รูปภาพนี้ หนังสือที่ผลิตโดยสำนักพิมพ์ NB LITE

(ปาฏิหาริย์ ร้านอาหารเทพเจ้า เล่มแรก)

“ร้านอาหารกับเทพเจ้า 

เข้ากันได้อยู่นะ”

“ครอบครัวนี้ สร้างสรรค์ ร้านอาหาร

ลูกสองมา ต่อยอด ส่งความรัก

ให้อาหาร ทุกจาน ส่งประจักษ์

ว่าความรัก นี่คือ เอาใจใส่”

     เราไม่เคยอ่านหนังสือที่เกี่ยวกับอาหารและรู้สึกสนุกสุดจนวางไม่ลง กลมกล่อม ฟีลกู๊ด และหิวขนาดนี้มาก่อน เพราะหนังสือเล่มนี้จะมีทริคการทำอาหารพร้อมกับส่งความสำคัญของคุณค่าของชีวิตใส่เข้าไปในอาหารทุกจานด้วย (ทุกคนซื้อมาอ่านเถิดค่ะ ของควรมีและคุ้มค่า)

รูปภาพนี้ ปาฏิหาริย์ ร้านอาหารเทพเจ้า เล่ม 2

(รอแปล แต่นี้คือหน้าปกของญี่ปุ่นค่ะ)

     และการผูกเรื่องที่นำเทพเจ้ามาช่วยในการทำอาหารในแต่ละเมนูพร้อมผูกกับเรื่องราวชีวิตที่หลากหลาย พร้อมมุขขำๆที่ปล่อย ทำให้เราอ่านไป หิวไป ขำไป ตื่นเต้นไปว่า เรื่องราวจะจบอย่างไร และเราชอบตรงที่นักเขียนผูกเรื่องให้วิญญาณเข้าร่างคนและคนกับวิญญาณก็ยังสื่อสารกันได้ แถมคนทำหน้าที่เชื่อมความหวังดีต่อกัน และพออ่านถึงจบ เราคิดว่า ต้องมีเล่มต่อแน่ๆ ซึ่งก็เป็นอย่างที่คิด เพราะมีเล่ม 2 จริงๆ

“ความจริงที่ซ่อนอยู่ในจานอาหารนั้น

คือ ความทรงจำที่มีร่วมกันที่ดีที่สุด”

รูปภาพนี้ หมีแอบบี้กับพี่หมีขาวคิดว่า 

เล่มนี้เหมือนกับหนังสืออาหารทั่วไป เลยตัดสินสะบัดก้นให้ 

แต่ปรากฎว่า พอได้อ่านที ผมทั้งสองก็ต้องหันหลังให้ครับ

เพราะผมทั้งสองน้ำตาไหล

ไม่กล้าให้ใครเห็นด้านซึ้งกินใจของพวกผมทั้งสองครับ

     เท็ตสึชิตัดสินใจออกจากงานที่บริษัทนรกนั้นมาทำงานร้านอาหารของพ่อแม่ที่เสียไป เพราะดันเผลอตกปากรับคำน้องสาวอย่าง ชิโฮะแล้ว แต่ทำไงดีล่ะ ในเมื่อผู้ชายอย่างเขาที่วันๆใช้มือขีดเขียน ใช้สมองคิดตาม และไม่เคยทำอาหารมาก่อน เขาทำอาหารเป็นได้ไง ดังนั้น เมื่อไม่มีอะไรจะเสียหายในชีวิตแล้ว เขาตัดสินใจไปขอพรจากเทพเจ้าให้ช่วยผมหน่อย

     และเทพเจ้า (かみさま) ที่ไปขอ ดันตกปากรับคำให้ตามคำขอ โดยคนแรกที่ส่งมาคือ คุณป้าใจดี อย่างคุณโทคิเอะ ที่สอนทำไก่ทอดนัมบังสุดพิเศษให้ลูกชายที่ชื่อ อัตสึชิทาน เพราะคุณป้าภูมิใจและรักในตัวลูกที่สุด ส่วนลูกก็ชอบอาหารแม่และกล้าที่จะเผชิญกับความจริง

