ณ ห้องสมุด เดือนฝัน

     คุณตัดสินใจเดินทางเข้าไปที่บ้านเห็ด บ้านของห้องสมุดแห่งหนังสือแห่งนี้ คุณจึงตัดสินใจค่อยๆเดิน ค่อยๆดู และค่อยๆอ่าน แต่ยังหาเล่มที่ถูกใจไม่ได้จึงออกมาก่อน

“ทุกคน มีทาง ของตัวเอง

ชีวิต ละเลง ความฝันนั้น

สองมือ หนึ่งใจ วาดฝันมั่น

เดินตาม ทางนั้น จนสำเร็จ”

เรื่องราวของความไม่มีอิสรภาพ

     ภาพยนตร์สั้นเรื่องนี้ทำให้เห็นประวัติศาสตร์ความเป็นมาของสายการบินแห่งชาติญี่ปุ่นอย่าง Japan Airlines ได้เป็นอย่างดี เพราะทำให้ฉันเข้าใจถึงอุปสรรคและความเป็นมาของสายการบินนี้ว่า ต้องผ่านพ้นอุปสรรคมากมายหลายทางไม่ว่า จากต่างชาติและคนญี่ปุ่นด้วยกันเอง

หลังจากฉันดูเรื่องนี้เสร็จ ฉันคิดว่า ฉันอยากให้โอกาสเจแปนแอร์ไลน์อีกครั้ง เพราะครั้งแรกนั้นไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ เนื่องจากว่า “ตกหลุมอากาศบ่อย” แต่ฉันคิดว่า ครั้งนี้คงจะทดลองว่า “ทุกอย่างจะดีขึ้นไหม เหมือนกับที่คนเราควรให้โอกาสคนล้มให้ลุกขึ้นมาได้ด้วยลำแข้งตัวเอง” เป็นต้น

     และฉันแอบคิดว่า “ถ้าหากประเทศไทยเปลี่ยนจากเรื่องราวรีเมคละครซ้ำซากมาทำประวัติความเป็นมาของการบินไทย คงทำให้คนไทยรักสายการบินแห่งนี้มากขึ้นก็ย่อมเป็นไปได้” เเละ “คงเป็นจุดเริ่มต้นของคนไทยที่รักในการบินกับการบินไทย”

เรื่องราวของภาพยนตร์ญี่ปุ่นเรื่องนี้เริ่มต้น

{ปัจจุบัน}

     หลานสาวของโคมาริมาเจอกับมิชิมะตอนอายุมากและสอบถามเรื่องราวมากมายกับมิชิมะ และมิชิมะทำหน้าที่เป็นคนเล่าเรื่องความเป็นมาของประวัติศาสตร์ของสายการบินแห่งชาติของเจแปนแอร์ไลน์

{อดีต}

     มิตสึกิและทุกคน โดยเฉพาะมิชิมะนั้นพยายามมากแค่ไหนที่จะทำให้ญี่ปุ่นมีเส้นทางการบินและน่านฟ้า นักบิน นักซ่อมบำรุง และมีทุกอย่างที่เป็นของญี่ปุ่นเอง ที่ตัวเองสามารถกำหนดความเป็นไปและอิสรภาพได้ ถึงแม้ต้องฟันฝ่าอุปสรรคจากทั้งที่ถูกคนอเมริกากดขี่ข่มเหงเยี่ยงทาส ดูถูกสารพัด และทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจ แถมยังถูกคนในชาติบางคนทำร้ายกันอีก แต่ทุกคนก็พร้อมใจกันเสียสละและยอมเป็นส่วนหนึ่งของการทำให้เส้นทางการบินนี้เป็นของชาติโดยไม่ต้องอายใคร

     และแต่ละสิ่งที่จะสำเร็จก็ขาดอาชีพใดอาชีพหนึ่งไปไม่ได้ โดยเฉพาะอาชีพ “Air Girls” ที่เป็นมดงานตัวเล็กในการขับเคลื่อนความเป็นอยู่ในเครื่องให้สำเร็จ โดยมีจิตใจรักในการบริการ อย่างโคมาริและเพื่อนๆ ซึ่งครั้งแรก โคมาริอยากเป็นนักบิน แต่ยังเป็นไม่ได้ เลยเลือกมาทำอาชีพมดงานตัวเล็กนี้ก่อน นั้นก็คือมาเป็นแอร์โฮสเตส

     อเมริกาไม่ไว้ใจญี่ปุ่น จึงเป็นคนขับเครื่องบินแทน และบังคับให้นักบินอย่างมิชิมะต้องทำหน้าที่เหมือนกับ “Air Girls” เหล่านั้น แต่มิชิมะก็ยอม เพราะไม่ว่าจะอยู่ในงานไหนที่ถือว่าสุจริตธรรมและใจแล้ว ก็ย่อมทำได้ เพื่อให้การบินญี่ปุ่นแห่งนี้สำเร็จ และวันหนึ่งก็มาถึง วันที่ทุกอย่างสำเร็จ แต่กลับกลายเป็นวันที่อีกคนไปต่อไม่ได้

     เมื่ออุบัติเหตุในครั้งหนึ่งที่เกิดกับโคมาริจึงทำให้ตาของโคมาริมีปัญหาและโคมาริจึงต้องลาออกจากการเป็น “Air Girl” และวันหนึ่งเธอก็มาขอให้มิชิมะพาเธอเข้าไปในห้องนักบินและได้จับคันโยกก่อนที่เธอจะกล่าวลามิชิมะด้วยความหวังครั้งสุดท้าย และทั้งสองก็จากกันจนไม่พบหน้ากันอีก

{ปัจจุบัน}

     เมื่อหลานของโคมาริมาพบมิชิมะ และทำความฝันของน้าสาวให้เป็นความจริงๆได้ โดยที่ตัวเองสามารถเป็นนักบินหญิงครั้งแรกได้สำเร็จ ถือว่าเป็นการประกาศเกียรติยศของความเท่าเทียมกันของสตรีและบุรุษไปอีกก้าวหนึ่ง

ความสำคัญของเรื่องราวในเรื่องนี้

     เรื่องนี้ทำให้ฉันเดาผิดเกี่ยวกับเส้นทางรักของซาโนะ โคมาริ (Hirose Suzu) และมิชิมะ ยูกิ (Sakaguchi Kentaro) เพราะตอนที่มิตสึกิพูดว่า ให้ทั้งคู่ต้องมีครอบครัว ฉันก็เข้าใจว่า ทั้งคู่จะรักกัน แต่เปล่าเลย เพราะว่า กลายเป็นว่า ตอนจบเล่นเงิบ

     เรื่องนี้สอนให้เราเห็นถึงความสำคัญของคำว่า “ไม่แน่นอนในชีวิต” เพราะเรามั่นใจว่า “โคมาริมีใจให้กับมิชิมะ” แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะดึงคนรักให้ตกต่ำไปกับเธอ เพราะคนรักกำลังจะไปได้สวยจากการต่อสู้แสนยาวนาน ดังนั้น ทำให้โคมาริเลือกเส้นทางแบบนี้ และโคมาริเลือกที่จะยอมจากไปด้วยความรักและความหวังเช่นกัน

[หนูขอบอกความฝันว่า 

“สักวันหนูจะทำความฝันนั้นให้เป็นจริง”]

LOOK A BREATHE