เรื่องบางเรื่องในปีนี้ที่หลงลืมไปแล้วลองขุดทวิตตั้งแต่ต้นปีมาอ่านอาจจะเจอ ดังนี้ (40 ทวีตที่ทวีตเองชอบเอง ฮ่าๆๆ)
- ถ้าเป็นเด็กคงอยากให้เป็นวันเด็กทุกวัน
- เวลาเครียดเป็นช่วงปรัชญาโหมดประชดชีวิตโหมดมากๆ
- คนเรามักมองหาสิ่งที่ไม่มีมากกว่ามองดูสิ่งที่มีอยู่/ไม่ใช่อะไร คือเล่น Walkr แล้วรู้สึกว่าทำไมดาวที่คนอื่นเจอสวยจังน่ะ555
- 'Pain is inevitable, suffering isoptional.'
- นิยามความรักมันเปลี่ยนไปตามยุคสมัยได้รับอิทธิพลจากสื่อต่างๆโครงสร้างทางสังคม... ทุกวันนี้เปลี่ยนไปมากๆจนโสดหรือไม่โสดอาจไม่สำคัญแล้ว
- เพิ่งค้นพบว่าชอบอยู่คนเดียวทำอะไรคนเดียวก็ได้ไม่เหงา (จริงๆคือเป็นคนเอาแต่ใจ อยากทำไรก็ทำเลย 555)
- หาสมดุลไม่ได้ระหว่างการหลงตัวเองกับการรู้สึกไร้ค่า
- ยิ่งมีความ Unlimited รู้สึกยิ่งทำให้เราคิดน้อยลงว่าอะไรสำคัญจริงๆเห็นได้ชัดคือเมมโมรี่กล้อง
- "เส้นทางวิวัฒนาการของชีวิตไม่จำเป็นต้องมีเส้นเดียวและไม่จำเป็นต้องมีเป้าหมายที่เป็นจุดจบสุดท้ายมันเปลี่ยนไปเรื่อยๆ" :: witcast43.2
- โตพอจะรู้ว่าทุกอย่างเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาไม่ว่าเรารู้ตัวหรือไม่รู้อยากหรือไม่อยาก อยู่เรียนรู้ ยอมรับ และ Move on
- โตแล้วรู้สึกว่าจริงๆจะทำอะไรก็ได้ไม่มีถูก-ผิดแต่ต้องมีเหตุผลรองรับการกระทำนั้นด้วย #ข้อสอบบรรยายก็เช่นกันยากตรงให้เหตุผล 55555
- ความผัดวันประกันพรุ่ง*ความไม่แน่นอน= ความเผาของงาน
- ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาเดดไลน์ไม่มา ....... (10 คะแนน)
- อ่านสื่อออนไลน์ต้องใช้วิจารณญาณมากเลยกาลามสูตรนะยูวเฮ้อ
- อะไรที่เรารู้ว่าทำแล้วกลับมาแก้ไขได้เรามักจะทำโดยไม่ค่อยคิดแต่บางอย่างเราก็ทำโดยไม่คิด เหมือนหลงลืมไปว่าเป็นเรื่องที่ กลับมาแก้ไขไม่ได้อีก
- พยายามตัดคำว่า"ต้องได้"หรือ "ไม่ได้" อย่างที่คิด ชีวิตก็แฮปปี้ขึ้นปล่อยวาง อะไรก็ได้ผิดพลาดก็เปลี่ยนแผน 2
- เวลาจมอยู่กับความคิดแย่ๆก็แค่พยายามว่ายขึ้นมาจากตรงนั้นเองละพอมองความจริงชัดๆจะรู้ว่าเรื่องแย่อยู่แค่ในมโน5555
- รู้จุดยืนแต่ชอบเซไปเซมาถ้าเรายังอิจความสุขของคนอื่นเราจะยังไม่เจอความสุขของตัวเอง
- พอเจอเรื่องที่ไม่พอใจก็ไม่อยากรับรู้แต่จริงๆควรแก้ที่ตัวเรารู้ไปแต่ไม่สะทกสะท้านได้น่าจะดีกว่า
- บางทีการยอมรับความจริงก็โหดร้ายบางทีเลยอยากหลับหูหลับตาเชื่อตามสิ่งที่เราอยากให้เป็น
