“เพราะเธอคือคนใกล้ตัว

และกลัวจะไม่รับฟังหัวใจ

ว่าจริงๆแล้วเมื่อเธอต้องจากไป

ทำให้เขามั่นใจว่าเธอใกล้ใจ

ส่วนเขานั้นอยู่ใกล้เธอ

จนเธอเผลอไม่รู้ในตัวเธอนี้ได้

เธอมารู้ยามที่เขาจากไป

จริงสิ่งใดนี่เธอรักเขาสุดหัวใจ”

     หลังจากอ่านหนังสือเล่มนี้ไปนานมาก เพราะเพื่อนๆจะเห็นว่า ปกของสถาพรดูเก่าตามอายุหนังสือ และอยู่ดีๆ ก็มีผู้จัดมาทำละคร และผู้จัดก็คิดเหมือนเราด้วย คือ หมากกับคิมที่เป็นคนเล่นเรื่องนี้

     เราจำได้ว่า ตอนอ่าน ก็จินตนาการถึงแต่หมากกับคิม ว่า ทำไมนั้นล่ะใช่เลย คือ แบบเราเห็นว่า ต้องเป็นสองคนนี้เท่านั้น และเราก็ดูละคร คือ จริงๆหลายคนไม่ค่อยประทับใจ ซึ่งเราก็ไม่ต่างกัน แต่ก็ยังปลอบตัวเองว่า มีความสนุกเล็กน้อย ขอบอกว่า หนังสือสนุกกว่ามาก

“ทุกคนเชื่อในพรหมลิขิตไหม”

    เรื่องราวในหนังสือเล่มนี้ไม่ได้ต่างจากเรื่องเดิมๆที่เหมือนกับซีรีย์ญี่ปุ่นที่เคยดู อย่างเช่น อรุณสวัสดิ์ส่งรักมาทักทุกเช้า แกล้งจุ๊บให้รู้ว่ารัก หรือเรื่องอื่นๆที่บ้านพระนางต้องอยู่ใกล้กัน แต่เรื่องนี้มันออกแนวละมุนๆของคนไทย ที่ต้องมีเรื่องทำให้ออกหึง มีตัวร้ายออกมา และออกอะไรกันอย่างอื่นบ้าง ซึ่งสนุกตามแบบไทยๆ

     นลินหรือบัวไม่เคยคิดเลยว่า ในชีวิตของตัวเองจะต้องเปลืองงานแต่งงานทั้งหมดสามครั้ง แถมแต่งกับเจ้าบ่าวคนเดิมคือกษิดิฐหรือกบ เพื่อนข้างบ้าน รั้วติดกัน ที่พรหมลิขิตนำพาให้เขาทั้งสองมาแต่งงานด้วยกันถึงสามครั้งสามครา

     คุณย่ายอแสงเห็นบางสิ่งบางอย่างระหว่างสองคนนี้ ว่า สองคนนี้จะต้องดูแลกันและกันได้ดี จึงอยากให้มีงานแต่งงานของทั้งสองเกิดขึ้น บัวและกบตัดสินใจทำตามย่ายอแสง เพราะท่านไม่สบาย ดังนั้น ทั้งสองตัดสินใจแต่งงานกัน พอแต่งกันได้ไม่นาน คุณย่าเสียชีวิต และบัวมาเห็นว่ากบจูบกับแตงกวา คู่ปรับของบัวที่เคยมีเรื่องกัน จึงขอหย่า

     หลังจากโตขึ้น บัวทำงานกับคุณอณุกา อณุกาชอบคนที่แต่งงานแล้ว เพราะจะได้ไม่ต้องมาเป็นเมียน้อยของผัวตัวเองอย่างปราณ เมื่อบัวยังไม่แต่งงาน อณุกาไม่พอใจและไม่เลื่อนขั้นให้ ทำให้บัวไปขอร้องกบแต่งงานรอบที่สอง ซึ่งกบอยากแต่งงานหนีโยสิตาที่เป็นผู้หญิงที่เคยควงกันตอนเรียนต่างประเทศ ส่วนบัวอยากแต่งงานเพื่อนเลื่อนขั้น ทั้งคู่ตัดสินใจแต่งงานกันรอบที่สอง และคุณอณุกาเป็นคนจัดการเรื่องราวทั้งหมด

     เมื่อแต่งงานไปได้สองอาทิตย์ บัวดันเจอติณห์ หลายชายคุณอณุกาและเกิดแอบชอบขึ้นมาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน จึงมาแย้มคุยกับกบ และพอกบเจอติณห์ก็พบว่า เป็นเพื่อนที่เคยเรียนด้วยกันตอนต่างประเทศ ซึ่งเมื่อติณห์รู้ว่ากบเป็นสามีบัวและบัวเห็นว่าติณห์รู้ ทั้งสองคนก็ตกในอาการช็อกมาก ทำให้กบรู้ว่า บัวหมายถึงติณห์และกบรู้ใจตัวเองว่าชอบบัว

