หนังสือรางวัลชนะเลิศ ประเภทสารคดี ที่อ่านแล้วน่ารักมากเลย เนื่องจาก ผู้เขียนพาย้อนไปยังอดีต และได้รู้จักประเพณี วัฒนธรรมอะไรมากมาย รวมถึงเรื่องราวของคนสมัยก่อนที่อ่านแล้วย้อนวันวานไปอย่างตื่นเต้น

     “บ้านชายทุ่งมีอะไรนักหนา

มีที่มาคืออะไรนักหนา

นั้นคือรากฐานของที่มา

มีทุ่งสระอยู่ข้างหน้าไฉน

มีชีวิตที่เรียบง่ายรออยู่

รอเรียนรู้นอกมหาลัย

ที่หาไม่ได้ง่ายๆ

กับชีวิตใครนอบทเรียน”

     เด็กน้อยที่มีความน่ารักบริสุทธิ์อย่างลูกจัน ที่ได้เรียนรู้ผ่านครูคนแรก และผ่านหนังสือเรียนเล่มแรกที่เรียกว่า วิถีชีวิต ประเพณี และวัฒนธรรม ผ่านคุณแม่ ที่จะสอนให้เคารพถึงรากฐานของบรรพบุรุษ และสอนให้เห็นถึงความสำคัญของอาการ การกิน (ที่อ่านไป ก็หิวไป เพราะอยากกิน) ว่า อาหารเป็นยาได้ และเราชอบที่ลูกจันพาไปดูการละเล่นสมัยก่อน และยังมีพาไปดูหนังตะลุงและมโนราห์ (เราเคยดู และชอบมากค่ะ เพราะขอบอกว่า สนุกมาก) แถมคุณแม่จะสอนให้ลูกจันเป็นเด็กที่เอาใจใส่ มีความเห็นอกเห็นใจ อย่าเห็นแก่ตัว และมีมานะ มุ่งมั่น อดทน

     “คุณแม่คือครูคนแรกนี้

สอนเรื่องดีคือการมุมานะ

อดทนที่เรียนรู้ละ

ชั่วและทำดีจะได้ดี

และเคารพบรรพบุรุษว่า

ได้ดีกว่าจะมาดีขนาดนี้

ก็ต้องพยายามต่อสู้ที่

จะสู้ดีเพื่อให้คนรุ่นหลังได้ดี

และยังซึมซับความดี

และสอนที่ช่างสังเกตขนาดนี้

โดยพูดด้วยภาษาง่ายๆมี

และชีวิตดีก็เพราะทำตาม”

     หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือออกแนว “ลูกอีสาน” ที่เขียนด้วยภาษาง่ายๆ เรียบๆ และตระหนักให้เห็นถึงคุณค่าของความเป็นคนดีที่มีศีลธรรม โดยทำง่ายๆ คือ เริ่มจากตัวเองก่อน หนังสือแบบนี้ หาคนอ่านยาก เพราะไม่ใช่แนวของหลายๆคน แต่เราอยากให้เพื่อนๆอ่านจริงๆค่ะ เพราะเป็นหนังสือดีเล่มนหนึ่ง ที่ถ้าหากใครเปิดใจอ่าน ก็จะหลงรัก โดยไม่รู้ตัวเลยค่ะ

LOOK A BREATHE