เรื่องราวในเล่มนี้เป็นเรื่องราวที่เขียนมาจากความจริงของนักเขียนที่สังเกตเห็นตอนลูกชายตัวเองมีน้องสาวแล้วเกิดตะโกน โวยวาย กลายเป็นเด็กดื้อ และไม่ยอมขึ้นมา ก็เลยรู้สึกขำ ดังนั้น จึงตัดสินใจ ทำเรื่องราวนี้ขึ้นมา 

     เมื่อพ่อแม่ให้กำเนิดน้องสาวที่ชื่อว่า มิไร ออกมา และได้พามิไรกลับบ้าน ทำให้คุนจังรู้สึกเหมือนกับว่าถูกแย่งความรักไป ดังนั้น

“พฤติกรรมแห่งการเรียกร้องความสนใจจึงเกิดขึ้น”

รูปภาพนี้ เบื้องหน้าของครอบครัวสุขสันต์

     พฤติกรรมของการเรียกร้องความสนใจ เป็นพฤติกรรมที่น่ากลัวอยู่อย่างหนึ่ง เพราะถ้าหากฝึกเด็กให้กลายเป็นแบบนี้ต่อไป ก็อาจนำพาเด็กไปในทางไม่ดี เราเห็นเด็กบางคนเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ก็ยังมีนิสัยนี้อยู่ ซึ่งถ้าเด็กทำก็ดูน่ารักแต่พอเป็นผู้ใหญ่ก็เป็นอย่างอื่นไป แต่จากในเรื่องจะพบว่า แม่มีการดุเพื่อห้ามปราม

“การเลี้ยงลูกให้ออกมาเป็นคนที่ดีได้คนหนึ่ง

ก็ต้องอาศัยการปลูก บ่ม และเพาะ

จนกลายเป็นต้นไม้ที่เข้มแข็งได้”

เปรียบดั่ง

“การตั้งครรภ์นั้นก็ว่ายากแล้ว

คงไม่แคล้วเท่าการเลี้ยงลูกนี้

เลี้ยงให้ลูกกลายเป็นคนดี

ไม่เกเรมีความรู้พร้อมประจำใจ”

รูปภาพนี้ คุนจังเอาแต่ใจ

     หลังจากที่คุนจังเจอน้องสาว คุนจังยิ่งเพิ่มความโกรธเป็นทวีคูณ พาลโกรธ เกลียด พ่อแม่ไปทั่ว และโทษน้องสาวว่า เป็นคนที่มาแย่งความรักของคุนจัง จนกลายเป็นเด็กเอาแต่ใจตัวเอง วันหนึ่ง คุนจังเจอกับมิไร ตอนโต และพบว่า ตัวเขาเองดันรู้สึกสนิทสนมกับมิไรเหมือนกัน แต่ก็ยังไม่อยากยอมรับว่า รักน้องสาวคนนี้

รูปภาพนี้ คุนจังเจอแม่ตัวเอง

     เมื่อยิ่งคุนจังไม่ยอมรับว่า มิไรเป็นน้องสาว ก็พาลคนรอบตัวมากขึ้น วันหนึ่ง คุนจังได้ไปเจอแม่ตัวเองตอนเด็ก และพบว่า แม่ตัวเองเคยเกิดปัญหาเดียวกับคุนจังเรื่องน้องชายเหมือนกัน แต่ผ่านความรู้สึกนี้ไปได้ แม่ชวนคุนจังเล่นจนแม่ถูกดุและถูกตีอย่างหนัก ทำให้คุนจังเสียใจ และเข้าใจแม่มากขึ้น

     หลายวันผ่านไป คุนจังไปเจอปู่ทวดที่พูดถึงการเริ่มต้นทำให้สิ่งที่เราต้องลงมือทำ เพราะไม่งั้นจะเสียใจทีหลัง และการก้าวผ่านความกลัว โดยการเผชิญหน้ากับมัน เป็นสิ่งที่สำคัญ คุนจัง ตัดสินใจกลับมา ฝึกหัดขี่จักรยานด้วยตัวเอง และไม่โวยวายกับพ่ออีก

รูปภาพนี้ ความเข้าใจในครอบครัว

     อยู่ดีๆวันหนึ่ง มีเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เมื่อคุนจังทะเลาะกับพ่อแม่ เรื่องกางเกง จนหนีออกจากบ้าน คุนจังไปเจอตัวเองในอนาคตที่บอกว่า โวยวายอยู่ได้ และคุนจังเดินไปเจอคล้ายๆกับศูนย์แจ้งเด็กหาย แต่คุนจังจำทั้งชื่อพ่อและเเม่ตัวเองไม่ได้ ในขณะที่คุนจังกำลังเห็นมิไรกำลังจะคลานเข้าไปในรถไฟแห่งกระโหลก คุนจังรีบตะโกนขึ้นมาบอกว่า เขาเป็นพี่ชายของมิไรและมิไรเป็นน้องสาวของเขา มิไรจากอนาคตมาพาคุนจังกลับไปได้

และตั้งแต่นั้นมา คุนจังเข้าใจแล้วว่า ไม่มีพ่อแม่คนใดเกลียดลูกตัวเองลงคอ แต่เพราะว่า น้องยังเด็ก เลยต้องดูแลเป็นพิเศษ และพ่อแม่ก็ยังรักลูกเท่าเทียมกันด้วย

“ความรักของพ่อแม่เป็นรักที่บริสุทธิ์

ที่เมื่อลูกทุกคนเปิดใจ ก็จะพบว่า

ความรักของพ่อแม่คือ

ความเสมอภาคและเท่าเทียม”

Look A Breathe 

(LAB)