ปัญหาแทบทั้งหมดที่เกิดขึ้นในชีวิตผมนี้ มันมีที่มาจากความผิดพลาดของหมอ...
เรื่องมันเริ่มต้นตั้งแต่ก่อนที่ผมจะเกิด คุณหมอได้บอกกับพ่อของผมว่า...
"จากที่หมออัลตร้าซาวด์ดูแล้ว คุณน่าจะได้ลูกสาว..."
"ลูกสาวเว้ยยยยย ในที่สุดก็ได้ลูกสาวแล้ววววว ได้ยินไหมจ๊ะแม่"
"น้องสาวววว ในที่สุดก็จะได้น้องสาวแล้ววว"
"เย่ น้องสาว"
"น้องสาว..."
หลังจากได้ยินหมอพูดแบบนั้น พวกเขาก็แห่กันไปซื้อเสื้อผ้าและข้าวของของผู้หญิง...
ไม่รู้ว่าทำไมถึงต้องบ้าเห่อลูกสาว-น้องสาวกันขนาดนั้นด้วย แต่ผมก็คิดว่ามันก็ยังอยู่ในระดับขั้นปกติ ถือว่าพอรับได้...
ถ้าเพียงแต่ว่า…
[ในวันที่ผมเกิด]
"นี่ครับลูกของคุณ" คุณหมอส่งร่างของผมให้พ่อกับแม่
"ช่างหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มเหมือนแม่ตอนเด็ก ๆ ไม่มีผิด" ไม่ทราบว่าคุณจะชมเด็กทารกแบบนี้ทำไมกัน?
"คุณเคยเห็นฉันตอนเด็กด้วยเหรอคะ..." นั่นสิครับแม่
"..."
"พ่ออออ ขอผมดูหน้าน้องหน่อยยยยยย" นี่ก็หนวกหูจริง
"พ่อออออ" จะคนไหนก็เหมือนกัน
"พวกแกอยู่นอกห้องก็เงียบ ๆ หน่อย แต่ลูกสาวฉันนี่ช่างน่ารักจริง ๆ เลย"
"พ่อออออ ขอผมดูหน้าน้อง"
"เออ ๆ นี่ไงน้องสาวพวกแก"
สุดท้ายพ่อก็อุ้มผมให้พวกพี่ดูจนได้
"น้องสาวววววววว......ววววว"
ไม่รู้ว่าควรจะอธิบายสีหน้าของเด็กสามคนกับผู้ชายแก่ ๆ ตรงนั้นว่ายังไงดี มันเริ่มจากความสดใสเต็มไปด้วยประกายวาววับ ก่อนจะเหมือนมีพายุเข้าถล่มตรงหน้า
ทันทีที่พวกเขาเลื่อนสายตาลงมาประจักษ์กับความจริงอันโหดร้าย ดวงตาของพวกเขาก็กลายเป็นดวงตาของปลาตายไปเลยทีเดียว
แต่หลังจากนั้นดูเหมือนว่าความเป็นจริงที่พวกเขาได้ประจักษ์จะถูกเมินอย่างไม่ไยดี...
"ใช่แล้ว น้องสาวของพวกแกไง!" บางทีคุณควรจะอยู่กับความเป็นจริงบ้างนะพ่อ
"ช...ใช่ น้องสาวช่างน่ารักจริง ๆ เลย" เห้ย ๆ นี่ก็อย่าไปเออออห่อหมกตามเขาสิ
"สุดยอดดดดด น้องสาวล่ะะะะะะ" ช่วยแหกตาดูความเป็นจริงกันหน่อยได้ไหมมมมม
"น้องสาวของผม...." กลับมาก่อนเว้ยอิพวกพี่!!!!!!
ได้ยินว่าหลังจากนั้นทุกคนก็ยังหลงผิดกู่ไม่กลับกันจนถึงปัจจุบัน มีแค่แม่ของผมคนเดียวเท่านั้นที่ยอมรับว่าผมเป็น 'ผู้ชาย'
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in