เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
NOVELBER's Storiesccnaorot
โพสต์นี้มีเนื้อหาที่อาจไม่เหมาะสมกับเยาวชน Day 3 : Scream #Novelber



  • 3. Scream #Novelber

    Paring: SugaMonster

    Genre: PWP (Plot? What Plot? // Porn without Plots)

    Note: Inspiration from Blood Sweat and Tears –BTS

     

     

     

    Warning: เรื่องนี้มีแต่สาระ(เลว)ล้วนๆเลยค่ะฮืออออ

    เตือนอีกรอบเรื่องนี้ Porn without Plot!! นะคะ

     

     

     

     

    ‘ผมเป็นของคุณ ทั้งหยดเลือดหยาดเหงื่อ และคราบน้ำตาเหล่านี้ก็เป็นของคุณ’

     

     

                    กึก กึก

                    เสียงโซฟาตัวเล็กที่ถูกจัดเข้ามุมอย่างดีกระแทกเข้ากับกำแพงอย่างหนักยามเมื่อคนบนนั้นขยับกายเข้าออกตามจังหวะ

     

     

                    ต้นขาเปลือยเปล่าที่กระทบกันส่งเสียงกังวานไปทั่วทั้งสตูดิโอเล็กๆแห่งนี้

     

     

                    ร่างของทั้งสองที่เปลือยเปล่าเพียงแค่ช่วงล่างนั้นยังคงกอดรัดกันไม่ห่าง

     

     

                    จังหวะที่รัวเร็วนั้นทำให้คนที่ต้องรองรับแรงกระแทกทางด้านหน้าสั่นคลอนไปทั้งตัวแขนทั้งสองข้างเหมือนจะทรุดลงเสียดื้อๆหากไม่ได้ท่อนแขนแข็งแรงกอดรัดเอวคอดไว้

     

     

    All my blood sweat and tears

    ทั้งเลือด หยาดเหงื่อ และคราบน้ำตา

    And my body mind soul

    ทั้งร่างกาย จิตใจ และวิญญาณ

    I know they’re all yours.

    ผมรู้ว่าทั้งหมดนั้นมันเป็นของคุณ

     

     

                    เสียงครางงึมงำในลำคอของคนตัวเล็กนั้นดูเหมือนจะทำให้ใครอีกคนที่อยู่ทางด้านหลังไม่พอใจสักเท่าไหร่คนตัวโตจึงโน้มตัวลงมากระซิบชิดใบหูของคนทางด้านหน้า

     

                    “ร้องออกมาสิครับพี่ก็รู้ว่าผมหลงรักเสียงหวานๆของพี่แค่ไหน” เสียงทุ้มเอ่ยชิดใบหูพร้อมๆกับฟันคมที่ขบกัดลงมานั้นทำเอาคนตัวเล็กที่ตั้งใจจะกักเก็บเสียงร้องหวานหูไว้ปล่อยออกมาอย่างหน้าไม่อาย

     

     

                    “อ๊า..นะ..นัมจุน

     

     

                    “อืมม..ยุนกิ

     

     

     

    Kiss me it’s ok if ithurts

    จูบผมสิ ถึงมันจะเจ็บปวดก็ตาม

    Just tighten me so quickly

    กดผมเอาไว้ให้แน่นๆ

    That I can’t even feel thepain anymore

    ผมจะได้ไม่ต้องรู้สึกเจ็บปวดอีกต่อไป

     

     

                    “จะ..จูบหน่อย”

     

     

                    ทันทีที่สิ้นเสียงหวานหูคนทางด้านหลังก็พลิกตัวคนตรงหน้าให้หันกลับมาทั้งๆที่ส่วนล่างก็ยังคงเชื่อมติดกันมือหนาเลื่อนไปเชยคางมนใครอีกคนขึ้นมา ก่อนที่ริมฝีปากอิ่มคู่นั้นจะกดจูบลงไปบนส่วนเดียวกันของคนตรงหน้าอย่างเร่าร้อน

     

                    เรียวลิ้นที่สอดเข้าไปภายในนั้นไล่ต้อนลิ้นเล็กของใครอีกคนพร้อมทั้งกอบโกยเอาอากาศของคนตรงหน้าไปจนหมดและก็เป็นคนตัวเล็กที่ต้องทุบเข้าที่แผ่นอกไปหลายๆทีเพื่อร้องขออากาศจากคนทางด้านบน

