“ใครเปิดได้ใบนี้ ต้องอยู่กับปัจจุบัน”

รูปภาพนี้ เมื่อเราจับเซียมซีได้เบอร์ที่ ๕

“คำจากลา คิมหันต์ ปลายอุโมงค์

ชีวิตโล่ง จากใจ ไม่สูญหาย

อดีตร้าย จากไป ไม่กลับกลาย

ชีวิตหาย อยู่ที่ ปัจจุบัน”

รูปภาพนี้ หนังสือจากเล่มอื่นของนักเขียนท่านนี้ (อยากให้มีคนแปล)

     ครั้งแรก ตอนเราอ่านหนังสือเล่มนี้ เรายังไม่ได้ดูชื่อนักเขียน และเรารู้สึกว่า ล้ำมาก เขียนเหมือนกับชินไคเลย แต่พอเราไปดูว่า นักเขียนคนไหนเขียน กลายเป็นว่าคือ คุณ เมอิ ฮะจิโมะคุ และผูกเรื่องตื่นเต้นและเข้ากับไซไฟพร้อมกับชีวิตที่ค้นหาได้เป็นอย่างดี

รูปภาพนี้ หนังสือเรื่องนี้ (ภาคญี่ปุ่น) ซึ่งเราหารูปนักเขียนไม่เจอ

     ก่อนอื่น ต้องขอบอกก่อนว่า วันนั้นของช่วงบ่ายที่เราเปิดดูออนไลน์และสะดุดกับชื่อหนังสือเล่มนี้มาก ชื่อดูแปลกๆ แถมหน้าปกก็น่าอ่าน เราเลยตัดสินใจซื้อมา

“เราขอบอกว่า เพื่อนๆทุกคนดูเถิดค่ะ

ไม่ผิดหวังแน่นอน”

     และเราไปค้นหาข้อมูลมาจนพบว่า เรื่องนี้นำไปทำเป็นอนิเมชั่นภายในปีนี้ ซึ่งเราก็คงจะรอดูอีกเรื่องหนึ่ง และเรายังคิดอยู่ว่า ระหว่างอนิเมชั่นเรื่องนี้กับ Alice in Borderland เรื่องไหนนะที่จะมาก่อนกัน

รูปภาพนี้ ภายในเล่มของหนังสือเรื่องนี้

“รู้จักอุโมงค์ ‘อุระชิมะ’ รึเปล่า?

ถ้าเข้าไปในนั้น เราจะได้ทุกอย่างที่ต้องการ

แต่สิ่งแลกเปลี่ยนคืออายุที่เราจะเพิ่มมากขึ้น ”

ตำนานที่ลอยเข้ามาสู่หูของโทโนะ คาโอรุ

     ชีวิตครอบครัวที่อบอุ่นของโทโนะ คาโอรุต้องเปลี่ยนไป หลังจากที่แม่หายตัวไปและคาเรนน้องสาวได้เสียชีวิต พ่อได้เปลี่ยนไปและพูดว่าเขามากขึ้น โดยเฉพาะบอกว่า เขาคือลูกชู้ ทำให้โทโนะคิดว่า ถ้าหากเขาเป็นคนหายไปจากโลกนี้แทนคาเรน ทุกคนคงมีความสุขกว่านี้

     วันหนึ่ง โทโนะได้ยินเกี่ยวกับตำนานของอุโมงค์อุระชิมะ และครั้งแรก เขาคิดว่า เป็นตำนาน แต่ปรากฎว่า วันหนึ่ง เขาไปเจอกับอุโมงค์นี้เข้า และเขาได้เดินเข้าไป พร้อมกับพบนกแก้วของตัวเองที่ตายไปแล้วและรองเท้าของคาเรนที่ทำหายไป แต่เมื่อเขาออกมาจากอุโมงค์ กลายเป็นว่า เขาหายไปหลายวัน

รูปภาพนี้ ความน่ารักของโทโนะกับฮานาชิโระ

     วันนั้นเอง หลังจากที่เขาหายกลับมา เพื่อนๆหลายคนในห้องก็ตกใจ และเขาก็พบกับเด็กนักเรียนใหม่ที่ชื่อ ฮานาชิโระ อันซุ ฮานาชิโระเป็นผู้หญิงออกแนวแข็งๆ ดังนั้น เธอชอบโดนคาวาซากิรังแก แต่เธอก็สู้ตลอด และวันหนึ่ง เธอแอบตามโทโนะเข้าไปในอุโมงค์

     ความรู้สึกแรก โทโนะตกใจมากที่เห็นฮานาชิโระ แต่แล้วในเมื่อความลับปิดไม่มิดแล้ว โทโนะเล่าให้ฮานาชิโระฟัง และฮานาชิโระตัดสินใจที่จะทำการทดลองเรื่องนี้กับโทโนะ ซึ่งโทโนะยินดี เพราะจะได้มีเพื่อนร่วมเดินทางด้วยกัน

รูปภาพนี้ ความลับของอุโมงค์

     ในขณะที่ทั้งสองทำการทดลองและเริ่มเข้าใจเกี่ยวกับอุโมงค์ของกาลเวลานี้มากขึ้น ซึ่งขณะนั้นเอง คาวาซากิก็แกล้งฮานาชิโระหนักขึ้น แต่เธอก็สู้ จนกระทั่งวันหนึ่ง เธอเอาคืนบ้าง คาวาซากิรดันรู้สึกตกใจกลัว และไม่กล้ามาเรียนหนังสืออีก ส่วนฮานาชิโระนั้น ก็ตัดสินใจถามโทโนะว่า เขาชอบคาวาซากิไหม พอรู้ว่า โทโนะไม่ชอบ ฮานาชิโระก็ดีใจ เพราะจริงๆแล้ว ฮานาชิโระรู้สึกรักโทโนะ

