“ทั้งสามมาสร้างความสนุก

นำความสุขมาให้อีกครั้ง

วันนี้พานั่งรถไฟสนุกจัง

เรียนทุกครั้งไม่เหมือนครั้งนี้

ต้องเตรียมพร้อมจัดข้าวของ

ทุกตัวต้องฝึกจัดของอย่างดี

และพี่ใหญ่เตรียมพาน้องเล็กนี้

ขึ้นกันดีๆนะเด็กน้อยเอย”

     เรื่องราวเล่มนี้ เป็นเรื่องราวดำเนินต่อเนื่องมาจากการที่เด็กทั้งสามจะต้องออกเดินทางโดยสารรถไฟเป็นครั้งแรก เพื่อไปหาคุณตาและคุณยาย โดยที่ทั้งสามต้องทำอย่างไรกันบ้างนะ

     พี่สาว เพนจังและกวิ้นจังต้องเตรียมตัวจัดข้าวของด้วยตัวเอง เพื่อเตรียมตัวออกเดินทางไปหาคุณตาและคุณยาย โดยที่ของแต่ละตัว มีการจัดสิ่งสำคัญที่ต่างกันไป แต่ต้องเอามาเช็กก่อนนะ ว่าจัดครบถ้วนไหม พี่สาวผู้มีอายุจะขอเก็บตั๋วให้น้องๆก่อนนะ

“การฝึกความรับผิดชอบของเด็กๆให้เรียนรู้ว่า 

เวลาไปข้างนอก สิ่งไหนสำคัญที่ควรเตรียมตัว”

     เมื่อวันเดินทางมาถึง พ่อแม่ก็พาทั้งสามมาเลือกซื้ออาหารกล่องใช้สำหรับกินในระหว่างทางโดยสารรถไฟ และเมื่อถึงเวลาออกเดินทาง ทั้งสามก็ลาพ่อแม่ออกเดินทางไปหาตายาย

     พอรถไฟเดินทางออกไป ก็ถึงเวลาที่ทั้งสามคนกินข้าวกล่องที่ซื้อมากัน และทั้งสามตั้งใจกินอาหารที่มีประโยชน์จนหมด ก่อนที่จะเตรียมตัวทิ้งข้าวกล่องลงในถุงกระดาษและระหว่างนั้นเอง รถไฟกำลังเข้าอุโมงค์ซึ่งมืดและทำให้ทั้งสามรู้สึกกลัว แต่เมื่อออกจากอุโมงค์แล้วก็เห็นทะเล ทำให้น้องๆรู้สึกตื่นเต้น

“รถไฟผ่านอุโมงค์มืดสู่ความสว่างที่วิวเป็นทะเล 

เหมือนการก้าวข้ามผ่านความกลัว 

ย่อมเห็นความสวยงามเสมอ”

     หลังจากถึงสถานีจุดหมายแล้ว น้องชายที่ขอตั๋วไปเก็บไว้ด้วยตัวเอง แล้วดันทำตั๋วหาย ซึ่งพี่สาวบ่นว่า เห็นไหม พี่บอกแล้วว่า ให้เก็บไว้กับพี่ ในระหว่างที่หากัน คุณลุงเอาตั๋วมาคืน บอกว่า เด็กๆกำลังหาตั๋วใบนี้อยู่ใช่ไหม

“การที่พี่สาวยอมให้น้อง

มีความรับผิดชอบด้วยตัวเองถือว่าดี

และการที่บอกให้น้องฟังถึงสิ่งที่น้องทำผิดก็ดีเช่นกัน”

     เด็กๆก็ดีใจและกล่าวขอบคุณและมาเจอคุณยาย ก่อนที่คุณยายพาไปพบคุณตาและนั่งรถลากกลับบ้านกัน

เรื่องราวน่ารักนี้จบลงด้วย ว่า เด็กๆจะแก้ไขปัญหาอย่างไร และปัญหานี้จะผ่านไปด้วยอย่างไร ซึ่งทำให้เด็กๆได้ลองเรียนรู้ผิด เรียนรู้ถูก ว่า ควรต้องหาทางแก้ไขปัญหาพวกนี้อย่างไร

“การเรียนรู้การแก้ไขปัญหาที่ถูกต้องควรฝึกตั้งแต่เด็ก”

Look a Breathe