หนังสือเรื่องขัปปะ

หน้าปกอีกฉบับหนึ่งของหนังสือเรื่อง ขัปปะ (ฉบับไทย)

“สังคมวิปริตหรือจิตใจมนุษย์วิปาลาสกันแน่”

     หนังสือเล่มนี้เหมาะสำหรับผู้ใหญ่ที่ผ่านชีวิตมาอย่างโชกโชนและอ่านเพื่อที่จะตรวจสอบชีวิตตัวเองว่า เราเป็นใครในนี้หรือเปล่า เพราะเราอาจจะเล่นบทบานที่เป็นทั้งผู้กระทำและถูกกระทำ (ไม่เหมาะกับเด็กอ่าน)

“ขัปปะคือจิตใจอันไม่สงบ

หรือจะลบความทุกข์ไปจากไหน

ชีวิตก็ต้องเดินทางจากไป

ดินแดนไกลที่เกิดจิตรับได้”

หน้าปกเรื่อง ขัปปะ (ฉบับภาษาอังกฤษ)

     คนไข้หมายเลข 23 ของโรงพยาบาลโรคจิตแห่งหนึ่งที่หน้าตาดูเด็กเกินกว่าอายุเล่าให้ฟังถึงเรื่องราวการผจญภัยของตัวเองในดินแดนขัปปะว่า “วันหนึ่ง เขาพบขัปปะตัวหนึ่ง” และเผลอเข้าไปในดินแดนขัปปะ และได้พบกับเรื่องราวผจญภัยสุดแสนแปลก แหวกแนวมากมาย

     หลังจากที่เขาตื่นขึ้นมาในดินแดนของขัปปะ เขาพบว่า “เขาถูกยินดีต้อนรับให้เป็นมิตรกับขัปปะ” เขาเริ่มต้นเรียนรู้ภาษาและวัฒนธรรมของขัปปะ ซึ่งเขามีขัปปะที่สนิทใจหลายตัว แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งขัปปะที่เป็นกวีชื่อ ทค

ขัปปะในภาพวาด

     เขาได้เรียนรู้วิถีชีวิตของขัปปะตัวเมียที่จะเลือกรักผู้ชาย โดยการวิ่งตามไล่ล่าผู้ชายคนนั้น จนหลายตัวก็ถึงแก่ความตาย และไม่เพียงเท่านั้น ความอิจฉาริษยาของเหล่าสตรีนั้นก็นำทุกข์มาให้แก่บุรุษอย่างมาก เพราะหลายครั้ง ขัปปะสตรีชอบยั่วยวนให้ขัปปะบุรุษหลงไหลได้ปลื้มจนถึงแก่ความตาย

ขัปปะตัวเมียเปลี่ยนสีเหมือนกิ่งก่า ที่เปลี่ยนตามสภาพไปได้เรื่อยๆ

     และเขายังพบว่า มีเรื่องราวสุดแสนจะแปลกในการคลอดลูกที่จะสอบถามว่า “ลูกอยากมาเกิดไหม” และขัปปะก็จะมีความเครียดและกังวลที่เกี่ยวกับสายพันธุ์ไม่ดีมาก โดยมีความคิดว่า “จะนำสายพันธุ์ที่ดีผสมกับไม่ดี” อย่างเช่น ขัปปะที่เป็นเจ้านายเอาขัปปะสาวใช้เป็นเมีย เป็นต้น

ขัปปะตัวน้อยที่ดูน่ารัก

     และวันเวลาก็ผ่านไป จนวันหนึ่งวันที่เจ้าขัปปะกวีชื่อ ทค ตัดสินใจยิงปืนฆ่าตัวเองตาย และหลายๆอย่างเขาก็เริ่มทนความสะอิดสะเอียนของสังคมในขัปปะไม่ไหว จนเขาตัดสินใจที่อยากกลับมายังโลกที่เขาจากไป และเมื่อเขากลับมา เขายิ่งพบความเหม็นกลิ่นมนุษย์และความขยะแขยงมากขึ้น จนเขามาจบที่โรงพยาบาลบ้า และเขาคือคนไข้หมายเลข 23 นั้นเองโดยที่ยังมีขัปปะหลากหลายมาเยี่ยมไข้

หนังสือหลังปกของเรื่องขัปปะ

     หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่อ่านแล้วเกือบทุกบรรทัดคือ การเสียดสีสังคมอย่างเห็นได้ชัดว่า “จะเป็นที่ขัปปะเปลี่ยนสีผิวตามพื้นผิวธรรมดาเหมือนที่มนุษย์ที่ทำตัวเหมือนกิ่งก่าเปลี่ยนสีตามสังคม” หรือ “การที่มนุษย์ทั้งหลายผู้บ้าวัตถุนิยมและชอบทำตามกระเเสรักษ์โลก รักษ์ธรรมชาติแต่การกระทำตรงข้าม ก็ไม่ต่างจากขัปปะที่กระทำไม่ตรงกับคำพูด” เป็นต้น

ปิดท้ายด้วยขัปปะที่ตัวตนเป็นแบบนี้

“เรียกร้องเสรีภาพและความยุติธรรม

ต่อคนอื่นมากเท่าไหร่ก็ได้ และควรมอบเสรีภาพ

และความยุติธรรมเหล่านั้นให้คนอื่นเช่นกัน”

Look A Breathe