     วันนั้นเอง วันที่เขาจะไปอุโมงค์กันอีกครั้ง โทโนะมาบอกกับฮานาชิโระว่า เขาต้องไปหาคาวาซากิ ซึ่งฮานาชิโระขอตามไปด้วย และทั้งคาวาซากิและฮานาชิโระก็ให้อภัยกันและกัน ก่อนจะกลายเป็นเพื่อนกัน เพราะคาวาซากิรู้แล้วว่า ไม่มีใครเป็นเพื่อนแท้เลยสักคน

รูปภาพนี้ ความจริงในอุโมงค์

     “พออ่านมาถึงตรงนี้ เรารู้สึกเห็นใจคาวาซากิ ผู้หญิงที่คิดว่า ตัวเองโดดเด่น แต่เมื่อถึงจุดต่ำต้อย จุดที่ไม่มีคนสนใจจริง ก็ทำให้เด็กวัยรุ่นคนหนึ่งรู้สึกถึงความล้มเหลวในชีวิตอย่างไม่เป็นท่าได้เหมือนกัน

     ส่วนฮานาชิโระเป็นคนที่มีปัญหาครอบครัวเหมือนกัน คือ เธออยากเป็นนักเขียนการ์ตูน แต่พ่อแม่ไม่เห็นด้วย และย้ายเธอมาอยู่ที่ต่างจังหวัด พอเธอเจอโทโนะ เธอก็รู้สึกว่า เธอเจอคนพวกเดียวกันและเจอคนที่เข้าใจเธอ เพราะโทโนะเป็นคนแรกที่บอกว่า งานเขียนของเธอสนุก และให้กำลังใจเธอเพื่อทำงานเขียนต่อไป

     และโทโนะเป็นผู้ชายที่เครียดจากการตายของน้องสาว และเศร้าจากที่แม่ยอมรับตัวไม่ได้ พ่ออยากมีบ้านใหม่โดยแกล้งทำเป็นดีกับตัวเอง โทโนะคิดเสมอว่า ถ้าทุกคนได้คาเรนกลับมา ครอบครัวคงกลับมาอบอุ่นเหมือนเดิม ดังนั้น โทโนะตัดสินใจที่จะเข้าอุโมงค์คนเดียว และเขาก็ตัดสินใจไม่ทำลายความฝันของฮานาชิโระที่อยากเป็นนักเขียน”

รูปภาพนี้ ชีวิตที่หลังออกจากอุโมงค์คืออะไร

“พี่ชายก็ต้องใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบันด้วย”

คาเรนบอกกับโทโนะก่อนจะแยกกัน

     ฮานาชิโระมาบอกกับโทโนะว่า เธออยากเข้าไปในอุโมงค์นี้เพราะอยากให้เป็นคนพิเศษ แต่เธอรู้สึกลังเลที่จะเข้าไปพร้อมกับโทโนะเพราะว่า เธอกำลังจะได้เป็นนักเขียน และบรรณาธิการบอกว่า หนังสือของเธอสนุกแต่ยังไม่สุด ซึ่งโทโนะเข้าใจ และโทโนะบอกให้ฮานาชิโระอยู่ที่นี้ทำความฝันของเธอ และโทโนะตัดสินใจเข้าไปในอุโมงค์ และเมื่อเจอคาเรน คาเรนไม่ยอมไปด้วย และบอกให้พี่ชายกลับไป 

     ส่วนฮานาชิโระมาที่อุโมงค์ดันพบจดหมายของโทโนะ ทำให้เธอตัดสินใจรอโทโนะ เพราะเธอก็รู้สึกรักโทโนะเช่นเดียวกัน แต่แล้วเมื่อรอนานวันเข้า วันเวลาผ่านไปที่เธอเป็นนักเขียนแล้ว โทโนะยังไม่กลับมา ดังนั้น เธอตัดสินใจไปหาโทโนะที่อุโมงค์และพากันออกมา โดยที่อายุทั้งคู่มากขึ้นก็ตาม ถึงแม้หน้าตาจะเหมือนเดิม และฮานาชิโระก็บอกกับโทโนะว่า อยากได้คนที่มาทำอาหารและให้ความช่วยเหลือ คือ การบอกรักอ้อมๆและทั้งคู่ก็เข้าใจกันดี และได้รักกันในที่สุด

     เมื่ออ่านจบ เราจะเข้าใจทุกอย่างว่า ที่โทโนะเข้าไปในอุโมงค์ เพราะว่า  โทโนะกังวลและกลัวกับความจริงที่ทุกอย่างในอดีตเปลี่ยนไปและทุกอย่างไม่เหมือนเดิมอย่างที่เขาคิด ส่วนฮานาชิโระก็กลับเข้าไปในอุโมงค์อีกครั้งหนึ่ง เพราะจะพาคนรักกลับมา โดยที่ฮานาชิโระนั้นยอมรับความจริงทั้งหมดแล้ว และเรื่องราวทั้งหมดนี้สอนให้รู้ว่า

“ความพิเศษที่แท้จริงของอุโมงค์อุรระชิมะคือ

การได้สิ่งที่สูญเสียไปแล้วคืนกลับมาและ

พลังที่จะเผชิญหน้ากับความจริง”

- หน้า 302 -

Look A Breathe