“โลกนี้มีคุณเพียงคนเดียว
ชีวิตจะเลี้ยวลดขนาดไหน
มีคุณเป็นเอกลักษณ์อัตลักษณ์ใจ
ไม่มีใครเลียนแบบกันมา
บุษบาได้แต่อิจฉาชีวิตคนอื่นกว่า
ไม่ว่าโรสแวนด้าและกอหญ้า
เมื่อเธอได้เรียนรู้ในเวลา
ทุกคนหนาดีแตกต่างกันไป”
หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่ดีมาก เพราะเราคิดว่า ทุกคนมีความรู้สึกแบบนี้ในใจบ้าง ไม่ว่าจะมากหรือน้อย ก็ย่อมต้องมีความรู้สึกนี้
“ทำไมชีวิตคนนี้ดีกว่าเรา”
เรามักจะชอบที่จะเปรียบเทียบชีวิตเรากับคนอื่น ว่า ทำไมนะ ชีวิตของคนนี้ดีกว่าเรา สวยกว่าเรา เก่งกว่าเรา เจอผู้ชายดีกว่าเรา เปรียบเทียบไปเท่าไหร่ก็ยังไม่รู้เลยว่า เราเสียเวลาไปมากแค่ไหนกับการนั่งมัวแต่เปรียบเทียบชีวิตคนอื่น
เราเคยถามพ่อว่า
“พ่อ คนอื่นที่เขาเปรียบเทียบชีวิตของคนไปทั่ว
เขามีความสุขไหม”
พ่อตอบคำถามเราว่า
“ไม่มีความสุขหรอก เพราะในขณะที่
กำลังคิดเปรียบอยู่ก็ทุกข์แล้ว
ทำไมเราไม่เอาเวลาไปเปรียบกับคนอื่น
มาทำให้ชีวิตเราดีขึ้นดีกว่า”
เรื่องราวทั้งหมดในเล่มนี้ คือ คำตอบของพ่อที่ว่า ชีวิตของตัวเราดีที่สุด ทำไมเราไม่เอาเวลาที่เสียไปจากการเปรียบเทียบคนอื่นคืนมาเพื่อปรับปรุงชีวิตของเรา มองคนรอบข้างที่รักเรา และแก้ไขให้ชีวิตเราดีขึ้นจะดีกว่า
ซุ่ยมีครอบครัวที่อบอุ่น น่ารัก และรักตัวเธออย่างมาก มีเฮียป้องที่คอยช่วยเหลือดูแล และปกป้อง แต่ซุ่ยไม่พอใจในชีวิตนี้ของเธอ เธออิจฉาคนนู่น คนนี้ ว่าทำไม เธอคนนั้นก็ดีกว่าเธอ จนกระทั่งวันหนึ่งที่เธอเจอกับดอกเตอร์ถ้วยทอง และดอกเตอร์ถ้วยทองให้โอกาสเธอในการเปลี่ยนตัวกับใครก็ได้
โรส
โรส ผู้หญิงที่เพียบพร้อมทุกอย่างทั้งความสวย ความรวย ชีวิตเธอดูสมบูรณ์แบบมาก เธอมีคุณรังสิตมาเอาอกเอาใจ โดยที่เมื่อซุ่ยมาเป็นโรสแล้ว ถึงค้นพบว่า โรสต้องใช้บางสิ่งบางอย่างแลกชีวิตแบบนี้ของเธอ และรังสิตไม่ได้รักโรสจริงๆ สุดท้ายรังสิตไปมีคนอื่น และซุ่ยในร่างโรสก็เลิกกับรังสิต ซึ่งซุ่ยทนไม่ไหวแล้วอยากกลับร่าง ก็บังเอิญได้ยินแวนด้าพูดปกป้องโรส พลันให้เธอคิดว่า เป็นแวนด้าก็ดีเหมือนกัน
แวนด้า
อยู่ดีๆเธอเข้าร่างแวนด้า และพบว่าชีวิตแวนด้าไม่ต่างจากโรส จริงๆคือเธอต้องไปถ่ายภาพเซ็กซี่ในวันที่เข้าร่างแวนด้า แต่กลายเป็นว่า เธอทำไม่สำเร็จ เลยถูกยกเลิกไป และเธอพบว่า รังสิตมาจูบแวนด้า ทำให้ซุ่ยเข้าใจทันทีว่า แวนด้าแย่งแฟนเพื่อนและยอมแลกบางอย่างที่เหมือนโรสเพื่อตัวเองได้เพียบพร้อมเช่นกัน ในขณะนั้นที่เธอไม่อยากเป็นแวนด้า เธอพบกอหญ้ามาปลอบและคิดว่า เป็นกอหญ้าก็ดี
