ถึง คุณช่างรก ที่ไม่อยากลืม
คุณรู้ไหมความจริงของการที่เราเป็นนักช่างซื้อ ช่างเก็บ ไม่ยอมทิ้งอะไรเลย และทำบ้านจนรกบ้าง หรือบางห้องก็สะอาดเกิน นั้นเพราะล้วนเกี่ยวกับความทรงจำของเราที่ไม่อยากลืมทั้งนั้น
ความทรงจำที่ไม่อยากลืมนั้นมีอยู่สองส่วน ได้แก่ ความทรงจำที่ดีและความทรงจำที่เลวร้าย หลายๆครั้งนั้น ความทรงจำที่เลวร้ายที่เราไม่ยอมรับความจริงนั้น ทำให้เราทุกข์เกินที่จะยอมทิ้งมันไป
ฉันตั้งใจแนะนำหนังสือเล่มนี้ให้กับคุณช่างรกทั้งหลาย เพราะเล่มนี้เป็นหนังสือนิยายขนาดพอเหมาะที่เขียนออกมาได้สนุกกับการจัดบ้านอย่างมาก เพราะเมื่ออ่านก็มีแรงจัดบ้านขึ้นมาทันทีทันใดทีเดียว เพราะทำไมงั้นหรือ “ก็เพราะว่า การจัดบ้านก็คือการจัดใจเราให้เป็นไปตามที่เราควรจะเป็นอย่างมีระเบียบวินัย”
หนังสือเล่มนี้เริ่มต้นด้วยคุณแม่ตัดสินใจไปขอคำแนะนำจาก “โทมาริ โอบะ” นักจัดตกแต่งบ้านที่คิวยาวสุดๆมาช่วยเหลือลูกสาวตัวเองที่ชื่อ “ฮารุกะ” เพราะห้องของของฮารุกะนั้นรกสุดๆ และโทมาริได้พูดคุยกับฮารุกะจนพบปมในใจว่า “เธอแอบชอบผู้ชายมีเจ้าของ และผู้ชายคนนี้ก็จงใจหลอกเธอ โดยบอกว่า จะหย่ากับภรรยาเก่า” และโทมาริช่วยเหลือปลดปมในใจของเธอได้ในที่สุด
“คุณๆเคยเก็บของมากมาย จนไม่สามารถทิ้งได้ไหม
ถ้าเมื่อไหร่ที่คุณเป็นแบบนี้
คุณลองถามตัวเองถึงปมบางอย่าง
แล้วตัวของคุณนั้นล่ะ
จะเป็นผู้ที่ทิ้งของอย่างมีสติได้ในที่สุด”
โทมาริเดินทางมาหาเท็นโซ ช่างฝีมือทำปลาแกะสลัก ที่ไม่ยอมลืมภรรยาเก่าที่เสียชีวิตไปแล้ว โดยที่หลังจากภรรยาเสียชีวิตไป เขาไม่ทำอะไรเลย นอกจากนอน กิน ดู และปล่อยให้ลูกสาวทำตลอด ลูกสาวทนไม่ไหว จึงไปขอร้องให้โทมาริมาช่วย และโทมาริได้มาคุย และแนะนำวิธีแนะแนวกันไป
โดยก่อนอื่นให้ หลานชายผู้ไม่เข้าสังคมมาอยู่กับตา (เท็นโซ) ผู้ไม่เข้าสังคม และเมื่อทั้งคู่ค่อยๆเปิดใจกัน เรื่องราวทุกอย่างก็ค่อยเปิดทีละนิด ซึ่งหลายครั้ง “เราไม่จำเป็นต้องทิ้งทุกอย่าง แต่เราแค่เก็บบางอย่างให้อยู่ในที่ๆควรจะอยู่อย่างมีคุณค่า”
โทมาริเดินทางมาหาคุณเอโกะ หญิงชราผู้ซึ่งไม่มีลูกหลานต้องการ นั้นเพราะการจัดบ้านหรือเพราะอะไรกันแน่ ฉันขอบอกว่า คุณทุกคนต้องลองเปิดใจ คุณทุกคนจะพบว่า “เรื่องราวในตอนนี้ คือ เรื่องของเส้นผมบังภูเขาเท่านั้น” เมื่อเรานำเส้นผมนั้นออกไป เราจะเห็นทิวทัศน์ที่สวยงามของภูเขาได้อย่างชัดเจน
และเคสสุดท้ายคือ เคสที่คุณมามิโกะ ผู้ซึ่งไม่ลืมเรื่องราวที่ลูกชายตัวเองตายตอนอายุน้อยเพราะอุบัติเหตุ ดังนั้น เธอทำความสะอาดได้เพียงแค่ห้องเดียว ซึ่งนั้นก็คือ ห้องที่ลูกชายเธอตายไปแล้ว ส่วนห้องอื่น เธอไม่มีใจที่อยากจะทำ เมื่อโทมาริมาพบเรื่องราวนี้เข้า โทมาริตัดสินใจที่จะนำพา ครอบครัวที่ลูกชายเสียชีวิตทั้งหมดมาคุยกัน เพื่อให้มามิโกะอยู่กับความเป็นจริงและทำใจยอมรับเรื่องราวทั้งหมดได้อย่างเร็ว
“ฉันเข้าใจทุกคนเหมือนกับที่ฉันเข้าใจคุณมามิโกะว่า
ไม่มีใครเข้าใจเราได้ดี
เท่ากับคนที่ประสบปัญหาเดียวกับเรา
ทุกคนปลอบเราได้ทั้งโลก
แต่มีแค่กี่คนที่เข้าใจปัญหานั้นอย่างแท้จริง
ถ้าไม่ใช่คนเหล่านั้นที่ประสบปัญหาเช่นเดียวกัน”
เพราะฉันเชื่อมั่นว่า คุณช่างรกทั้งหลายค่อยๆใช้เวลาในการเยียวยา รักษาจิตใจตัวเอง จนถึงเวลาและจังหวะของชีวิตในการที่เก็บมันไว้เพียงแค่ในความทรงจำ ฉันไม่เคยขอให้คุณลืม แต่ฉันขอแค่ให้คุณอยู่กับความเป็นจริงให้ได้ นั้นก็พอแล้ว
“ความจริงนี้ คืออะไร มากกว่านี้
ทุกคนมี ความจริงที่ ไม่อยากเผย
เพราะเมื่อไหร่ ที่คุณรู้ คุณเปรียบเปรย
ทุกข์ทุกเคย คงบังเกิด ในทุกวัน”
ป.ล. ฉันเข้าใจคุณช่างรกและขอบคุณที่คุณช่างรกแบ่งปันเรื่องราวให้ฉันฟังในครั้งนี้ ดังนั้น ฉันมั่นใจว่า หนังสือเล่มนี้จะช่วยคุณเยียวยาคุณได้ และจะทำให้บ้านอันเป็นที่รักของคุณ ซึ่งเปรียบ “บ้านคือใจ” สะอาด ปลอดภัย และน่าอยู่ โดยเพียง “จัดบ้านเหมือนจัดใจ”
จาก คนที่รู้จักการจัดใจ
LOOK A BREATHE
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in