     ส่วนคนต่อไป ไม่ว่าจะเป็นอาจารย์ที่ห่วงใยลูกศิษย์ในเมนูอาหารข้าวหน้าไข่เทมปูระที่ทำเพื่อบอกว่า ห่วงลูกศิษย์ที่สุด แม่สะใภ้ที่เข้มงวดลูกสะใภ้แต่รักลูกสะใภ้ในเมนูซุปมิโสะหมูใส่เครื่องแน่นๆเพื่อหลานในท้อง และคุณจิล คนฝรั่งเศสที่รักและเอาใจใส่คนรักอย่างโชโกะอย่างมากด้วยเมนูข้าวห่อไข่สไตล์ฝรั่งเศสกับดอกไม้ดอกที่ร้อยที่มอบให้เธอคนเดียว

รูปภาพนี้ หนังสือเล่มนี้ หน้าปกเหมือนไทย แต่เป็นภาคญี่ปุ่น

     ในระหว่างที่เท็ตสึชิพบกับเรื่องราวสุดแสนประทับใจมากมาย ก็ต้องมาเจอกับข่าวลือแย่ๆที่เคนจิ ผู้ชายนักรัก นักตื้อชิโฮะ น้องสาวสุดที่รัก ปล่อยข่าวลือปลอมว่า ร้านสกปรก มีขาปีเตอร์โผล่มา และทั้งคู่จึงตัดสินใจเดินทางไปขอพรกับเทพเจ้าอีก เพื่อขอพบพ่อเเม่เขาสักครั้งหนึ่ง และทั้งคู่ได้พบพ่อแม่จริงๆ และเมื่อทั้งสองคนพร้อมสองวิญญาณเดินกลับบ้าน และทำอาหารกัน ได้พบกับลูกค้าประจำทั้งสี่คนมาให้กำลังใจ และได้กินอาหารเมนูเด็ดของร้านคือ ไก่ทอดคาราอาเกะ ซึ่งทำให้นึกถึงวัยเยาว์ และในไม่ช้า เรื่องร้ายๆก็ผ่านไป และปิดท้ายด้วยเรื่องราวของสองพี่น้องที่พร้อมเสริฟอาหารเมนูสุดแสนอร่อย กินง่าย เคล้าความทรงจำในเมนูโอเด้งร้อนๆค่ะ

เกร็ดเล็กผสมน้อย

รูปภาพนี้ ไก่ทอดนัมบัง

     เราว่า นักเขียนผูกเรื่องได้ซึ้งกินใจมาก โดยนำเรื่องราวของ “อาหารกับความรัก” ผูกให้สนุกด้วย โดยการสื่อความสำคัญของครอบครัว อย่างเช่น ที่มาของชื่อร้านอาหาร ก็คือ การรวมชื่อพ่อแม่และลูกไว้ด้วยกัน เหมือนดั่ง ถึงไม่มีพ่อแม่อยู่แล้ว ก็ยังมีความรักของพ่อแม่ทักทอผ่านร้านอาหารร้านนี้

     แล้วยังเรื่องราวของคนอื่นๆ ที่มีอาหารสื่อถึงใจและส่งใจไปบอกคนเหล่านั้นว่า “รักครั้งนี้ชัดเจนที่สุด” อย่างเช่น ครูจอมดื้อที่ไม่กล้าชมอาหารศิษย์ตรงๆว่า อร่อย แม่สามีจอมเนี๊ยบที่ไม่กล้าบอกลูกสะใภ้ตรงๆว่ารัก เป็นต้น และเรื่องราวทั้งหมดนี้ มีสื่อกลางคือ เท็ตสึชิในการเป็นตัวกลางสื่อสารเรื่องราวทั้งหมดและส่งความรักพร้อมความหวังดีผ่านอาหารทุกจานไปยังทุกคนที่วิญญาณต้องการสื่อสาร

รูปภาพนี้ หลังปกหนังสือเรื่องปาฏิหาริย์ ร้านอาหารเทพเจ้า

“ความทรงจำที่ดีอยู่ในอาหารจานนี้”

Look A Breathe