"พระพุทธเจ้าเอกของโลกนี้

หาผู้ใดมีเทียบเทียมได้

พระพุทธเจ้าพาคนหลุดพ้นไป

พ้นสงสัยในวัฏฏสงสาร

พระพุทธเจ้าสอนให้รู้ทุกข์สุข

ละเหตุทุกข์ทุกอย่างพาตัวพ้น

กระจ่างแจ้งหนทางดับตน

เดินมรรคผลนิพพานสุขีเอย"

“พระพุทธเจ้า” 

     เป็นคำที่เมื่อไหร่ที่เราทุกข์สุด เครียดมากๆ กลัวสุดๆ กังวลใจสุดๆ แต่เมื่อไรในเมื่อนั้น เราได้ยินคำๆนี้ ความกลัวและความกังวล ความรู้สึกทุกข์ทุกอย่างจะหายไป เพราะเหมือนกับว่า มีพระพุทธเจ้าอยู่เคียงข้างจริงๆ

     เราเคยกลัวอะไรมากๆ ไม่กล้าเดินไปทางนั้น เพราะเราเห็นคนที่จะทำให้เรารู้สึกกลัวได้อย่างคนเสียสติอยู่ตรงนั้น เราจำได้ว่า เรากลัวมาก แต่ในขณะที่ต้องก้าวผ่านคนผู้นั้นไป ด้วยใจที่กลัวนั้น เราท่องพุทโธ นึกถึงพระพุทธเจ้า เพียงแค่คำๆนั้น ทำให้เราพ้นกลัว และความเมตตาของพระพุทธเจ้ายังแผ่ไปหาคนที่เสียสติคนนั้นอีกด้วย เรามั่นใจว่า ไม่มีบุคคลใดในโลกที่จะดีประเสริฐสุดเทียบเท่าพระพุทธเจ้าได้อีกแล้ว

     หนังสือเล่มนี้ไม่ได้เน้นเพียงภาพที่สวยงาม แต่ยังเน้นถึงเนื้อหาที่อ่านเข้าใจง่าย และการแทรกเรื่องราวต่างๆให้ทั้งเด็กและผู้ใหญ่อ่านได้ดี ดังนั้น หนังสือเล่มนี้ได้รับรางวัลดีเด่นของปี ๒๕๖๓ ซึ่งรางวัลนี้เหมาะสมกับสิ่งที่ควรได้รับจริงๆ และเราภาคภูมิใจที่ยังมีสำนักพิมพ์ห้องเรียนที่ยังผลิตหนังสือดีๆมาให้คนชนรุ่นหลังอ่านอีกด้วย

     เดี๋ยวนี้การผลิดตหนังสือสักเล่มที่ดีออกมา โดยไม่ตามตลาด ก็หาสำนักพิมพ์จะผลิตก็ยากแล้ว เหมือนงมเข็มในมหาสมุทร แต่เมื่อมีสำนักพิมพ์ทำ เรายังดีใจที่ชนรุ่นหลังของเราอีกหลายคนที่จะได้อ่านเพื่อปฏิบัติและเป็นคนที่ดีเพื่อสังคมเราต่อไปในภายภาคหน้า

     พระพุทธเจ้าท่านประสูติในวันวิสาขบูชา และ เกิดเหตุอัศจรรย์ใจขึ้น เมื่อมีดอกบัวขึ้น และพระพุทธเจ้าท่านเดินก่อนกล่าวว่า

“เราเป็นผู้เลิศในโลก เป็นผู้ประเสิรฐสุดของโลกนี้

นี่เป็นการเกิดครั้งสุดท้าย ไม่มีการเกิดอีกต่อไป”

     พราหมณ์ได้มาทำนายออกเป็นสองนัย แต่อัญญาโกณฑัญญะ ได้ทำนายเพียงนัยเดียวว่าท่านต้องเป็นศาสดาเอกของโลก ดังนั้น พระบิดาของพระพุทธเจ้าสร้างปราสาท ๓ ฤดู ให้ท่านลุ่มหลงทางโลก และท่านแต่งงานกับพระนางพิมพา

     วันที่ท่านเห็นเทวฑูตทั้ง ๔ ได้แก่ แก่ เจ็บ ตายและสมณะ ทำให้ท่านปลงและจะหาทางหลุดพ้น เมื่อท่านกลับมาจากการตัดสินใจ พบว่า บุตรได้ถือกำเนิด จึงตั้งชื่อว่า ราหุลที่เเปลว่า บ่วง และท่านออกบรรพชา

