สวัสดีค่ะ เพื่อนๆที่รักการอ่านทุกท่าน
วันนี้เราพาเพื่อนๆนำไปสู่เรื่องราวที่ดำดิ่งไปสู่อดีตที่มืดมิด
"อดีตที่คนไม่ควรจะรื้อมันขึ้นมาอีก เพราะคนปัจจุบันบางคนไม่อยากจดจำอดีตนั้นอีกต่อไป"
เรื่องราวเริ่มต้น
เมื่อผมถูกแฟนเก่าที่มีสามีขอร้องให้พาไปบ้านหลังนึง เพื่อค้นหาความทรงจำของเธอ ความทรงจำของพ่อเธอ ความทรงจำของครอบครัวเธอ ว่า ทำไม พ่อเธอต้องมาที่นี้ แล้วทำไมตัวเธอก็อยากจะมาที่นี้เหลือเกิน
เมื่อทั้งสองคนมาถึง ไม่มีใครอยู่เลย มีเพียงแค่คนสองคนอยู่ในบ้านหลังนี้
ทั้งเขาทั้งเธอช่วยกันค้นหา ช่วยกันตรวจสอบ แต่ทำไมเมื่อยิ่งค้นหากับพบความจริงที่อยากลืม ความจริงที่แม้กระทั่งคนอดีตก็ไม่อยากจดจำและไม่อยากให้คนปัจจุบันค้นหาอดีตนั้นด้วย
อดีตที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด อดีตที่ดำมืดมิด ตีแผ่มนุษย์ออกมาได้อย่างน่ารังเกียจที่สุด
อดีตนั้นคืออะไร ขอให้ติดตามชมได้ในหนังสือเล่มนี้
"บ้านดับจิต"
เผยตอนจบที่ไม่ทำให้เผยเนื้อหาหลัก
"ผมได้ออกจากบ้านหลังนั้น โดยไม่เจอเธออีก แต่ผมรู้เพียงว่า ผมจะไม่คิดกลับไปที่บ้านหลังนั้นอีก"
หนังสือเล่มนี้ มีฉากคือ แค่บ้านหนึ่งหลัง คนสองคนที่ไม่ได้ฆ่ากัน มีแต่คนเป็นทั้งสองคนค้นหาเรื่องอดีต
และมีเพียงคนตายในอดีตเท่านั้นที่รู้ความจริงว่า เกิดอะไรขึ้นในบ้านหลังนี้
แต่ทำไมเรื่องราวมันถึงยิ่งกว่ามีการฆาตกรรมเกิดขึ้น ทำไมเรื่องราวมันตีแผ่จิตใจมนุษย์ได้ถึงขนาดนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะที่ว่า คือ "การฆ่ามนุษย์ด้วยกันเอง ด้วยการกระทำของทั้งคนอื่นและตัวเอง"
บอกใบ้คำที่นำไปสู่คำเฉลยเรื่องราว
"ซ่อนหาในห้องเก็บของ"
เรื่องราวมันคงไม่นำไปสู่ด้านมืดถึงขนาดนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะว่า คนในครอบครัวที่เป็นหัวหน้าครอบครัวทำแบบนี้กับลูกตัวเอง ปัญหาที่เกิดจากครอบครัว มักจะลุกลามใหญ่โตไปถึงด้านขยะแขยงของมนุษย์ และเป็นปัญหาสังคมในที่สุด
และเมื่อไม่สามารถแก้ไขอะไรที่ยิ่งผิดพลาดไป ก็ยิ่งนำไปสู่สังคมที่บิดเบี้ยวมากขึ้นอีกหลายเท่าตัว
สุดท้ายแล้วเหลือเพียงแค่สิ่งเดียว คือ อดีตปล่อยให้เป็นอดีตเถิด อย่าคิดจะไปปลุกมันตื่นขึ้นมาเลย
"อดีตคือในส่วนของอดีต
สุดจะคิดปัจจุบันนั้นค้นหา
เมื่อค้นมาค้นไปเจออตีตา
รู้ที่มาแล้วสุดจะทนเช่นไร
มีแต่ความเจ็บปวดในอดีต
ไม่อยากคิดอยากฝันคะนึงหา
เพราะสุดท้ายนั้นมีแต่น้ำตา
เรียกกลับมาก็ช้ำแทบสุดทน
ในอนาคตมองไปก็มืดมิด
ไม่เห็นจิตใจใดเท่าจิตนี้
จิตที่เต็มไปด้วยอาฆาตมี
จิตนี้นำไปสู่ฆาตกรเอย"
-- Look a Breathe --
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in