หนังสือเล่มนี้เป็นวรรณกรรมเยาวชนเกาหลี ที่เราถูกตกเพราะปกสวย แต่ถามว่า เรารู้สึกชอบไหม คือ สำหรับเราตอบตามความรู้สึกว่า เราไม่ค่อยชอบเรื่องราวในเล่มนี้เท่าไหร่
รูปภาพนี้ ความรู้สึกหลังอ่านเล่ม
(มันไม่สนุกเลย ไม่รู้ว่าได้รางวัลได้อย่างไร
อ่านไป ก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรจากการอ่านเลย)
เราคิดว่า เราคงชอบแนวเรื่องราวของหนังสือวรรณกรรมเยาวชนของฝั่งไทย ฝั่งไต้หวัน ฝั่งต่างประเทศและฝั่งญี่ปุ่นมากกว่า ถึงแม้เคยอ่านของเกาหลีหลายเล่มก็สนุก แต่ยกเว้นเล่มนี้ ที่ไม่สนุกและน่าเบื่อ เพราะสำหรับเราคือ หนังสือเล่มนี้อ่านตรึงได้แค่บทแรก แต่หลังจากนั้นก็รู้สึกเบื่อกับเนื้อหาแนวนี้ ที่พยายามยัดเข้ามา และเนื้อหาหลายอย่างก็ไม่อินเท่าไหร่ แถมหลายๆอย่างก็ดูไม่ค่อยเข้ากันเท่าไหร่ แต่เราคิดว่า ต้องอ่านให้จบ เพราะเพื่อนอุตส่าห์ซื้อมาให้
“ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน
เปรียบดั่ง เวลาไม่มีอะไรทีแน่นอน”
รูปภาพนี้ กาลเวลาที่ไม่สามารถเรียกคืนมา
หลังจากอนโจต้องสูญเสียบิดาอย่างกระทันหันเพราะอุบัติเหตุรถยนต์ ทำให้อนโจคิดถึงพ่อซึ่งเป็นนักดับเพลิงและช่วยเหลือผู้คนมากมาย อนโจอยากเจริญรอยตามพ่อในการช่วยเหลือผู้คน อนโจตัดสินใจเปิดร้านขายเวลา
“เวลาดั่งวารี ฉันใดฉันนั้น
สายน้ำมิอาจไหลย้อนกลับ”
เปรียบดั่ง
“เวลาเปรียบดุจดั่งดั่งวารี
ที่ไม่มีทางไหลย้อนกลับมา
ชีวิตที่ได้ใช้เวลานั้นก็ลา
จากกันไปมาหมดแล้วไม่มีคืน”
รูปภาพนี้ เวลาในปัจจุบัน
หลังจากอนโจเปิดร้านขายเวลา ก็มีผู้คนมากมายส่งข้อความผ่านการเเชทในโลกออนไลน์ อนโจจะเลือกเรื่องราวที่เธอสามารถช่วยเหลือได้ ไม่ว่าจะนำสิ่งของไปส่งคืน ส่งจดหมาย เป็นเพื่อนกินข้าวกับคุณปู่ ช่วยเป็นเพื่อนกัน หรืออีกหลายอย่าง
รูปภาพนี้ เวลาในอดีต
หลังจากที่อนโจรับมือแก้ไขปัญหาเหล่านี้ อนโจจะได้เข้าไปรับรู้ถึงเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นกับคนทั้งหลายที่ขอความช่วยเหลือว่า อดีตและพื้นฐานของแต่ละคนเป็นอย่างไร และอดีตเหล่านั้นก็ไม่สามารถย้อนกลับคืนมาได้แล้ว มีทั้งเสียดาย ผิดหวัง และเสียใจที่เราไม่ได้ลงมือทำหลายอย่างในอดีตนั้น
รูปภาพนี้ เวลาในอนาคต
เมื่ออนโจได้เปิดร้านขายเวลาไปเรื่อยๆ จนถึงตอนที่มีคนมาบอกกับอนโจว่า ควรถึงเวลาแล้วที่อนโจจะพูดถึงร้านขายเวลาให้กับแม่ฟัง ซึ่งอนโจรู้สึกไม่กล้าในตอนแรกที่จะบอก แต่เมื่อคิดว่า ถ้าปล่อยเวลาไปนาน ก็คงไม่ได้บอกกับแม่สักที ดังนั้น อนโจตัดสินใจบอก
หากเราคิดจะตั้งใจทำอะไรในเวลานี้ เราควรตัดสินใจทำในปัจจุบันนี้เลยจะดีกว่า เพราะหากไม่ได้ทำแล้วกลับมาคิดเสียใจในภายหลัง ก็ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้แล้ว
“เวลาที่มีคุณค่าที่สุด
คือเวลาที่เราตัดสินใจจะทำทันที
และรู้คุณค่าในสิ่งที่ทำ”
Look A Breathe
(LAB)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in