เราไม่เคยกล่าวคำว่าลาก่อน
เราไม่เคยบอกเลิก
เราแค่ห่างกันไปอยู่คนล่ะฝากของจักรวาล
กลายเป็นเส้นขนาน ที่ได้อยู่ข้างกันเรื่อยไปแต่เราคงไม่กลับมาบรรจบกันอีก
เรารักกันมาก แต่เราอยู่ด้วยกันไม่ได้
ถ้าวันนั้นเลือกได้พวกเราจะไม่ทำร้ายกันและกัน
ถ้าผมไม่งี่เง่าจนทะเลาะเรื่องเดิมๆกับคุณ
คุณเองก็จะไม่โมโหจนปากรอบรูปแสนสำคัญของพวกเราทิ้ง
ผมเองก็จะไม่โมโหจนเผลอตบหน้าคุณ
ผมยังจำนัยน์ตาแดงก่ำของคุณได้ดี และผมเองก็จำได้ว่า มือของผมมันสั่นแค่ไหนที่พลั้งมือไปแบบนั้น ผมรักคุณมาก อยากรั้งคุณมากอดไว้ อยากกอดหัวใจที่มันปริร้าวดวงนั้นเพราะมือของผม
ผมมองคุณที่เดินหันหลังออกจากห้องไปแล้วไม่เคยกลับมาอีก
ก้มลงไปเก็บรูปถ่ายใบนั้น และกรอบแก้วที่ร้าว แตกกระจายไปพร้อมๆหัวใจของผมและคุณ ถึงแม้จะเก็บมันขึ้นมาประกอบใหม่ เปลี่ยนกรอบใหม่ แต่ความทรงจำของรูปถ่ายใบนี้ก็ไม่มีทางเปลี่ยนแปลง
ดังนั้นผมจึงเลือกที่จะไม่เห็นแก่ตัว
ผมจะปล่อยคุณไป
ผมรักคุณมากจริงๆ
คุณเองก็รักผมมาก ผมรู้ แต่เราอยู่ด้วยกันไม่ได้
เพราะผมไม่อยากจะทำร้ายคุณ
คุณเองก็รักตัวเองมากพอที่จะหยุดทุกเรื่องราวของพวกเราไว้ก่อนที่มันจะสายเกินไป
เราไม่เคยเลิกรักกัน เรารักกันมาก
เพราะงั้น เราถึงไม่ควรอยู่ด้วยกัน
x
ฉันรักเขามาก
หลายคนถามว่าทำไมฉันถึงไม่ให้อภัยเขา ทำไมถึงอดทนไม่ได้
รัก=อดทน ?
สำหรับฉันนั่นคงไม่ใช่ความรักในรูปแบบของฉัน
ฉันรักเขาแต่ฉันก็รักตัวเอง ฉันไม่สามารถทนได้จริงๆเมื่อเขาได้ทำลายความเชื่อใจของฉันลง และพวกเราเองก็จำปวดทั้งคู่ไม่ต่างกัน สำหรับฉัน มันคงเจ็บไปทั้งกายและใจ
ส่วนเขาคงจะสาหัสหน่อย เพราะฉันทำร้ายจิตใจของเขาก่อน
แต่เขาสวนกลับมาด้วยทำร้ายมั้งร่างกายและจิตใจ นั่นมันคงจะยิ่งกว่า
และมันก็ได้ทำลายความเชื่อใจของฉันลงไปแล้วเช่นกัน
ถ้าฉันเลือกได้ฉันก็คงไม่ทำร้ายจิตใจเขาเช่นกัน
จริงๆเราไม่ควรทำร้ายจิตใจกันและกันเช่นนั้น
ฉันรักตัวเอง ไม่มีหลักประกันใดว่าพวกเราจะไม่ทำร้ายกันอีก มันคือตราบาปที่จะหลอกหลอนเราไปตลอดกาล
ฉันรักทั้งเขาและตัวเองมากพอที่จะปลดปล่อยตัวเองจากความกลัวที่จะยังหลอกหลอนฉันไปอีกนาน
ฉันขอโทษที่เห็นแก่ตัว ทั้งๆที่ยังรักเขา
แต่ฉันก็ไม่อยากเห็นเขาเจ็บปวดจากการที่พลั้งทำร้ายฉัน และฉันเองก็ไม่อยากจะเจ็บอีกแล้ว
เราไม่เคยเลิกกัน
เรารักกันและกันมากพอที่จะปลดปล่อยอีกฝ่ายออกจากความกลัว
เรารักกันมาก
เพราะงั้น เราถึงไม่ควรอยู่ด้วยกัน
x
ความสัมพันธ์บางอย่างก็จบลงอย่างไม่มีคำร่ำลา
เหลืออะไรบางอย่างไว้ให้คิดถึง
แม้จะเหลือความรู้สึกนั้นอยู่เต็มหัวใจก็ตาม
x
Talk:
คิดเสมอเลยค่ะว่าถ้าเจ็บปวดด้วยกันทั้งคู่
เราก็ควรเดินออกไปจากกันเพื่อให้ทั้งสองฝ่ายมีความสุข
ทุกความสัมพันธ์แม้จะเศร้ามากแค่ไหน
ถ้าเราเรียนรู้ที่จะหยุดและพอกับมันบ้าง
แม้จะไม่สมบูรณ์แบบ แต่ก็งดงามในรูปแบบของตัวมันเอง
ที่สำคัญคือรักตัวเองและรักอีกฝ่ายให้เท่ากัน
ขอบคุณค่ะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in