     

                    “ฮะ...แฮ่ก..นายนี่มัน” คนตัวเล็กบ่นออกมาพร้อมทั้งชี้หน้าใครอีกคนอย่างคาดโทษ ริมฝีปากแดงช้ำพยายามกอบโกยอากาศเข้าปอดให้ได้มากที่สุดแต่ดูเหมือนว่าคนขี้แกล้งจะไม่สนใจเท่าไหร่นัก เพราะในตอนนี้ริมฝีปากอิ่มคู่นั้นได้กดทับลงมาบริเวณเดิมอีกครั้ง

     

     

    Kiss me on the lips a secret between just thetwo

    จูบลงมาอีกสิแล้วเก็บมันไว้เป็นความลับระหว่างเรานะ

    Deeply poisoned by the jail of you

    ผมชักจะมัวเมาไปกับการกักขังของคุณแล้วหล่ะ

    Can’t serve on one but youand I knew

    ผมไม่สามารถยอมใครได้นอกจากคุณและผมก็รู้ว่า

    The grail was poisoned but drank it anyway

    จอกศักดิ์สิทธิ์นี้มันเต็มไปด้วยพิษร้ายแต่ผมก็เลือกที่จะกลืนมันลงไป

     

     

                    เสียงครางอื้ออึงดังไปทั่วทั้งห้องแต่โชคดีที่ว่าสตูดิโอของพวกเขานั้นเก็บเสียงเป็นอย่างดีจึงทำให้คนทางด้านนอกไม่ได้ยินเสียงใดๆแม้แต่นิดเดียวอีกทั้งในตอนนี้ก็มีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้นที่ยังคงใช้สตูอยู่

     

                    แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะคิดผิด

     

     

                    ติ๊งต่อง...ติ๊งต่อง

                    เสียงกริ่งหน้าบานประตูจีเนียสแลปดังขึ้นพาลให้ทั้งคู่ต้องหยุดชะงักกิจกรรมที่จวนจะถึงฝั่งฝันลง

     

                    “ชูก้าฮยอง...ผมจะกลับหอแล้วนะฮยองจะกลับยัง”เสียงของแรปเปอร์อีกคนในวงบังทันโซนยอนดันดังขึ้น เมื่อทั้งสองรู้ว่าเป็นคนในวงเหมือนกันก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาหนึ่งเปราะก่อนที่มินยุนกิจะถูกใครอีกคนดันให้ไปเปิดประตูบอกเพื่อนของตน

     

     

                    “นี่จะบ้าหรือไง” คนตัวเล็กที่ถูกดันมาจนชิดประตูกระจกบานใสหันไปเหวใส่ใครอีกคนแทบจะทันทีเมื่อเห็นว่าลีดเดอร์ของวงเริ่มทำตัวเป็นเด็กๆเข้าเสียแล้ว

     

     

                    “ตอบโฮซอกไปสิครับ”เสียงทุ้มเอ่ยชิดริมใบหูของคนตัวเล็กพร้อมกับเป่าลมร้อนๆเข้าไปจนมินยุนกิรีบถลาตัวไปจับกลอนประตูไว้แน่นแล้วจึงเปิดประตูบานในสุดออกเพื่อคุยกับใครอีกคนที่ยังคงยืนรอที่หน้าห้อง

     

     

                    “กลับไปก่อนเลย เดี๋ยวฮยองจะแก้เพลงอีกหน่อยหน่ะ”เสียงหวานเอ่ยตอบคนใครที่อยู่อีกฝั่งของประตู

     

     

                    “ให้ผมรอไหม”

     

     

                    “มะ..อ้ะ..ไม่ต้อง”เสียงที่เอ่ยตอบกลับไปสั่นเล็กน้อยเนื่องจากตัวการทางด้านหลังริมฝีปากร้อนกดจูบลงบนต้นขาขาวๆก่อนที่จะฝากฝังรอยรักเอาไว้ มืออีกข้างของคิมนัมจุนที่ว่างอยู่นั้นก็เลื่อนขึ้นไปกอบกำส่วนน่ารักของใครอีกคนพร้อมทั้งขยับข้อมือขึ้นลงราวกับจะกลั่นแกล้ง