(ในระหว่างนี้ มีฉากหวาน กุ๊กกิ๊ก 

ละมุนของกบที่ทำให้บัว

โดยที่ไม่ให้บัวรู้ แต่ทุกอย่างที่ทำเพื่อบัว 

คือ ความห่วงใย 

และอะไรก็ไม่รู้ให้มาดลเรา เอาตุ๊กตามากอด 

แบบแอบฟินๆ หวานละมุน

และบางครั้งก็อดเจ็บแปล๊บไม่ได้)

     ส่วนบัวเจอโยสิตาพร้อมกับติณห์และต้องทำงานด้วยกัน ซึ่งโดนโยสิตากระทบกระเทียบอยู่เป็นประจำ หลังจากนั้น บัวก็ต้องไปขอร้องกบให้ไปฮันนีมูนกัน โดยที่อณุกาจะจัดให้ และเมื่อไปถึง ก็มีต้องเล่นวอลเลย์บอลกัน ซึ่งบัวเผลอตบไปโดนติณห์ และบัวลืมตัวว่ากบอยู่ วิ่งไปช่วยติณห์ และจะเผลอพูดความจริงออกมา

     กบรีบเข้าไปดึงมือบัวออกมาและบอกบัวว่า อย่าทำอะไรออกนอกหน้าเกินไป เพราะเขายังเป็นสามีบัวอยู่ และในระหว่างนั้น โยสิตาถูกปราณจับตัวไป และติณห์พร้อมกับบัวไปช่วย จึงทำให้โยสิตารู้สึกดีกับบัว และความลับระหว่างบัวกับกบก็เปิดเผย ซึ่งบัวเห็นกบผิดหวังมากที่บัวไปบอกกับติณห์เรื่องระหว่างทั้งสอง และทำให้บัวรู้สึกผิด

     อณุกาตัดสินใจหย่ากับปราณตามคำขอร้องของโยสิตา และขอร้องให้บัวมาแต่งกับหลานชายตนและเอาหุ้นไป แต่ตอนนั้น บัวเริ่มจะเหมือนกับรู้ใจตนเองว่า ชอบกบ แต่ยังไม่มั่นใจ จนกระทั่งวันที่ บัวเข้าใจผิด ว่า กบมีอะไรกับเจนเด็กฝึกงานในบริษัทของกบ ทำให้ทั้งสองคนหย่าขาดกันรอบที่สอง

     บัวตัดสินใจบ่ายเบี่ยงติณห์เรื่องแต่งงาน และวันหนึ่งกบรู้ว่า บัวจะไปเกาหลีและแต่งงานกับติณห์ กบเสียใจมากแต่ถูกบัวพูดตัดเยื่อใยว่า ไม่มีอะไรเป็นห่วงที่นี้ และบัวถูกปราณจับตัวไป ก่อนที่กบจะมาช่วยบัวและโดนแทง ทำให้บัวรู้ใจตัวเองแน่ใจว่า บัวรักกบ และบัวบอกติณห์ ซึ่งติณห์ทำใจได้

      ในขณะที่บัวจะมาบอกกับกบว่า ความรู้สึกของเธอเป็นอย่างไร เจนมาบอกว่า ตนท้อง โยสิตามาหาบัวบอกว่า จะมาเปิดโปงความจริงของเจน และปภพ เพื่อนร่วมงานของกบมายอมรับว่า ตนมีอะไรกับเจน ทำให้ดารินทร์ ภรรยาของปภพซึ่งเป็นเพื่อนของบัวโกรธมาก ขอหย่ากัน และสุดท้ายก็รู้ว่า เจนไม่ได้ท้องจริง

     ทั้งสองคนเมื่อผ่านเรื่องวุ่นวายที่เกิดจากการกระทำของทั้งสองและผู้อื่นที่ปั่นหัวกันไปกันมา ก็จบลงและลงเอยกันด้วยการแต่งงานรอบที่สามในชีวิตของทั้งคู่

เรื่องราวนี้เป็นเล่มที่เท่าไหร่ไม่รู้ของร่มแก้วที่อ่าน และเกิดความรู้สึกอบอุ่นหัวใจไปหมดเลย ชอบผู้ชายแบบนี้ หวานนิดจนไม่เลี่ยน และดูมีความเป็นเอกลักษณ์ คล้ายพระเอกญี่ปุ่นผสมพระเอกไทยได้อย่างลงตัว และทำให้เราเคลิ้มไปหลายวัน กับความรักที่สุดแสนจะลงตัวของทั้งสองคน

“ความรักเกิดจากการที่ทั้งสองคนเรียนรู้ 

อภัย ไว้ใจ และเข้าใจกันและกัน”

Look a Breathe