- เริ่มรู้สึกว่าถ้าได้ไปเที่ยวไหนก็ไม่อยากไปแบบผิวเผินอยากอยู่นานจนเข้าใจประวัติผู้คน... แต่น่าเสียดายที่โลกนี้กว้างไปเวลาและเงินเราน้อยไป
- อยากไปเที่ยวเพราะอยากเห็นวิวแบบที่คนอื่นมารีวิวป้ะดูรูปก็น่าจะพอแล้วเนอะ//บอกตัวเอง
- รู้สึกว่าฟังคนอื่นเยอะขึ้น
- รู้ว่าตอนสภาพจิตใจไม่ปกติไม่ควรโพสอะไร
- เวลาเครียดให้กินกับหาหนังสือ(อ่านเล่น)อ่านเง้อ
- ในโลกคู่ขนานเราอาจได้รู้จักกัน
- เริ่มชอบใครบางคนจากการที่เขาจุดประกายInspire เราบางอย่างตอนแรกจะเป็นรักที่บริสุทธิ์มากจนกระทั่งถูกทำให้เศร้าหมองโดยความคาดหวัง ความโลภจนเมื่อมีคนใหม่เข้ามา Inspire บางอย่างอีกครั้ง
- พอชอบไปเรื่อยๆเราจะเริ่มยึดติดในตัวเขามากกว่าสิ่งที่ชอบในตัวเขาในตอนที่ชอบใหม่ๆ ซึ่งมีความสุขกว่ามาก
- พอเริ่มรู้สึกได้ยิ้มง่ายดายเพราะใครซักคนก็เริ่มหวั่นใจขึ้นมาว่าร้องไห้ได้ง่ายเช่นกัน
- คนที่นกก็ต้องหลบไปเลียแผล คนที่แคร์ไม่มีวันรู้ก็ช่าง คนอย่างเราทำอย่างไรใจก็พัง คนอย่างเธอไม่อาจหวังมาครอบครอง
- พอมีคนถามว่าชอบแนวนี้หรอเดี๋ยวหามาให้ก็คิดว่าจริงๆเวลาเสพอะไรเราชอบ Content หรือคนกันแน่ ทั้งหนังสือ หนัง หรือเพลง 5555
- เดินอิเกียหลากอารมณ์มาก: ตื่นเต้นเหมือนเล่นซิม>> อยากได้อะไรก็ต้อง Fight for it (=หาตังวนไปค่ะ) >> ชอบหมดเลยงั้นเน้นเดินทางเปลี่ยนที่ละกัน
- หลับตานึกถึงตัวเองในอนาคตแล้วยังมองไม่เห็นอะไร #ความสับสนของเด็กปี4
- เจอตัวเองว่าชอบอะไรเจอ งานที่เหมาะกับเรา งานที่เหมาะ เจอเรางานที่เหมาะให้ค่าตอบแทนที่ทำให้เราสามารถมีไลฟ์สไตล์ที่เหมาะกับเรา #ยากเนอะ
- ลุงในวงการต่างๆเช่นดาราหรือนักเขียน ช่างมีความเก๋าเกมอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกถึง then and now การปรับตัว legend
- มีคนบอกว่าเราน่าจะเป็นนักเขียน2คนแล้วแต่ว่าการติ่งนักเขียนไม่เป็น co-relation กับการเขียนได้ดีนี่นา (แม้ต้องฝึกอ่านและเขียนรีวิวก็ตาม555)
- ตอนนี้ยัง Create ของตัวเองไม่ได้ ก็ได้แต่เอาสิ่งที่ inputมายำๆกัน... (การเขียน)
- สิ่งที่ได้มีแล้วรู้สึกเติมเต็มfull option อีกครั้งคือ เงินในกระเป๋าเงินในโทรศัพท์และเครื่องปริ้นต์ที่ปริ้นต์ได้ เย้
- ฉันรักพระจันทร์ไม่ใช่พระจันทร์ในหนังสือภาพแต่เป็นพระจันทร์ที่อยู่เบื้องหน้าฉันตอนนี้ #Supermoon
- เริ่มเห็นการเตรียมประดับไฟบลาๆอากาศเย็นๆจะสิ้นปีอีกแล้ว ใจนึงก็ลัลลา อีกใจก็ใจหาย
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in