่ในเหตุการณ์ครั้งนั้นที่ถถูกก๊าซซารีนจากลัทธิโอม ที่ต้องการให้คนตายจำนวนมาก ตามความเชื่อของลัทธิแปลกประหลาดนี้

     “ขอย้อนกลับไปยังลัทธิประหลาดนี้

เป็นลัทธิที่เชื่อเรื่องโลกแตก

และสร้างอาณาจักรยิ่งใหญ่และจำแนก

ออกเป็นแมกไม้สาขามากมาย

จะมีคนผู้ดีมีเงินหรือมากความรู้

ที่นับถือสายมูกันหลากหลาย

และเชื่อมั่นและถือมั่นไว้ข้างใน

จนกลายเป็นไปเชื่อถือลัทธิผิด”

      วันที่ ๒๐ มีนาคม ๑๙๙๕ เป็นวันที่อากาศสดใส แจ่มใส แต่ใครจะไปรู้ว่า วันที่อากาศดีขนาดนี้ กลับกลายเป็นวันแห่งนรกไป เมื่อหลายคนได้ขึ้นโดยสารรถไฟ และไม่มีใครรู้ว่า วันนี้อาจจะเป็นจุดจบของบางคนและอาจจะเปลี่ยนชีวิตของคนจำนวนมากมายตลอดไป เพราะเมื่อแพทย์คนหนึ่งที่นับถือลัทธิโอมได้เจาะก๊าซซารีนที่อยู่ในถุง และเหยื่อผู้บริสุทธิ์หลายคนก็ล้มตายและบางคนค่อยมาหมดสติหรือเกิดอาการแย่ภายหลัง อย่างเช่น บางคนสายตามองไม่ชัด การหายใจมีปัญหา ความสามารถในการทำงานลดลง โดยที่คุณมูราคามิได้ไปสัมภาษณ์คนจำนวนมาก และได้รู้ว่า ส่วนใหญ่ ชีวิตของคนหลายคนเปลี่ยนไปหมด โดยส่วนใหญ่ต้องออกจากงานเพราะทำงานได้ไม่มีประสิทธิภาพเท่าเดิม ถึงแม้ว่า คนพวกนี้จะถูกประหารชีวิตไปแล้ว แต่ความเจ็บปวด ปัญหาที่เกิดขึ้น และความสามารถของเหยื่อก็ไม่ได้ถูกเยียวยา และไม่มีใครช่วยเหลือได้อย่างแท้จริง

     “ความเจ็บปวดของเหยื่อนั้น

ตื่นขึ้นทุกวันยังพบความจริง

และพบเรื่องราวของสองสิ่ง

คือสิ่งจริงที่อยากให้เป็นแค่ฝันไป

แต่ตื่นมาก็พบถึงสิ่งนั้น

สิ่งทุกวันที่เป็นความจริงขนาดไหน

สิ่งนั้นบ่งบอกความเป็นไป

ว่าเราได้เป็นเหยื่อที่โดนทำร้าย

ถึงแม้ว่าพวกนั้นจะตายจาก

ทิ้งปัญหามากให้เหยื่อที่ถูกทำลาย

ถูกทำให้เปลี่ยนชีวิตมากมาย

จนไม่สามารถเลือกทางเดินได้เลย”

     หนังสือเล่มนี้อ่านไป แล้วเจ็บปวดมากกับสิ่งที่เหยื่อโดนกระทำขนาดนี้ และอ่านไปก็คิดไปว่า ลัทธิบ้านี้ มันไม่มีหัวใจเลยหรือไง มันถึงเอาคนบริสุทธิ์มาเล่นแบบนี้ และมันไม่สงสารเด็ก ผู้หญิง คนท้อง หรือคนชราเลยหรอ รวมถึงคนอื่นที่ไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมต้องมาเป็นหนูทดลองให้พวกมันด้วย และคิดว่า แค่ประหารโดยแขวนคอเอง น่าจะโดนหนักกว่านี้ เพราะเลวร้ายมากเลย

LOOK A BREATHE