“ปักษาวิหคเหินบนนภากาศ

ตะวันสาดส่องแสงบนคีรี

พนาลัยเต็มด้วยบุปผชาติรวี

ดุจศศีส่องสว่างทาบนที

บุหลันล้อมดาราบนอัมพร

ชีวาสอนระกำเกษมศรี

กระแสธารไหลวนเวียนชลธี

ดุจรวีส่องแสงยามอรุณ”

      ชีวิตของเราทุกคนเดินทางมาถึงช่วงสิ้นปีกันแล้วค่ะ ในปีนี้ ชีวิตของแต่ละคนพานพบทั้งทุกข์ ทั้งสุขมามากมาย และไม่ว่า ชีวิตจะล้มสักกี่ครั้ง ทุกคนก็เตรียมพร้อมที่จะลุกขึ้นมาทุกครั้ง

สกุณาเหินฟ้าท้าตะวัน

(โปรดคลิกเปิดดูวิดีโอด้านบนค่ะ 

ขอให้ทุกคนโชคดีค่ะ)

     ยามใดที่พระอาทิตย์ส่องแสงขึ้นในวันฟ้าใหม่และดวงจันทร์ส่องแสงยามกลางคืนฉันใด ชีวิตของคนเราต้องสู้ต่อไปตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่ฉันนั้น เพื่อปรับปรุงแก้ไขสิ่งไม่ดีของเราและเติมเต็มสิ่งที่ดีของเราเพื่อชีวิตที่ดีขึ้นในปีหน้าค่ะ

สัปดาห์แรก

“ทินกรส่องสว่างยามรุ่งสาง

น้ำค้างพราวกระทบในพฤกษา

ร่วมชีวาวิหกเหินบนนภา

บุษบาคืนสิงขรลำเนาพนา

ปฐพีเคลื่อนย้ายสายธารไหล

พระพายไหวกระทบยังภูผา

ชนเหล่าใดเรียนรู้กาลเวลา

สุริยาจรนภาทบพสุธา”

      ชีวิตของคนเราสำคัญในทุกช่วงเวลา ดังนั้น การใช้ชีวิตในแต่ละช่วงย่อมเป็นสิ่งสำคัญ หากเปรียบเหมือนช่วงชีวิตแรกยามเช้าที่เราตื่นนอนขึ้นมา และพบพระอาทิตย์ส่องแสงที่หน้าต่างเพื่อปลุกเราตื่น ซึ่งพบว่า โลกในยามนี้มีสีสันที่สดใส ร่าเริง เต็มไปด้วยการเริ่มต้นสิ่งใหม่เพื่อส่งเสริมการมองโลกในแง่ดีต่อไป

สัปดาห์สอง

“ทิวากรส่องสว่างทั่วใต้หล้า

พงพนาเต็มด้วยพฤกษา

สุมาลีเบ่งบานทั่วภูผา

ปัทมาบานเหนือสระธารา

พสุธากว้างใหญ่ไพศาล

วาโยพานพบสายคงคา

อัมพรยาตราไคลคลา

สกุณาบินทั่วท้องนภา”

     ชีวิตของคนเราดำเนินชีวิตมาจนถึงกลางวันและช่วงบ่ายๆแล้ว ก็เริ่มมีบ้างที่วันนั้นเป็นวันที่หมดแรง เหนื่อยใจ อ่อนล้า กังวล ทุกข์ใจ หรือวันนั้นเป็นวันที่ดีที่สุดสำหรับเรา มีความสุข สนุกสนาน ประสบความสำเร็จ ดุจดั่ง พระอาทิตย์ส่องแสงสว่างทั่วแผ่นดินฉันนั้น เพื่อสรรพสิ่งมีชีวิตดำเนินอย่างเเข็งขันต่อไป

สัปดาห์ถัดไป

“ตะวันเตรียมลาลับนภา

ปักษาเหินหาววกกลับเคหา

บุหลันเตรียมพร้อมขึ้นในเวหา

มาภาส่องสกาวเหนือคงคา

ชนนครลากลับอธิวาส

บุปผชาติพักผ่อนในพฤกษา

พนาวันสัมพันธ์พสุธา

กัษษากรส่องสว่างทั่วพสุนทรา”

     ชีวิตของคนเราดำเนินมาจนถึงช่วงเย็นที่เตรียมตัวกลับบ้าน จากดำเนินชีวิตทั้งหลายมาจนจบหนึ่งวัน พระอาทิตย์ได้ลาลับขอบฟ้า พระจันทร์ส่องแสงในความมืด เพื่อบอกเล่าถึงเรื่องราวในวันนี้หนึ่งวันที่เราดำเนินชีวิตมาทั้งวันจวบจนถึงเวลาที่พักผ่อนแล้ว

โสมล้อมเดือนทั่วปฐพี

(โปรดคลิกเปิดดูวิดีโอด้านบนค่ะ 

ขอให้ทุกคนมีความสุขค่ะ)

“โสมส่องประกายระยิบระยับ

ไพรวันหลับปฐพีแลเวหา

ภาสกรส่องสว่างในนภา

วันฟ้าใหม่ปลุกตื่นในนิทรา

สกุณาเตรียมตัวเหินเวหา

ท่องนภาพงไพรยาตรา

บุษบาเบ่งบานในพนา

รพีสว่างรับกับธารา”

     สรรพสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย ไม่ว่าคนหรือสัตว์ ย่อมดำเนินชีวิตสำคัญในทุกช่วงเวลา ซึ่งแต่ละชีวิตตั้งใจดำเนินต่อไปตราบเท่ายังมีลมหายใจอยู่ และทุกสรรพชีวิตต้องสู้และดิ้นรนต่อไป จนกว่าชีวิตจะหมดลมหายใจ

“เพื่อนๆลองเดาดูว่า 

เรามาเล่าเรื่องแต่ละวันคืออะไรค่ะ”

ล้มต้องลุกถึงคลุกฝุ่น

ชีวิตวุ่นตามใจหา

บางครั้งทนทุกขเวทนา

หลายคราเจอภิรมย์ฤดี

Look a Breathe