     

                    “ฮยองโอเคไหม..ให้ผมเข้าไปด”

     

     

                    “ไม่ต้อง!...อะ..เอ่อ ฮยอง...อะ..โอเค” ยังไม่ทันที่แรปเปอร์อารมณ์ดีของวงจะเอ่ยประโยคตัวเองจบมินยุนกิก็รีบร้องบอกใครอีกคนไปอย่างรัวเร็ว

     

     

                    “อ้ะ..กลับ..ปะ..ไป..ก่อนเลยดะ..เดี๋ยว..อ๊า..ฮ..ฮยองคง..น..นอน....ที่..นี่” กว่าที่เจ้าตัวจะเอ่ยจบประโยคได้ก็เล่นเอาแทบขาดใจเพราะหัวหน้าวงดูเหมือนจะไม่ให้ความร่วมใดๆทั้งสิ้น อีกทั้งยังแทรกนิ้วเข้ามาตอนที่เจ้าตัวกำลังคุยอยู่อีกมินยุนกิจึงหันไปทำตาเขียวใส่คนทางด้านหลังที่ยังทำหน้าตาไม่รู้ร้อนรู้หนาวอยู่

     

     

                    “โอเคครับ งั้นเจอกันตอนเช้านะฮยอง”

     

     

                    เมื่อคนตัวเล็กรู้ว่าใครอีกคนเดินห่างออกไปแล้วก็หันมามองแรงใส่ลีดเดอร์ตัวโตที่ยังอยู่ในห้องก่อนที่มือเล็กจะเป็นฝ่ายผลักให้ใครอีกคนลงไปนั่งบนโซฟาตัวเมื่อครู่แทน

     

     

                    ท่อนขาเรียวพาดคร่อมตักของใครอีกคนก่อนที่มินยุนกิจะเป็นคนกดตัวลงมาทีเดียวจนสุด

     

     

                    “อ้ะ..อ๊า” ทันทีที่คนตัวเล็กกลืนกินจนสุดความยาวแล้วเจ้าตัวก็เป็นฝ่ายควบคุมเกมรักแทนใครอีกคนมือหนาที่ว่างนั้นเลื่อนมากอบกุมส่วนน่ารักของคนตรงหน้าอีกครั้งก่อนที่จะขยับข้อมืออย่างรัวเร็วเมื่อตนเองใกล้จะถึงฝั่งฝัน

     

     

                    ก่อนที่ทุกอย่างพลันระเบิดโพลงออกมา

     

     

                    หยาดน้ำสีขาวขุ่นของคนตัวเล็กเปรอะเปรื้อนไปทั่วหน้าท้องของทั้งคู่คิมนัมจุนยกพี่รองของวงให้ลงมานอนบนโซฟาด้านข้างตัว ทันทีที่วางใครอีกคนลงมือหนาก็รูดเอาคอนดอมที่ใช้เสร็จแล้วออกมาจะมัดปากอย่างรวดเร็วแล้วคว้าทิชชู่ที่อยู่แถวๆนั้นมาห่อเอาไว้ก่อนจะนำไปทิ้งลงในถังขยะใบเล็กที่ตั้งอยู่

     

     

                    เมื่อจัดการของตัวเองเสร็จเขาก็เอาทิชชู่มาเช็ดส่วนที่เปรอะเปรื้อนให้พี่ชายตัวเล็กอย่างอ่อนโยนพร้อมๆกับจับใครอีกคนแต่งตัวอย่างเสร็จสรรพเนื่องจากคนตัวขาวนั้นหลับ(สลบ)ไปเสียแล้ว

     

     

                    หลังจากจัดการให้คนตัวเล็กเสร็จเขาก็เอื้อมตัวขึ้นไปหรี่ไฟในสตูลง แล้วจึงล้มตัวลงไปนอนข้างๆกันกับใครอีกคน

     

                    ท่อนแขนแข็งแรงโอบกอดคนข้างตัวไว้แน่นกันไม่ให้คนตัวเล็กต้องตกลงมาก่อนที่เขาจะเลื่อนตัวขึ้นไปกดจูบบนหน้าผากมนนั้นด้วยความรักใคร่

     

     

                    “ฝันดีนะครับ...ยุนกิยา”



Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in