ทำเอานึกถึงช่วงปั่นงานสัมมนาเลย (งานตอนปีสาม) ตรงการทำงานร่วมกับผู้อื่นน่ะ (ที่ต้องเสือกตัวเข้าไปหางานให้ตัวเองให้ได้เนี่ย)

     เริ่มด้วยเข้าไปนั่งในระบบตั้งแต่เจ็ดโมงครึ่ง ทักทายน้อง ๆ ที่ตื่นเต้น เตือนและประกาศอะไร ๆ ที่น้องควรรู้และควรทำในห้องสัมภาษณ์ (ใช้เสียงประกาศนั้นได้ผลดีที่สุด ส่งข้อความไปเป็นคน ๆ ท่าทางจะมองไม่เห็น)

     และในที่สุดก็เสือกหางานให้ตัวเองได้สักที ก็คือแย่งงานตรวจสอบเอกสารมาจากเพื่อนน่ะนะ ให้น้องส่งเอกสารมาทางไดร์ฟในโฟลเดอร์ของในโฟลเดอร์อีกที ถ้ามีเอกสารครบสีอย่างก็เขียนชื่อโฟลเดอร์ว่าครบ ตอนแรกไม่มีวงเล็บ แต่พอใส่วงเล็บครอบคำว่าครบแล้วพบว่าอ่านง่ายขึ้นเยอะ

     และงานอีกอย่างคือเตือนเพื่อนเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นการอ่านข้ามชื่อ(เช็คชื่อน้อง) น้องบางคนเข้าระบบมาแล้วก็ออก(ไม่ทราบว่าให้รู้ว่ามาเฉย ๆ หรือไม่กันแน่)แล้วก็ไม่กลับเข้ามาอีกเลย ต้องคอยไถชื่อในระบบกับใบรายชื่ออยู่บ่อย ๆ ล่ะ

     หลังเที่ยงวันก็ไม่เหลือน้องในระบบแล้ว สัมภาษณ์เสร็จหมดแล้ว

     เราสามคนก็พูดลับหลังน้องกันว่ามีใครที่น่าจะผ่านบ้างไหม เพื่อนสองคนเอาใจช่วยน้องคนสุดท้ายที่สุด(น้องคนนั้นออกอาการตื่นเต้นน่าเอาใจช่วยที่สุดและได้สัมภาษณ์นานที่สุดด้วย) ส่วนตัวเราก็ตอบเพื่อนกลับไปว่าน้องคนที่ครูบ่นว่าพูดเยอะนั้นเด่นสุด เด่นตั้งแต่เข้าระบบมารอสัมภาษณ์เลย(เห็นหน้าเป็นน้องคนแรกในระบบ) รูปในระบบzoomตอนปิดกล้องก็เด่น(เด่นฟันเพนกวิน) เด่นอีกอย่างเมื่อครูบ่นทางไลน์กลุ่ม เด่นอย่างสุดท้ายมาบอกเล่าประสบการณ์และแนวทางการสัมภาษณ์เผื่อแผ่ทุกคนอย่างที่ไม่มีใครทำ อะโห

     ช่วงบ่าย ได้รับทราบมาว่ามีผู้ปกครองมาเอาเรื่องที่ลูกเขาไม่ได้สอบสัมภาษณ์ สุดท้ายได้ข้อสรุปว่าน้องเป็นฝ่ายทำตัวเองเข้ามาแล้วหลุดระบบยังไม่ทู่ซี้เข้า (ไม่ก็โชคชะตาไม่เข้าข้าง เช่น เน็ตดับ)

     อย่างไร รอบนี้นั้นรับเพียงสามคนเท่านั้น 3/23 มีผิดหวังเกินกว่าสิบแน่อยู่แล้ว