ท่านบำเพ็ญหลายอย่าง โดยเฉพาะบำเพ็ญทุกกิริยา และท่านพบว่า ไม่ใช่ทางแห่งการหลุดพ้น แต่พบทางสายกลางเป็นทางแห่งการหลุดพ้น หลังจากนั้น ท่านพบว่า ทางที่ท่านบรรลุมันยากต่อการอธิบายให้เข้าใจ 

     โดยแบ่งคนเป็นบัวสี่เหล่า แต่ท่านยังมั่นใจว่า จะมีคนบรรลุได้ เลยไปโปรดปัญจวัคคีย์ โดยแสดงธรรมครั้งแรกคือ ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร และทำให้ท่านอัญญาโกณฑัญญะเป็นพระสงฆ์องค์แรกของศาสนาพุทธ

     หลังจากนั้นมีที่ท่านต้องไปทำให้ชลิฏสามพี่น้องละทิฏฐิมานะของตน ท่านได้ใช้ชีวิตของท่านอุตสาหะในการสร้างคนให้ทุกคนหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง ถึงแม้จะเป็นโจรอย่างองคุลิมาล ท่านก็ไปโปรดจนบรรลุพระอรหันต์ และยังอีกหลายคนที่ท่านโปรดจนถึงบั้นปลายสุดท้ายของท่านก่อนปรินิพพาน คือ นายสุภภัททะที่เป็นภิกษุองค์สุดท้ายของศาสนาพุทธ

     เรื่องราวในเล่มนี้ยังมีชาดกที่น่าสนใจอย่างสุวรรณสามชาดกที่มีอธิบายถึงพระพุทธเจ้าท่านเสวยพระชาติเป็นสุวรรณสามดูแลพ่อแม่ตาบอดแต่โดนศรธนูอาบยาพิษจนถึงเเก่ความตาย แต่ด้วยก่อนตายเป็นห่วงพ่อแม่ จึงขอให้กษัตริย์ผู้ยิงศรรับปากดูแลพ่อแม่ตน และด้วยอำนาจความกตัญญูทำให้ท่านฟื้นขึ้นมาและดูแลพ่อแม่ตามเดิม

     อีกเรื่องราวที่น่าสนใจคือ มโหสถชาดกที่ท่านสามารถตัดสินได้ว่า ใครเป็นแม่ที่แท้จริง เมื่อนางยักษ์ขโมยลูกของหญิงสาวไป และหญิงสาวขอร้องให้คืนลูก โดยที่ท่านวางอุบาย ให้ทั้งสองคนดึงเด็ก ว่า ถ้าใครดึงสำเร็จก็เป็นแม่ของเด็กคนนั้น แต่ด้วยความที่เป็นแม่ที่แท้จริง รักลูกในอุทร เลยยอมปล่อย เพราะเห็นลูกร้องไห้ มโหสถก็ตัดสินว่า ผู้หญิงคนนี้คือแม่ที่แท้จริง และนางยักษ์ยอมกลายร่างจริง ลากลับไปเมืองยักษ์

“ข้าพเจ้าขอกราบอารธนา

คุณพระศรีรัตนตรัยครบองค์สาม

กราบแทบเท้าพระพุทธเจ้าทุกยาม

ถึงพระธรรมและพระสงฆ์ตลอดไป

ข้าพเจ้าขอน้อมละความชั่วให้มั่น

ทำความดีนั้นให้ถึงพร้อมกายใจ

กระทำจิตใจของตนให้ผ่องใส

ละถึงได้ละตัวตนนั้นถาวร

ถึงแม้นสิ่งที่รู้คือทุกขัง

อนิจจังอนิจจานั้นจริงไหน

อนัตตาไร้ตัวตนนั้นไซร้

ครบสามในสามสิ่งจะพบทาง”

เรื่องราวในเล่มนี้เป็นเรื่องราวสั้นๆที่เปี่ยมคุณธรรมในการสอนเด็กและผู้ใหญ่ ให้เห็นภาพของการทำคุณงามความดีว่ามีอยู่จริง อย่างมาก เมื่อเราทำดี จิตใจเราก็ยินดีในการกระทำนั้น และเราได้รับผลสุขในเวลานั้นทันที โดยไม่ต้องให้ใครมาบอกกล่าว

“เราเชื่อมั่นและศรัทธาว่า

พระพุทธเจ้าว่าท่านทรงพระประเสิรฐสุดในโลก”

Look a Breathe