ถึงโตเกียวแล้วจ้า หลังจากต้องวนเครื่องอยู่เกือบครึ่งชั่วโมงเพราะการจราจรติดขัด

ขณะที่กำลังจะผ่าน Immigration ก็เจ้าหน้าที่ซึ่งน่าจะเป็นเจ้าหน้าศุลกากรเดินมาหาเรา...

"Open your bag pleaese" 

ชิบหาย... กูทำอะไรแปลก ๆ รึเปล่าเนี่ย

"Why are you here?" 

เจ้าหน้าที่ถามขณะกำลังก้ม ๆ เงย ๆ ค้นกระเป๋าเดินทางเรา

"Travel" 

เราตอบไป รู้ทั้งรู้ว่าไม่มีอะไรผิดกฎหมายในกระเป๋า แต่มันก็อดกลัวไม่ได้ 

"Where?"

เชี่ย... หน้าเหมือนคนมาขายเหรอวะ

"Disney Land"

ปล่อยนุไปเถ้อออออ ไม่ได้มาขายจริง ๆ แม่

"Oh, Ok I see"

เจ้าหน้าที่พูดพร้อมกับหยิบน้องหมีพูห์ในกระเป๋าขึ้นมา ก่อนจะปิดกระเป๋าให้เรา

"Thank you, enjoy your trip with winnie the pooh" 

คุณลุงยิ้มแล้วก็โค้งให้เราทีนึง เฮ้อ เป็นโล่ง นึกว่าจะต้องเข้าห้องเย็นซะแล้ว

โอเค ต่อไปต้องนั่งรถไฟฟ้าเข้าเมือง 

เราไปที่เคาน์เตอร์เพื่อซื้อตั๋ว พี่พนักงานยื่นตั๋วให้เราพร้อมบอกว่า "Immediately"

นี่ก็รับมาแบบงง ๆ รีบอะไรของเขาวะ พอก้มดูนาฬิกา เอ้า ตอนนี้เวลา 18.01

รถไฟฟ้าจะออกตอน 18.05 ชิท! กระเป๋าเดินทาง 11 โลกลายเป็น tote bag ทันที

วิ่งค่ะวิ่ง คุณพี่ที่ชานชาลาก็โบกให้ขึ้นรถไป เรานั่งที่ 06D โอเคตรงนี้ล่ะ ติดหน้าต่าง

นั่งไปซักพักมีคุณลุงเดินมาดูตั๋วตัวเองสลับกับที่นั่ง 

"Your ticket plaese" เรายื่นตั๋วให้คุณลุงไปแบบงง ๆ 

ทันใดนั้นเองเราก็เหลือบไปเห็นเลขตู้ " 06 " ชิท... ขึ้นผิดตู้

"Sorry sir, I think i'm in wrong car" 

เรารีบขอตั๋วคืนแล้วลากกระเป๋าไปตู้ 5 

ถูกตู้แล้วนะ นั่งแล้วนะ จะนั่งละนะ...

เราถึงที่สถานี Uguisudani ก็มืดแล้ว ไหนดูซิโรงแรมอีกไกลมั้ย

ในแมพโชว์เส้นทางจากสถานีไปโรงแรมประมาณ 300 เมตร

ถ้าคุณคิดว่าใกล้ ๆ แค่นี้ แป้ปเดียวถึง... คุณคิดผิด!!!

ด้วยความที่เราเป็นเทพเจ้าแห่งแมพ ยืนหนึ่งเรื่องการดูแมพ "ผิด" ถถถถ

เราใช้เวลาเกืือบชั่วโมงในการเดินไปโรงแรมที่อยู่ห่างออกไปแค่ 300 เมตร

เข้าซอยนั้นออกซอยนี้ ข้ามถนนไปมา เดินไปเรื่อย ๆ ก็ดูเหมือนจะยิ่งไกล

ความรู้สึกตอนเดินหลงไปหลงมา คือ กูมาทำอะไรที่นี่ นอนอยู่บ้านก็ดีแล้วมั้ย

หงุดหงิด จะร้องไห้ โรงแรมมันไปอยู่อะไรแถวนั้นวะ ทำไมไม่เปิดติดถนน 

ความหงุดหงิดเพิ่มขึ้นอีกเพราะฝนเริ่มจะตก 

ทำไมซวยจังวะ... 

แต่พอถึงโรงแรม เก็บของ มานั่งซดมาม่า กินชาเขียว กินขนม มันทำให้เรารู้ว่า

อ๋อ ที่เราหงุดหงิด เพราะเราแค่หิว...

อืม บทเรียนแรกที่ found คือ กองทัพต้องเดินด้วยท้อง อย่าให้ความหิวทำลายบรรยากาศ...

เริ่มเห็นเค้าลางความชิบหายกันหรือยังคะ ถ้าคิดว่าการขึ้นรถผิดตู้ เดินหาโรงแรมไม่เจอ

เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะความเหนื่อยล้าจากการเดินทางและหิวข้าว ขอบอกให้ติดตามตอนต่อไปค่ะ