ใบปิดภาพยนตร์อนิเมชั่นเรื่อง

ยามสายฝนโปรยปราย (The Garden of Words)

หนังสือเรื่อง ยามสายฝนโปรยปราย

“เสียงฟ้าร้องสนั่นดังทั่วฟ้า

ท้องนภามืดครึ้มไร้หยาดฝน

เพียงครู่หนึ่งอาจโปรยปรายในบัดดล

เจ้าจักคงอยู่ข้างกายเคียงกันหรือ

เสียงฟ้าร้องดังทั่วฟ้า

ท้องนภามืดครึ้มไร้หยาดฝน

แม้นพิรุณมิโปรยปรายในบัดดล

จักคงอยู่ขอเพียงเจ้าเคียงกัน”

-- กลอนที่ยูคิโนะพูดกับทาคาโอะ --

     หนังสือเล่มนี้เหมาะสำหรับทุกคนที่เคยแอบรักคนที่ไม่ควรรักไหม เพราะเมื่อเรารู้แล้วว่า คนๆนั้นคือคนที่เรารักและเรากลับไม่ควรรัก เพราะมันมีเส้นบางๆของคำว่า “ศีลธรรม” ขั้นกลางไว้ระหว่างครูกับนักเรียน แล้วทาคาโอะกับยูคิโนะจะรักกันได้อย่างไร

“การแอบรักข้างเดียวมันเปล่าเปลี่ยว

ชีวิตเดียวดายเหลือเกินเวลารัก

ถึงแม้ว่าเหงาก็ต้องทนอยู่สัก

แต่ว่ารักข้างเดียวเรื่อยไป”

การวัดเท้าให้คนที่หลงรัก

     ในขณะวันที่สายฝนโปรยปรายลงมา ทาคาโอะตัดสินใจโดดเรียนและเดินทางไปที่สวนอุเอะโนะ ก่อนที่จะเดินทางไปยังศาลากลางน้ำและพบกับเธอ คนที่เขาไม่รู้จักว่า คือใคร และเขาเจอเธอทุกครั้งเมื่อยามฝนโปรยปราย ทำให้เขาตกหลุมรักเธอเข้าอย่างจัง ถึงแม้เธอและเขาไม่รู้จักชื่อกัน แต่เขารู้สึกไว้ใจที่จะเล่าเรื่องของเขาให้เธอฟังว่า และเขาอยากทำรองเท้าให้กับเธอ

     ทาคาโอะกลับบ้านไปและพบว่า แม่ของเขากำลังหนีไปอยู่กับคุณชิมิสึ แฟนใหม่ที่อายุน้อยกว่ากันถึงรอบหนึ่ง ส่วนโชตะพี่ชายก็กำลังจะย้ายออกไปอยู่กับแฟนสาวที่ชื่อริกะ โชตะไม่อยากให้ริกะทำงานแบบนี้ แต่เมื่อรู้ว่า ริกะเปลี่ยนไม่ได้ก็ยอมรับ และส่วนแม่ของทาคาโอะหนีไปก็ตัดสินใจกลับมาดูว่า ลูกตัวเองตัดสินใจอย่างไรเกี่ยวกับอนาคต

ความฝันที่ต้องใช้ความมุ่งมั่นเดินไปถึง

     ในขณะนั้น ทาคาโอะตัดสินใจที่จะไปวัดเท้าให้ผู้หญิงคนนั้น และตั้งใจทำรองเท้าคู่หนึ่งมา ถึงแม้ว่า รองเท้าคู่นี้จะยังไม่ดีพอ แต่ทาคาโอะก็พร้อมที่อยากจะก้าวไปกับผู้หญิงคนนี้ให้ถึงสุดทางฝัน ถึงแม้จะไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้ก็ตาม

ความสวยงามของธรรมชาติ

     ส่วนผู้หญิงคนที่ทาคาโอะเจอคือ อาจารย์ยูคิโนะ อาจารย์สอนวรรณกรรมในโรงเรียนของทาคาโอะ และยูคิโนะไปโรงเรียนสอนหนังสือไม่ได้เพราะมีเรื่องกับโชโกะ เด็กนักเรียนหญิงที่เคยหลงรักยูคิโนะ แต่วันหนึ่งตัวเธอดันคบกับแฟนชื่อ “มาคิโนะ” และเมื่อแฟนหนุ่มอย่างมาคิโนะมาชอบยูคิโนะ จึงทำให้เธอโกรธ และแกล้งยูคิโนะ จนยูคิโนะเครียดและไม่อยากมาโรงเรียน 

      แต่สุดท้าย ยูคิโนะตัดสินใจที่จะลาออกจากโรงเรียน และในวันนั้นเองที่ เธอบังเอิญเจอกับทาคาโอะ ทำให้ทาคาโอะโกรธที่โชโกะทำยูคิโนะ จนเธอลาออก และทาคาโอะตัดสินใจไปทะเลาะกันเพื่อยูนิโนะ ก่อนที่ทาคาโอะตัดสินใจไปหายูคิโนะและสารภาพรักกัน

(อนิเมชั่นจบแบบทันทีว่า “เหมือนไม่ได้กันหรืออะไรก็สุดแต่คิด ทำให้หนังสือเล่มนี้เลยมาอยู่ที่มือเราว่า “สรุปทั้งคู่ตะคู่กันไหม”)

สถานที่สวยงามท่ามกลางเมือง

     ทั้งคู่ตัดสินใจแยกย้ายกันไปเดินตามทางของตัวเอง โดยที่ทาคาโอะก็เดินทางไปอิตาลี ไปเรียนเป็นช่างทำรองเท้า และยูคิโนะไปเป็นอาจารย์ที่บ้านเกิดเพื่อดูแลแม่ และในไม่ช้าทั้งคู่กลับมาเจอกันและรักกันในที่สุด

หลังปกของหนังสือเรื่อง ยามสายฝนโปรยปราย (The Garden of Words)

     หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่อ่านแล้วสนุกตามว่า แต่ละคนจะเป็นยังไงและทำให้เรารู้ถึงว่า ในความรู้สึกของแต่ละคนนั้นคิดอย่างไรบ้าง และชีวิตของแต่ละคนที่ต้องเดินตามทางของตัวเองเป็นแบบไหน ซึ่งทำให้เราสนุกไปเรื่อยๆจนจบ และอ้าว จบแล้วหรือเนี่ย เป็นหนังสือเล่มหนากว่าปกติ แต่ก็ถือว่า หนากว่าหลายเล่มที่ผ่านมา ซึ่งทำให้มีความสุขสุดๆกับรักครั้งนี้ของทั้งคู่

เมื่อฝนตกจะพบว่าทั้งคู่เจอกัน

“ขมขื่น ซ่อนรักไว้ ดุจดอกฮิเมะยูริ 

เบ่งบานในคิมหันต์ อย่างเดียวดาย”

— หน้า 279 —

Look A Breathe