กอหญ้า
เธอได้เข้ามาในร่างกอหญ้า และพบว่า จริงๆแล้วกอหญ้าไม่ได้เป็นลูกคุณหนูอย่างที่ใครๆคิด แต่เป็นเด็กรับใช้ในบ้านของคุณหยก ที่มีแม่เป็นคนใช้ในบ้าน แต่เนื่องจาก กอหญ้าเป็นคนรักเรียนและรักในการมองโลกในแง่ดี จึงพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองดีและตอบแทนบุญคุณคุณหยกและแม่ ดังนั้น วันนั้นก็มาถึง วันที่ซุ่ยในร่างกอหญ้าประสบความสำเร็จที่จะได้ไปต่างประเทศด้วยตัวของกอหญ้าเอง แต่แล้วเธออยากกลับร่างเป็นซุ่ย
บุษบา
ซุ่ยได้กลับมาในร่างเดิมของตัวเอง ซึ่งคือบุษบา และซุ่ยดีใจมาก เพราะในระหว่างที่อยู่ร่างคนอื่น ได้เห็นว่า ชีวิตของเเต่ละคนไม่มีใครดีหรือร้ายต่างกัน มีเพียงแค่การตัดสินใจชีวิตของแต่ละคนเท่านั้น และยังมีจิตใจของแต่ละคนที่อ่อนไหวกับการเลือกเส้นทางของตัวเอง
ส่วนซุ่ยได้พบแล้วว่า ไม่มีใครดีกับเธอ อยู่กับเธอ รักเธอจากใจจริงเท่าเฮียป้อง ที่มีตากับใจที่ใช้ไว้มองเธอคนเดียว และเธอกับเฮียป้องตัดสินใจรักกันในที่สุด วันนี้ เธอมาฟังคำพูดของดอกเตอร์ถ้วยทองที่กล่าวว่า
เพราะโลกนี้ มี “คุณ” เพียงคนเดียว
โสเครติส* กล่าวว่า “โลกนี้มีคุณเพียงคนเดียว” นั้นก็เพราะในโลกนี้ ไม่อาจหา “คุณอีกคน” ได้แล้ว คุณคือตัวตนที่แสนพิเศษจำเพาะ แม้ไม่ได้เลิศเลอที่สุด แต่ก็มีความพิเศษที่ไม่เหมือนใครอย่างแน่นอน ขอเพียงรักตัวเอง ชื่นชมในพรสวรรค์ที่จักรวาลสรรค์สร้างมาให้คุณ แม้เป็นสิ่งเล็กๆ น้อยๆ แล้วคุณจะพบว่าคนที่มีความสุขในโลก ก็คือคุณเองอีกเช่นกัน
*โสเครติสเป็นนักปรัชญาชื่อดังระดับโลกที่กล่าวถึงปรัชญาอันลึกซึ้งเกี่ยวกับ "Know Thyself" รู้ตัวเอง อาจารย์ท่านสอนในแนวทางที่มีพูดถึงกายกับจิตที่สัมพันธ์กัน โดยที่มันมีการแยกออกจากกัน (สามารถศึกษาเพิ่มเติมถ้าสนใจในหนังสือเกี่ยวกับปรัชญาชีวิตของโสเครติส ฉบับภาษาอังกฤษได้ค่ะ)
เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของเน้นความรักในตัวเอง เคารพตัวเอง เชื่อมั่นในความสามารถของตัวเอง เมื่อเรามีสิ่งเหล่านี้ครบ เราไม่จำเป็นต้องเอาตัวของเราไปเปรียบเทียบกับใคร เพราะแต่ละคนก็มีดีในตัวของตัวเองที่แตกต่างกันไป
(แต่ละครเราไม่ได้ดูค่ะ เพิ่งมาค้นเจอว่ามีละครด้วย)
“ทุกการกระทำและทางที่เราเลือกขอให้คิดให้รอบคอบ
และคิดเสมอว่า ถ้าเรารักตัวเองจริง
เราจะเลือกทางนี้ใช่ไหม
รักในการเคารพการตัดสินใจของทุกคนที่รักตัวเองค่ะ”
Look a Breathe
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in