ณ ที่แห่งหนึ่ง ที่ๆจดหมายส่งถึงกัน เปรียบดั่งความรักของทั้งสองค่อยๆที่จะเบิกบานและรักกันในที่สุด ที่นั้นคือ 

“ทุ่งดอกลาเวนเดอร์”

เรา: เรียกพี่มามีอะไร

เคม: ผมปากแข็ง

เรา: เรื่อง

เคม: อยากบอกบางอย่าง

เรา: อะไร

เคม: ผมรักคุณ

     เคม แกหลอกเราไม่ได้แล้วนะ ครั้งนี้ยังไงก็ไม่ถูกหลอก อย่านะ ไม่ต้องพูดเลย เรากับแกไม่มีทางรักกันได้หรอก เจ้าหมีเคม แกจงไปรักคนอื่นไป

“อย่าปล่อยให้การเข้าใจผิด

ต่อกันเพียงเล็กน้อย

ทำให้เกินการแก้ไขได้”

     เมื่อจดหมายอันแปลกและห้วนส่งมาหาหวาน และหวานพบว่า มันแปลกน่าดู ทำไมไม่รู้บ้างว่า เจ้าของห้องไม่อยู่แล้ว ดังนั้น หวานตัดสินใจเขียนจดหมายตอบกลับไป ทำให้ เขาหรือพัธได้มาเจอเธอ

     เมื่อพัธมาเจอหวาน พัธก็เป็นเพื่อนที่ดีกับหวานที่คุยกันอย่างถูกรสออกชาติ หลายต่อหลายครั้ง ทั้งสองคนก็เข้ากันได้อย่างง่ายดายและเเบ่งปันความคิดเห็นรวมกันได้อย่างดี

     ยิ่งหวานอยู่ใกล้พัธ ก็รู้สึกหลงรักในความเป็นพัธมากขึ้น แต่ไม่กล้าบอก เพราะว่า กลัวว่าพัธจะคิดคนล่ะอย่างกับเธอ ส่วนพัธก็กลัวว่าความเป็นเพื่อนจะหายไป จนกระทั่งวันหนึ่ง พัธเข้าใจผิดคิดว่า หวานมีแฟนที่เป็นฝรั่งคนนั้น และวันนั้นที่เขาเห็นว่า ผู้ชายสองคนอยู่ในห้องกับหวาน ทำให้เขาเข้าใจผิด และเผลอดึงหวานมาจูบ

     หลังจากนั้น ฝรั่งคนที่พัธเข้าใจผิดก็มาบอกว่า เขาเป็นเกย์และไม่ได้ชอบหวาน แถมเขายังบอกว่า หวานชอบพัธอีกด้วย ซึ่งพัธก็ดีใจมากและรีบตามหวานไป จนพบว่า จริงๆแล้ว หวานหนีออกจากบ้านมาเพราะเข้ากับครอบครัวที่รวยมากไม่ได้ และพ่อของหวานยังดูถูกพัธอีก

     พัธรู้สึกเครียดที่ถูกดูถูก แต่พัธก็ยังมาหาหวาน เพื่อแสดงให้พ่อของหวาน เห็นว่า ถึงตัวเองจะจนกว่าหวาน แต่ตัวเองรักหวานและจะดูแลหวาน ปกป้องหวานได้อย่างตลอดไป ในไม่ช้า ทั้งสองก็จบแบบรักกัน

     เรื่องราวในเล่มนี้ มีฉากตอนที่พ่อของหวานดูถูกพัธ เราเข้าใจพัธมาก เพราะถ้าเป็นเราก็รู้สึกว่า มีศักดิ์ศรีคล้ำคออยู่ ถึงเราไม่ได้รวยหมื่นล้าน พันล้าน แต่เรามีความเป็นคนเท่าเทียมกัน สุดท้ายก็ตายในโลงเหมือนกัน จะมาดูถูกกันแบบนี้ไม่ได้ แต่ด้วยความรักของพัธที่มีต่อหวาน ทำให้พัธต้องตัดหัวโขนนี้ออกไป และพยายามเอาความเข้าใจและเมตตาพร้อมอุเบกขาเข้าแทนที่ได้อย่างยอดเยี่ยม

“ฉันยอมรับว่าฉันรักเขา

รักของเราจะสำเร็จหรือไม่

ขึ้นอยู่กับเวลาและหัวใจ

ทั้งสองได้แบ่งปันกันและกันดี

เขาก็รักฉันตอบเช่นกัน

และรักมั่นถึงยอมลดศักดิ์ศรี

เขายอมทำตามทุกวิธี

เพื่อมีเธอในชีวิตเขาตลอดไป”

“ผมอยากบอกกับเราจังว่า ผมไม่รักเราเเบบรักข้ามสายพันธุ์แต่ผมรักในมิตรภาพที่ดีของเราทั้งสอง เช่นเดียวกันกับที่พัธและหวานรักกันทั้งในมิตรภาพที่ดีที่เริ่มต้นจนแปรเปลี่ยนเป็นรักหญิงชายที่คงยืนต่อไป”

หมีเคม (ผู้ค้นพบทางแห่งรัก)

     กระผมมีจิตใจสุนทรีย์นะขอรับ ทุกคนจะบอกว่า กระผมเป็นหมีขาวบริสุทธิ์ คงไม่รู้หรอกว่า รักคืออะไร สำหรับกระผมตอบได้ว่า แม่ของกระผมเคยสอนว่า ความรักคือพรหมวิหาร 4 เมตตาอยากให้เขาเป็นสุข กรุณาเมื่อเขาเดินทางผิดหรือต้องการให้เขาพ้นทุกข์ มุฑิตา เมื่อเขาได้ดีหรือพบทางสุข และอุเบกขาเมื่อเขากำลังพบทุกข์หรือวางเฉยให้ใจเป็นกลาง เมื่อไม่สามารถที่ทำอะไรได้แล้ว สำหรับผม ผมเชื่อแม่และคิดว่าสิ่งเหล่านี้คือความรักที่แท้จริงครับ

“รักให้พ้นผิดคือการเริ่มต้นที่

จะรักตัวเองอย่างถูกต้อง ทำตัวเองให้ดีขึ้น 

และเมื่อนั้นคนทุกคนจะได้รับความรักจากเรา

อย่างถูกต้องเช่นกัน ลดความเห็นผิดและศักดิ์ศรีลงบ้างในบางสถานการณ์ก็ดี”

Look a Breathe